Ένας όμορφος κόσμος
Τα στοιχεία της Unicef για την παιδική φτώχεια και την αποστέρηση στις ανεπτυγμένες χώρες είναι συγκλονιστικά: 30 εκατομμύρια παιδιά κάτω από το κατώφλι της δυστυχίας. Εκεί όπου -υποτίθεται- ευημερούν οι κοινωνίες με την «ελεύθερη αγορά». Τέτοια ευημερία, ώστε οι ΗΠΑ, το απόλυτο πρότυπο, βρίσκεται με τη Ρουμανία στις τελευταίες θέσεις, ενώ η Ευρώπη καταγράφει 13 εκατομμύρια παιδιά κάτω από το όριο της αποστέρησης. Στην Ελλάδα, πριν ακόμη αποτυπωθούν σε όλο τους το βάθος οι συνέπειες των μνημονίων, κατέχει την 30η θέση σε 35 χώρες, ένα στα έξι παιδιά ζει σε συνθήκες στέρησης, ενώ το ποσοστό είναι εφιαλτικό, στο 51% για οικογένειες με μόρφωση Δημοτικού και Γυμνασίου και στο 42% για οικογένειες μεταναστών.
Συμβαίνει δε το πρωτοφανές, πως αφού συνεκτιμηθούν στα εισοδήματα, οι φόροι και τα κοινωνικά επιδόματα, στη χώρα μας καταγράφεται αύξηση –δεν διαβάσατε λάθος- αύξηση του ποσοστού από το 13 στο 16%! Όμορφος κόσμος νεοφιλελεύθερος, για την παραφωνία της παιδικής εξαθλίωσης, προφανώς ευθύνεται το… σπάταλο κράτος, όπως Αμερική!
Τα στοιχεία της Unicef για την παιδική φτώχεια και την αποστέρηση στις ανεπτυγμένες χώρες είναι συγκλονιστικά: 30 εκατομμύρια παιδιά κάτω από το κατώφλι της δυστυχίας. Εκεί όπου -υποτίθεται- ευημερούν οι κοινωνίες με την «ελεύθερη αγορά». Τέτοια ευημερία, ώστε οι ΗΠΑ, το απόλυτο πρότυπο, βρίσκεται με τη Ρουμανία στις τελευταίες θέσεις, ενώ η Ευρώπη καταγράφει 13 εκατομμύρια παιδιά κάτω από το όριο της αποστέρησης. Στην Ελλάδα, πριν ακόμη αποτυπωθούν σε όλο τους το βάθος οι συνέπειες των μνημονίων, κατέχει την 30η θέση σε 35 χώρες, ένα στα έξι παιδιά ζει σε συνθήκες στέρησης, ενώ το ποσοστό είναι εφιαλτικό, στο 51% για οικογένειες με μόρφωση Δημοτικού και Γυμνασίου και στο 42% για οικογένειες μεταναστών.
Συμβαίνει δε το πρωτοφανές, πως αφού συνεκτιμηθούν στα εισοδήματα, οι φόροι και τα κοινωνικά επιδόματα, στη χώρα μας καταγράφεται αύξηση –δεν διαβάσατε λάθος- αύξηση του ποσοστού από το 13 στο 16%! Όμορφος κόσμος νεοφιλελεύθερος, για την παραφωνία της παιδικής εξαθλίωσης, προφανώς ευθύνεται το… σπάταλο κράτος, όπως Αμερική!
