Του Τάσου Γιακουμή. Σκυμμένος ο συνάδελφος πάνω από το βιβλίο κίνησης του χειρουργικού ιατρείου επειγόντων στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο του Ρίου.
«Τι γίνεται με τις δύο εισαγωγές των τραυματιών;» «Ο ένας εισάγεται με σκάγι στον πνεύμονα και ο άλλος στην κοιλιά» «Και μη χειρότερα», μου λέει. Κλείνει πρόσκαιρα η πρώτη εικόνα του μακελειού, εξήντα χιλιόμετρα από τη Μανωλάδα, δώδεκα ώρες από το συμβάν – τρεις οι νοσηλευόμενοι. Οι υπόλοιποι ελαφρά τραυματισμένοι έχουν ήδη φύγει από το νοσοκομείο – αργότερα θα μαθαίναμε πως οι σερίφηδες του Δένδια τους μάζεψαν στο Α.Τ. Βάρδας για τα… περαιτέρω και τους άφησαν μετά από τις αντιδράσεις πολλών εξ ημών.
Το σοκ που νιώσαμε από την Τετάρτη το βράδυ με το άκουσμα του γεγονότος της αναβίωσης των μακελάρηδων επιστατών των τσιφλικάδων, ήταν έντονο. Καταλάβαινες ότι το στοιχείο της πανεθνικής κρίσης που βιώνουμε έχει φύγει από καιρό από το επίπεδο της οικονομίας και αγκαλιάζει όλες τις εκφάνσεις της ανθρώπινης συμπεριφοράς. Θα πει κάποιος ότι, έτσι κι αλλιώς, εγκληματίες είναι οι κουμπουροφόροι του φραουλά. Κι όμως, τρία χρόνια πριν ούτε αυτοί θα διανοούνταν να σηκώσουν τις κάννες ενάντια στους μαύρους. Τι οπλίζει το χέρι σήμερα;
Κι εδώ αρχίζουν τα ερωτήματα. Η πίεση για χαμηλά μεροκάματα, η εκμετάλλευση των σύγχρονων σκλάβων των 10 ευρώ (κι όποτε τους τα δώσουμε) την ίδια ώρα που ακόμα κι αν Έλληνες δούλευαν εκεί, πάνω από 15 δεν θα ‘παιρναν στο χέρι. Η ανοχή από την τοπική κοινωνία. Τα κυκλώματα εμπορίας ανθρώπων που βάζουν μπροστά την… παραγωγική μηχανή του «κόκκινου χρυσού» του κάμπου. Η αστυνομία της Ηλείας που την τελευταία δεκαετία δεν ξέρω πόσες φορές έχει αλλάξει τα στελέχη της λόγω διαφθοράς. Η κάλυψη -τέλος- των πασόκικων και νεοδημοκρατικών μηχανισμών που «επιβλέπουν» τις μπίζνες.
Όλα αυτά, μπροστά σε ένα παιδί πυροβολημένο, πονεμένο και με μεγάλα έκπληκτα μάτια. Όταν ήρθε ο πρόεδρος της κοινότητας των Μπαγκλαντεσιανών, ρώτησε πώς θα ασκηθεί μήνυση στους δράστες. Δεν είχε ενημερωθεί κατά πως φαίνεται για τις προθέσεις της ΕΛΑΣ, μια και δεν τους είχαν βρει ακόμη. Τρεις μόλις μέρες πριν, εννιά διμοιρίες των ΜΑΤ, ΕΚΑΜ, ΟΠΚΕ και ο εισαγγελέας είχαν καταλάβει το χώρο του ΧΥΤΑ Παπανικολού από τους κατοίκους του Ερινεού στο Αίγιο – για τους ξένους θα έτρεχαν;
Ο υπουργός Δημόσιας Τάξης πέρασε την Παρασκευή από το Ρίο και δήλωσε: «Η ενέργεια αυτή δεν συνάδει με το στοιχείο της ανθρωπιάς». Μόνο που, κύριε Δένδια, η ανθρωπιά είναι κάτι που είτε το ‘χεις είτε όχι. Και δεν αφορά μόνο τους φονιάδες αυτό…
Και κάτι άλλο: το Κέντρο Υγείας Βάρδας που υποδέχτηκε υποδειγματικά τους 28 τραυματίες, πριν διακομίσει κάποιους απ’ αυτούς στα νοσοκομεία της Πάτρας και του Πύργου, θέλαν πριν από δέκα μέρες να το κλείσουν, μεταφέροντας -λόγω ελλείψεων- τους γιατρούς του στον Πύργο…
* Ο Τάσος Γιακουμής είναι γιατρός,
Επιμ. Α’, Γραμματέας της Ένωσης Νοσοκομειακών Ιατρών Αχαΐας
