Όποιος ήταν αρκετά υπομονετικός για να ακούσει τη ολόκληρη χθεσινή δήλωση της Γερμανίδας αρχικομισάριας Ούρσουλα φον ντερ Λέιεν μετά την ολοκλήρωση της συνόδου κορυφής της Ε.Ε. (μέσω τηλεδιάσκεψης), θα έπρεπε να περιμένει μέχρι την τελευταία, κυριολεκτικά, πρότασή της για να υποψιαστεί την κατάληξη. Διότι η αρχικομισάρια μιλούσε επί 8 λεπτά και 35 δευτερόλεπτα χωρίς να λέει τίποτα, πέραν της έκφρασης αυτοϊκανοποίησης για τις… επιτυχίες της Ε.Ε. στην καταπολέμηση της πανδημίας και για το πόσο αγαπημένη και αλληλέγγυα είναι η ευρωπαϊκή οικογένεια! Η τελευταία φράση όμως έβαζε τα πράγματα στη θέση τους: «Εξακολουθούμε λοιπόν να εργαζόμαστε σκληρά για να επιτύχουμε σύντομα μια συμφωνία. Σας ευχαριστώ»…
Με άλλα λόγια, άνθρακες ο θησαυρός. Το ευρωπαϊκό ιερατείο εξακολουθεί να είναι μπλοκαρισμένο, αφού τα «μαύρα πρόβατα» (κυρίως η Πολωνία και η Ουγγαρία, αλλά τώρα και η Σλοβενία) αντιδρούν στην απόπειρα εξάρτησης της εκταμίευσης ευρωπαϊκών κονδυλίων από την υποταγή των κρατών μελών στα «κριτήρια» των Βρυξελλών. «Θέλετε να μετατρέψετε την Ε.Ε. σε ΕΣΣΔ(!)» είπε προχθές ο Όρμπαν στην Μέρκελ, «και δεν έχουμε κανένα λόγο να το αποδεχθούμε». Πολωνοί, Ούγγροι και Σλοβένοι εξακολουθούν να απειλούν λοιπόν με βέτο στο… τελικά όχι και τόσο μεγαλεπήβολο σχέδιο του Ταμείου Ανάκαμψης** για έκτακτη ενίσχυση/δανεισμό ύψους 750 δισεκατομμυρίων ευρώ στις πληγείσες από την πανδημία ευρωπαϊκές οικονομίες. Οπότε τα πάντα (περιλαμβανομένης της έγκρισης του κοινοτικού προϋπολογισμού 2021-2027, ύψους 1,8 τρισεκατομμυρίου ευρώ) παραμένουν στον αέρα, και τα παζάρια θα συνεχιστούν την επόμενη εβδομάδα.
Η εξέλιξη αυτή υπογραμμίζει για μια ακόμη φορά το πολλαπλό αδιέξοδο που βιώνει η ευρωκρατία, τα «συντροφικά μαχαιρώματα» που την τραυματίζουν όλο και βαρύτερα, και τελικά την πλήρη αδυναμία της να συγκροτήσει ένα στοιχειωδώς κοινό προσανατολισμό για την αντιμετώπιση της πολύπλευρης κρίσης της. Αν προστεθεί και η ως τώρα αποτυχία εύρεσης ενός συμβιβασμού με τη Βρετανία, που «ανατρέπει» κατά τις Βρυξέλλες τη συμφωνία για το Brexit, η εικόνα που δίνει το ευρωπαϊκό σκορποχώρι γίνεται ακόμη πιο δραματική. Για να μην αναφερθούμε βέβαια στην ανύπαρκτη κοινή εξωτερική πολιτική, που έχει κουρελιαστεί στα πεδία των αιματηρών συγκρούσεων της Βόρειας Αφρικής και της Μέσης Ανατολής, όπου οι «μεγάλοι» της Ε.Ε. έχουν φτάσει να πολεμούν μεταξύ τους δι’ αντιπροσώπων. Ή, στη γερμανική περίπτωση, καλοπιάνουν με κυνισμό τον Ερντογάν ταπεινώνοντας υποδεέστερους «εταίρους» και κάνοντας τα στραβά μάτια στην επεκτατική, κατοχική και γενοκτονική πολιτική του. Με μια έννοια, έχει δίκιο ο Όρμπαν: αυτή η «ολοκλήρωση» θυμίζει πλέον ΕΣΣΔ. Στα τελευταία της…
* ec.europa.eu/commission/presscorner/detail/en/STATEMENT_20_2171
** «Η κοροϊδία του Ταμείου (μη) Ανάκαμψης» (φύλλο 508).
