«Νιώθω εξουθενωμένος, δεν νιώθω απλώς καταβεβλημένος… Έχω αναλάβει στα μέσα Ιουνίου την ευθύνη, γνωρίζοντας πολύ καλά τι έχω να αντιμετωπίσω, έχοντας πολύ συγκεκριμένες απόψεις για το τι έπρεπε να γίνει από τον Οκτώβριο του 2009 ώς τον Μάιο του 2010… Όλες οι θεμελιώδεις και μακροοικονομικές προγνώσεις του αρχικού προγράμματος δεν επιβεβαιώθηκαν». Είναι η περίφημη δήλωση του Ευ. Βενιζέλου μετά τη συνάντησή του με την τρόικα. Εκεί, επίσης, δήλωσε: «Το φορτίο εκτέλεσης του Προϋπολογισμού του ’12 πρέπει να το αναλάβει η κυβέρνηση η οποία θα σχηματιστεί μετά από νωπή εντολή του ελληνικού λαού». Αν και ο αντιπρόεδρος έφερε στο νου την εξομολόγηση του τότε υπουργού Δημόσιας Τάξης Β. Πολύδωρα «ποινήν εκτίω…» τον ξεπέρασε. Γιατί δεν του έφταναν οι ψυχαναλυτικές εξομολογήσεις, ασυγκράτητος, παρά την εξουθένωσή του πήρε θέση και στην ενδοπασοκική διελκυστίνδα. Αφού η τρόικα εσωτερικού ποντάρει σε Παπαδήμο, αυτός ζητάει λαϊκή εντολή. Αλλά με ποιο πρόγραμμα; Ένα χρεοκοπημένο Προϋπολογισμό, όπου το μόνο βέβαιο είναι τα ληστρικά μέτρα που απαιτεί η τρόικα, με τη δική του υπογραφή πάνω στο πτώμα της κοινωνίας. Απίστευτη υποκρισία και κυνισμός.
Ο Ευ. Βενιζέλος δεν έχει το ακαταλόγιστο. Κι αν επιδιώκει ηρωική έξοδο, τότε ίσα που προλαβαίνει, ίσα που προλαβαίνει να τρέξει για «ξεκούραση» πολύ, πολύ μακριά από τη χώρα που ρήμαξε. Προλαβαίνει; Ο εξουθενωμένος.
Προς Α. Λοβέρδο και πάλι
Κύριε υπουργέ, μια και δεν ασχολείστε με την εσωκομματική κούρσα διαδοχής, αλλά είστε προσηλωμένος στο κυβερνητικό έργο, γιατί δεν αναλαμβάνετε τις συνέπειες των έργων σας; Οι συμβάσεις των γιατρών στις εντατικές έληξαν. Των νοσηλευτών επίσης. Μόνιμες προσλήψεις εδώ και δύο χρόνια έχουν γίνει με το σταγονόμετρο. Και τώρα καταφεύγετε ξανά σε συμβάσεις ενός έτους, αναπαράγοντας το καθεστώς της ομηρίας του επιστημονικού δυναμικού στον πιο νευραλγικό χώρο του ΕΣΥ; Αν εσείς, ο δοκιμασμένος εκλεκτός της επιτροπείας που διοικεί τη χώρα δεν έχετε το σθένος να αναλάβετε το πολιτικό κόστος του «εξορθολογισμού», σε τι μπορεί να ελπίζει κανείς; Πόση αξία έχουν, κύριε υπουργέ, μερικές δεκάδες κρεβατιών στις ΜΕΘ μπροστά σε έναν ισοσκελισμένο Προϋπολογισμό του υπουργείου που θα καμαρώσει η τρόικα; Ή μήπως ο δρόμος για την αρχηγία προβλέπει και τέτοιες «λαϊκίστικες» παρεκκλίσεις. Αλλά ξεχαστήκαμε, εσείς είστε προσηλωμένος στο έργο σας…
Εύστοχο!
«…μέρα με την ημέρα συγκεντρώνονται υλικά στήριξης της ήδη πολυδιαφημιζόμενης νέας “Κεντροαριστεράς” στη θέση του καταρρέοντος ΠΑΣΟΚ, ώστε να μη δημιουργηθεί, προσεχώς, στο αστικό πολιτικό σύστημα καμιά μεγάλη “τρύπα”… Οι δημοσκοπήσεις έφεραν αναταραχή και ανατριχίλα στο καλομαθημένο “σύστημα”… Αιτιολογημένη αυτή η έκφραση έντονης ανησυχίας, μια και η αγρίως πληττόμενη μεσαία αστική τάξη, που σε ένα κρίσιμο ποσοστό της εμπιστεύθηκε κατά σειρά Κ. Σημίτη και Κ. Καραμανλή, είναι τώρα εν πολλοίς ξέμπαρκη και ένα μέρος της ήδη φαίνεται να αλληθωρίζει προς την Αριστερά. …η προτροπή για ανάπτυξη στοχασμών περί της ψήφου των “κεντρώων” αφορά όχι μόνο του στοχαστές της “Κεντροαριστεράς” αλλά και στην ηγεσία του άλλου μεγάλου αστικού κόμματο, τη Ν.Δ. …Στο κέντρο αυτού του παιχνιδιού είναι το θέμα της “αξιοποίησης” του κ. Λ. Παπαδήμου».
Από το εύστοχο άρθρο του Κ. Ι. Αγγελόπουλου στα Επίκαιρα με τίτλο Το Κέντρο και τα μάτια τους… Αναζητήστε το!
Παραμύθι;
Προβάλλει, στο βάθος του δρόμου, μια ζωηρή ομάδα διαδηλωτών που φωνάζουν: «βραστούς, βραστούς, θα φάμε τους αστούς!». Σε λίγο, έρχονται κάποιοι από την απέναντι μεριά, κραυγάζοντας με οργή: «ψητούς, ψητούς, θα φάμε τους αστούς!». Στο καπάκι, εμφανίζονται και κάτι άλλοι τύποι, που ξελαρυγγιάζονται, φωνάζοντας όσο πιο δυνατά μπορούν για να καλύψουν τους προηγούμενους: «τηγανητούς – τηγανητούς!» Ώσπου πλακώνει ένα μπουλούκι κανίβαλων κραδαίνοντας στειλιάρια και τους αρχίζουν όλους στις γρήγορες και, με ύφος που δεν σηκώνει κουβέντα, δηλώνουν κατηγορηματικά ότι ωμούς – και μόνο ωμούς – θα φάνε τους αστούς. Τελικά, αφού σκυλοβρίστηκαν και δάρθηκαν όσο μπορέσανε ν’ αντέξουνε, διαλύθηκαν «ησύχως».
Παραδίπλα, οι περί ών ο λόγος αστοί, ξεθάρρεψαν τόσο, που έστησαν φάμπρικα στοιχημάτων για την επόμενη αναμέτρηση…
αρχιτέκτονας, ποιητής, θεατρικός συγγραφέας.
