«Ζωή σημαίνει να σε καίνε τα ερωτήματα», έγραφε ο Αντονέν Αρτώ κι η φράση του αυτή σημάδεψε, στην κυριολεξία, τη σχετικά σύντομη ζωή του.
Μια ζωή τυραννισμένη και τυραννική συνάμα, που μόνο μ’ εκείνη ενός μάρτυρα μπορεί να αναμετρηθεί. Γεννημένος στη Μασσαλία, το 1896, υπήρξε στοχαστής ηθοποιός, ποιητής, σκηνοθέτης, συγγραφέας, σκηνογράφος, ενδυματολόγος και θεωρητικός του θεάτρου. Απ’ τα πρώτα του, κιόλας, χρόνια υπέφερε από αφόρητους σωματικούς πόνους και επιληπτικές κρίσεις που σιγά-σιγά τον οδήγησαν στην κατάθλιψη, το νευρικό κλονισμό, τον εθισμό στο όπιο και τα κατασταλτικά. Ιδιοφυής και μόνιμα εξεγερμένος, ενώ «αγκαλιάστηκε» αρχικά λοιδωρήθηκε στη συνέχεια απ’ τους συγχρόνους του ως τρελός, για να τραβήξει με συνέπεια και μέχρι τέλους έναν εντελώς μοναχικό δρόμο – χωρίς πισωγυρίσματα, χωρίς μετάνοιες και μεταμέλειες.
Σ’ αυτόν το ακραίο στοχαστή αφιερώνει την κεντρική θέση των σελίδων του το νέο τεύχος του περιοδικού Πλανόδιον του Γιάννη Πατίλη. Το αφιέρωμα υπό τον τίτλο Αντονέν Αρτώ: Εξέγερση και Ουτοπία δίνει ιδιαίτερη έμφαση στη λιγότερο γνωστή στο ελληνικό κοινό πλευρά του έργου του, την ποιητική, παρουσιάζοντας την πλουσιότερη ως τώρα ανθολόγηση της ποίησής του στη γλώσσα μας. Τις μεταφράσεις, τις εισαγωγές και τα σχόλια φιλοτέχνησαν τρεις νέοι δημιουργοί, ο ηθοποιός, σκηνοθέτης και δραματουργός Ήλιος Σαγίς, ο λογοτέχνης Ζ.Δ. Αϊναλής και η φιλόλογος και μεταφράστρια Ειρήνη Παπαδοπούλου. Την ανθολόγηση συμπληρώνουν δύο κλασικά δοκίμια Γάλλων συγγραφέων: το Αρτώ του Μορίς Μπλανσό και το Αντονέν Αρτώ ή Το μεξικάνικο όνειρο του Ζαν-Μαρί Λε Κλεζιό. Το αφιέρωμα συνοδεύεται από ένα εκτενές και εμπεριστατωμένο σχεδίασμα βιογραφίας καθώς και βασική βιβλιογραφία του Αρτώ στα γαλλικά και ελληνικά.
Από την υπόλοιπη ύλη του τεύχους ξεχωρίζουμε το τελευταίο τμήμα του όπου δεσπόζουν, όπως πάντα, τα δοκιμιακά, σχολιογραφικά και βιβλιοκριτικά κείμενα των τακτικών συνεργατών του περιοδικού, παρουσιασμένα πολλά εξ αυτών στις μόνιμες προσωπικές τους στήλες. Παρουσιάζεται το δοκίμιο του Λουκά Κούσουλα Ο ποιητής και ο φιλόσοφος, ένας κριτικός έλεγχος από την πλευρά του ποιητή της μετάφρασης του γνωστού χορικού της Αντιγόνης του Σοφοκλή για την «δεινότητα» του ανθρώπου από τον φιλόσοφο Μάρτιν Χάιντεγκερ. Επίσης, το δοκίμιο της Πέγκυς Καρπούζου για Τα όρια του σώματος στον Αόρατο άνθρωπο του H.G. Wells. Ακολουθούν με τα κείμενά τους οι τακτικοί συνεργάτες του περιοδικού: Γιώργος Αράγης, Κωνσταντίνος Πουλής, Γιώργος Βαρθαλίτης, Χρίστος Ρουμελιωτάκης, Κώστας Κουτσουρέλης, Γιώργος Ζεβελάκης, Άγγελος Καλογερόπουλος, Αντώνης Ζέρβας, Φώτης Τερζάκης, Ν.Δ. Τριανταφυλλόπουλος, Τασούλα Καραγεωργίου.