Ο μέχρι πρότινος οικονομικός συντάκτης της Ελευθεροτυπίας και νυν πρόεδρος του ασφαλιστικού ταμείου των εργαζομένων στον Τύπο (ΕΤΑΠ-ΜΜΕ) δεν σταματά να μας εκπλήσσει με τις… ρηξικέλευθες προτάσεις του. Η τελευταία, που ακούστηκε στη γενική συνέλευση των απεργών και απλήρωτων εργαζομένων της Ελευθεροτυπίας, όμως, ξεπερνά κάθε φαντασία.
Ούτε λίγο -ούτε πολύ μίλησε για πρόταση που διατύπωσε προς τον υπουργό Οικονομικών και αφορά τη διάθεση των αποθεματικών του Ταμείου για τη στήριξη των χρεοκοπημένων επιχειρήσεων του ημερήσιου Τύπου. Δηλαδή, τα χρήματα που αποτελούν την περιουσία των εργαζομένων, να δοθούν στις επιχειρήσεις του Τύπου, οι οποίες εμφανίζουν άδεια ταμεία και έχουν κηρύξει στάση πληρωμών προς τους εργαζόμενους. Επιχειρήσεις που κατασπατάλησαν έσοδα ετών, επιχειρήσεις που καταπατούν ατιμώρητα πλειάδα νόμων επί σειρά ετών, επιχειρήσεις που χρησιμοποίησαν τις εφημερίδες για να εξυπηρετήσουν παντός είδους συμφέροντα, επιχειρήσεις που εγκαταλείπονται στην τύχη τους από τους ιδιοκτήτες τους να στηριχτούν με τα χρήματα των ασφαλισμένων.
Πριν λίγο καιρό ο κ. πρόεδρος άνοιξε το παραθυράκι για να φύγουν κάμποσα από τα αποθεματικά του Ταμείου στο περίφημο «κούρεμα». Σήμερα εμφανίζεται γαλαντόμος προς τους μπαταχτσήδες εργοδότες του Τύπου. Αλήθεια, αυτά είναι τα καθήκοντά σας στη διοίκηση του ΕΤΑΠ-ΜΜΕ κ. πρόεδρε;
Λοβέρδος εναντίον… νεοφιλελεύθερων
Απορεί ο υπουργός Υγείας γιατί τον μέμφονται οι νεοφιλελεύθεροι που δεν απελευθερώνει τα φαρμακεία. Αφού, όπως είπε σε συνέντευξη Τύπου στις 28/12, «έχω τα στοιχεία και τη δυνατότητα και τα επιχειρήματα να αντιπαρατεθώ σε κάθε πολιτική, η οποία έχει κατά νου το επάγγελμα ως προϊόν λειτουργίας των αλυσίδων καταστημάτων φαρμάκου, των φαρμακείων και την πώληση του φαρμάκου στα σούπερ μάρκετ ή στα πολυκαταστήματα». Μάλιστα, δήλωσε πως δεν υπάρχει κανένας κανονισμός της Ευρωπαϊκής Ένωσης «που να επιβάλλει στα 27 κράτη-μέλη ή στα 17 κράτη-μέλη της Ευρωζώνης με αυτό το νεοφιλελεύθερο τρόπο να απελευθερώσουν την αγορά τους». Θα καλοδεχόμασταν αυτό το αντι-νεοφιλελεύθερο ξέσπασμα του κ. Λοβέρδου, αν δεν ήταν ο ίδιος που δήλωνε ανυποχώρητος ακριβώς ένα χρόνο πριν σε συνάντησή του με τους φαρμακοποιούς, «υπογραμμίζοντας ότι το άνοιγμα του επαγγέλματος των φαρμακοποιών αποτελεί επιτακτικό αίτημα της τρόικας».
Τι μεσολάβησε; Άλλαξε απόψεις; Ή απλά βάζοντας υποψηφιότητα για δελφίνος του ΠΑΣΟΚ, αναγκάζεται να καταφύγει σε σοσιαλιστική φλυαρία, πετώντας το κοστούμι του πλέον νεοφιλελεύθερου πολιτικού αυτής της μνημονιακής περιόδου;
