Σύμφωνα με μετρήσεις «αρμόδιων οργάνων», υπολογίζεται ότι 43 εκατομμύρια άτομα στην Ε.Ε. «αντιμετωπίζουν τον κίνδυνο ελλιπούς σίτισης».
Αν υποθέσουμε ότι τούτες οι «μετρήσεις» είναι σωστές, ας δούμε τι σημαίνει «ελλιπής σίτιση» τον 21ο αιώνα, σύμφωνα με τους γραφειοκράτες της Ε.Ε.
Σημαίνει να μη μπορεί κάποιος να έχει ένα γεύμα την ημέρα, μέρα παρά μέρα.
Με ένα ευρωπαϊκό πρόγραμμα που ισχύει για τους απόρους, σε ισχύ ήδη από το 1987, στηρίζεται η παροχή τροφής σε φτωχά μεμονωμένα άτομα ή σε ειδικώς ευπαθείς οικογένειες.
Το 2009, διανεμήθηκαν πάνω από 440.000 τόνοι προϊόντων σε 18 εκατομμύρια άτομα, σε 19 κράτη μέλη της Ε.Ε. και έτσι ορίστηκε ότι το 1% από τα αποθεματικά του ταμείου της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής θα διατίθεται στο ενωσιακό «πρόγραμμα διανομής τροφίμων στους απόρους της Κοινότητας» (MDP).
Επειδή όμως υπάρχουν ζόρια στα κέρδη των τραπεζών και των διάφορων «επενδυτών», έρχεται η απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και αποφασίζει μείωση του προϋπολογισμού του προγράμματος παροχής τροφίμων για το 2012 από 500 εκατομμύρια, σε μόλις 113 εκατομμύρια ευρώ.
Για τους εξαθλιωμένους της Ευρώπης, για να τρώνε μέρα παρά μέρα και να μην «ασκούν βία».
Σύνδεσμος Υποστήριξης και Συνεργασίας Μελών Ενόπλων Δυνάμεων
Πρόκειται για εκατοντάδες εν ενεργεία Έλληνες στρατιωτικούς, όλων των βαθμών, Κλάδων και Όπλων που βρέθηκαν τις προηγούμενες ημέρες μαζί με χιλιάδες πολίτες στις πλατείες.
Αφού, λοιπόν, καταδικάζουν την κρατική καταστολή, δηλώνουν σε ανακοίνωσή τους:
«Τα παραπάνω γεγονότα, σε συνδυασμό με πρόσφατες δηλώσεις σημαντικού πολιτικού προσώπου, αλλά και διεσπαρμένων φημών και δημοσιευμάτων που είδαν το φως της δημοσιότητας, έχουν δημιουργήσει μια περιρρέουσα ατμόσφαιρα η οποία ενδεχομένως να συγκρίνεται με καταστάσεις απ’ το παρελθόν, όταν στην πατρίδα μας υπήρχε έλλειμμα δημοκρατίας και ο λαός ζούσε κάτω από καθεστώς τρόμου, εκφοβισμού και φίμωσης.
Εκείνες οι εποχές έχουν ξεπεραστεί ανεπιστρεπτί μετά από αιματηρούς κοινωνικούς αγώνες και θυσίες».
Και καταλήγουν στην ανακοίνωσή τους πως με πλήρη επίγνωση του ρόλου τους, αν και εφόσον χρειαστεί, θα πράξουν συνειδητά το καθήκον τους, σύμφωνα με το Σύνταγμα και τους νόμους, στους οποίους έχουν ορκιστεί πίστη και αφοσίωση, «δίπλα και μαζί με το λαό, ενάντια σε όποιον θελήσει να τα πλήξει».
Θόδωρε, μη σου μπαίνουν ιδέες.
Ο Κοζανίτης κ. Κωλοτούμπας
Θα μας μείνει αξέχαστος ο κ. Αλέκος Αθανασιάδης, ο αντάρτης εκ Κοζάνης που έσκιζε τα ιμάτια του πως δεν πρόκειται να ψηφίσει το περίφημο Μεσοπρόθεσμο που, εκτός των άλλων, προβλέπει και το ξεπούλημα της ΔΕΗ.
Το τι έλεγε για το ΠΑΣΟΚ, τι ταρζανιές έκανε στην κυβέρνηση και τι φοβέρες εξαπέλυε, τα θυμόμαστε όλοι. Βεβαίως θυμόμαστε και πόσο υπάκουα σήκωσε το χεράκι, σαν ήρθε η σειρά του, και είπε το μεγάλο «ναι».
«Δεν μετάνιωσα που ψήφισα «ναι» στο Μεσοπρόθεσμο. Είμαι περήφανος για τη στάση μου».