Όταν μιλάει ο ΣΕΒ
Ο πρόεδρος του ΣΕΒ, κ. Δασκαλόπουλος, αφού αρπάχτηκε με τον Βενιζέλο, για το ποιος ακριβώς υπαγόρευσε στην τρόικα -τι άλλο θα δούμε;- την εργασιακή κατεδάφιση, ξεστόμισε στη συνέλευση του ευγενούς κλάδου μεγάλες αλήθειες, μπροστά στις κρίσιμες εθνικές ώρες. Αυτοκριτική: «Κάποιοι από εμάς είχαν βολευτεί στο κράτος της εύνοιας, της πελατείας και της συναλλαγής, είχαν γίνει μέρος της κρατικοδίαιτης οικονομίας και μας στιγμάτισαν όλους… Ανεχθήκαμε στην εξουσία πρόσωπα που ποτέ δεν θα προσλαμβάναμε στις επιχειρήσεις μας». Περί δημοψηφίσματος: «Μια καθαρή απάντηση του ελληνικού λαού τότε, θα είχε λύσει τα χέρια όσων πάσχιζαν για να πάμε μπροστά και θα είχε αφοπλίσει όσους δημαγωγούσαν για να μας κρατήσουν πίσω. Η πρότασή μας έδινε μια τελευταία ευκαιρία στις δύο τότε κυρίαρχες παρατάξεις να διασωθούν, παρέχοντάς τους μια κοινή βάση λαϊκής συναίνεσης και την πολιτική νομιμοποίηση για να κάνουν τις εθνικά αναγκαίες μεγάλες αλλαγές. Αντ’ αυτών, όμως, επιβλήθηκαν μέτρα που βάθυναν την κρίση και έφεραν σε απόγνωση τους πολίτες -για να καταλήξουμε έτσι στην κατακερματισμένη και αδιέξοδη ψήφο του Μαΐου». Το «συγκρότημα», στα ΝΕΑ της Παρασκευής, λοιδόρησε γενναία τον αιώνιο πρόεδρο κ. Δασκαλόπουλο. Ζόρια…
Ο πρόεδρος του ΣΕΒ, κ. Δασκαλόπουλος, αφού αρπάχτηκε με τον Βενιζέλο, για το ποιος ακριβώς υπαγόρευσε στην τρόικα -τι άλλο θα δούμε;- την εργασιακή κατεδάφιση, ξεστόμισε στη συνέλευση του ευγενούς κλάδου μεγάλες αλήθειες, μπροστά στις κρίσιμες εθνικές ώρες. Αυτοκριτική: «Κάποιοι από εμάς είχαν βολευτεί στο κράτος της εύνοιας, της πελατείας και της συναλλαγής, είχαν γίνει μέρος της κρατικοδίαιτης οικονομίας και μας στιγμάτισαν όλους… Ανεχθήκαμε στην εξουσία πρόσωπα που ποτέ δεν θα προσλαμβάναμε στις επιχειρήσεις μας». Περί δημοψηφίσματος: «Μια καθαρή απάντηση του ελληνικού λαού τότε, θα είχε λύσει τα χέρια όσων πάσχιζαν για να πάμε μπροστά και θα είχε αφοπλίσει όσους δημαγωγούσαν για να μας κρατήσουν πίσω. Η πρότασή μας έδινε μια τελευταία ευκαιρία στις δύο τότε κυρίαρχες παρατάξεις να διασωθούν, παρέχοντάς τους μια κοινή βάση λαϊκής συναίνεσης και την πολιτική νομιμοποίηση για να κάνουν τις εθνικά αναγκαίες μεγάλες αλλαγές. Αντ’ αυτών, όμως, επιβλήθηκαν μέτρα που βάθυναν την κρίση και έφεραν σε απόγνωση τους πολίτες -για να καταλήξουμε έτσι στην κατακερματισμένη και αδιέξοδη ψήφο του Μαΐου». Το «συγκρότημα», στα ΝΕΑ της Παρασκευής, λοιδόρησε γενναία τον αιώνιο πρόεδρο κ. Δασκαλόπουλο. Ζόρια…
Μη σταματάς!
Γράφτηκε και σχολιάστηκε, αλλά δεν μπορούμε να αντισταθούμε στον πειρασμό. Θ. Πάγκαλος και πάλι, από Τα ΝΕΑ: «… Οι άρρενες εκπρόσωποι κομμάτων σε όλα, χωρίς εξαίρεση, τα πάνελ της εποχής είναι ξεκούμπωτοι και καμιά γραβάτα δεν καλύπτει τους χυδαίους, μαλλιαρούς, ιδρωμένους, με σπυράκια, εν πάση περιπτώσει κάθε είδους σβέρκους και λαιμούς… ακόμα και πρώην υπουργοί με δεκαετείς και βάλε θητείες πέταξαν στον αέρα το ντεκολτέ τους για να μαζέψουν ψήφους… Φτου σας μπαγάσηδες Μαυρογιαλούροι! Φτου σας ψηφοθήρες και γλοιώδεις λαοπλάνοι!». Αυτό το απόσπασμα, που είναι σε αρμονία με την καλλιέπεια του ανδρός, που απλώς τονίζεται με την πάντα δεμένη γραβάτα του, αναπαράχθηκε ευρέως. Δείτε όμως και τη συνέχεια από δηλώσεις του:
«Μπορεί τόσο εύκολα ο κάθε Τσο… -με συγχωρείτε- Τσίπρας να λοιδορεί ιστορικά ονόματα; Σχολιάστηκε επαρκώς η ανοησία του Τσίπρα, που χαρακτήρισε το φίλο της Ελλάδας, πρόεδρο της Γαλλίας Ολαντρέου. Ο Γεώργιος και ο Ανδρέας Παπανδρέου, αλλά και ο πρόσφατος πρωθυπουργός, είναι μέρος της ιστορίας της Ελλάδας». Μόνο ένας τέτοιος Πάγκαλος, θα μπορούσε να υπερασπιστεί σήμερα, με τέτοια αυταπάρνηση τον… πρόσφατο Παπανδρέου.
Σχόλια