Αυτό δήλωσε σε τηλεοπτικό σταθμό της Κοζάνης ο απίθανος, μετά την ψήφιση και βιάστηκε να συμπληρώσει:
«Με απειλούσαν πως αν τολμήσω να πω «όχι» θα βρεθώ σε κανένα χαντάκι». Και ευτυχώς δεν κατήγγειλε τον ΣΥΡΙΖΑ για τις απειλές.
Σε λίγο, όμως, κάνει μια ακόμα κωλοτούμπα:
«Ήμουν αποφασισμένος να πω «όχι». Όμως, αναλογιζόμενος τον εργαζόμενο στη ΔΕΗ, τους Έλληνες πολίτες και τον κίνδυνο της χρεοκοπίας, ψήφισα «ναι»».
Πόσο καραγκιόζης μπορεί να γίνει ένας βουλευτής;
Είναι τόσο υπάκουα τσιράκια τούτη η κυβέρνηση, τόσο ξεπουλημένοι στα αφεντικά τους, που δεν υπολογίζουν ούτε το δημόσιο ξεφτιλισμό τους.
Αναφερόμενος στις ιδιωτικοποιήσεις ο πανεπιστημιακός υπουργός, δήλωνε:
«Καθεμία πρέπει να έχει τη μορφή νόμου, γιατί αλλιώς δημιουργούνται τεράστιες διοικητικές και νομικές δυσχέρειες, ενώ υπάρχει -ας μην το κρύβουμε- και ζήτημα ευθύνης για τα πρόσωπα που θα πάρουν τις σχετικές αποφάσεις. Άρα, μόνο με τη Βουλή και τη μορφή νόμου λύνονται τα θέματα αυτά».
Στην αιτιολογική έκθεση του εφαρμοστικού για το Μεσοπρόθεσμο αναφερόταν «είναι σημαντικό, για λόγους πλήρους διαφάνειας και έντονου δημοσίου συμφέροντος, να υπάρχει η νομοθετική πρόβλεψη να κυρώνει η Βουλή με νόμο τις συμβάσεις αξιοποίησης».
Στο σχέδιο νόμου που κατατέθηκε για συζήτηση στην Βουλή (άρθρο 3 παρ 10) αναφερόταν «οι συμβάσεις αξιοποίησης των περιουσιακών στοιχείων του Ταμείου μπορεί να κυρώνονται με νόμο». Και αφού από το «πρέπει», φτάσαμε στο «μπορεί», στο τελικό κείμενο που τέθηκε για ψηφοφορία αφαιρέθηκαν όλα και το ξεπούλημα γίνεται χωρίς προηγούμενη σχετική έγκριση της Βουλής.
Παπατζήδες ολκής.
Έντονο άρωμα εκλογών
Κάθε φορά που τα πράγματα ζορίζουν για την Αριστερά ή πλησιάζουν εκλογές, εμφανίζεται και ένας «αρχιτέκτονας» μιας νέας αριστερής «συλλογικότητας».
Δεν είναι απαραίτητα κακό, αλλά πολλά είδαν τα μάτια μας. Τούτη τη φορά, την προσπάθεια φαίνεται να την αναλαμβάνει ο Ν. Κοτζιάς, πρώην σύμβουλος του Γιώργου και νυν οργανωτής ενός μορφώματος που «πρέπει να ξεπεράσει τις αγκυλώσεις του παρελθόντος».
Ο Ν. Κοτζιάς σε κείμενό του σημειώνει:
«Χρειάζεται μια νέα συλλογικότητα που δεν αναζητά τους λογαριασμούς του παρελθόντος, αλλά τις λύσεις του μέλλοντος που ενώνει το μεγάλο αντιμνημονιακό μέτωπο με μια προοδευτική υπέρβαση της κρίσης».
Μάλιστα, προσδιορίζει και τις «συνιστώσες» του σχήματος:
«Στο αντιμνημονιακό στρατόπεδο ξεχωρίζουν τέσσερις μεγάλες συνισταμένες: οι πλατείες των Αγανακτισμένων, κινήσεις όπως αυτή του Μ. Θεοδωράκη, τα κόμματα της ριζοσπαστικής και κομμουνιστικής Αριστεράς, κύρια ο Συνασπισμός και το ΚΚΕ, και ο ευρύτερος κόσμος του ΠΑΣΟΚ που είναι ενάντια στη λογική της σημερινής κυβέρνησης».
Οι συζητήσεις βρίσκονται στο στάδιο των προχωρημένων «διερευνητικών επαφών». Με δεδομένη την αρνητική στάση του ΚΚΕ και την απουσία αναφοράς στο ΣΥΡΙΖΑ, μάλλον νέα εκλογικά σχήματα κυοφορούνται.
Οψόμεθα!
