Το διαβάσαμε και… μας σηκώθηκε η τρίχα. Νορβηγικό συνδικάτο κατήγγειλε ότι πολλές εταιρίες της χώρας, που έχουν «εμμονή» με την παραγωγικότητα, θεωρούν ότι αυτή μειώνεται εξαιτίας των συχνών επισκέψεων υπαλλήλων στην τουαλέτα! Σύμφωνα με δημοσίευμα της Mail Online, η αναφορά του συνδικάτου αποκάλυπτε ότι το 66% των διευθυντών τοποθετούν σύστημα ηλεκτρονικής κλειδαριάς στην τουαλέτα, υποχρεώνοντας το προσωπικό να ζητά από τους ίδιους την ηλεκτρονική κάρτα-κλειδί, για να παρακολουθούν τη συχνότητα των διαλειμμάτων. Επίσης, μία στις τρεις εταιρίες είχε σύστημα παρακολούθησης με κάμερες και στις τουαλέτες, ενώ άλλες έβαζαν τους υπαλλήλους να υπογράφουν σε «βιβλίο επισκεπτών», βγαίνοντας. Όμως η παράνοια δεν σταματά εδώ. Διευθυντής εταιρίας υποχρέωνε τις γυναίκες υπαλλήλους να φορούν κόκκινα βραχιολάκια όποτε είχαν περίοδο, για να δικαιολογούν τις συχνότερες επισκέψεις τους στην τουαλέτα. Ο τέλειος εξευτελισμός.
Μια δήλωση αντάξια του πολιτικού πολιτισμού μας
Δείτε τι ωραία, τι βελούδινα που τα λέει η ανακοίνωση της Δημοκρατικής Αριστεράς: «Ο ΣΕΒ πρέπει να πάρει υπόψη του τη δύσκολη οικονομική και κοινωνική κατάσταση της χώρας και να εναρμονιστεί με το αίσθημα της κοινής γνώμης, το οποίο εξέφρασε με τον καλύτερο τρόπο ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας». Μακριά από τη ξύλινη γλώσσα του στυλ «τι τους κοιτάτε, ρε»…
«Στάση ευθύνης» του ΠΑΜΕ.
Με πρόταση των εκπροσώπων των σωματείων που ελέγχει το ΠΑΜΕ, αποφάσισε τελικά η ΠΝΟ την αναστολή της απεργίας στο λιμάνι του Πειραιά. Στην ανακοίνωση των σωματείων ΠΕΜΕΝ-ΣΤΕΦΕΝΣΟΝ περιγράφεται η ωμή τρομοκρατία της κυβέρνησης και καταγγέλλονται οι άλλες συνδικαλιστικές δυνάμεις που δεν περιφρούρησαν την απεργία. Στην ανακοίνωσή τους, τα σωματεία εκτιμούν ότι η πρότασή τους για αναστολή της απεργίας «ήταν στάση ευθύνης, απόλυτα σωστή και μακριά από τυχοδιωκτισμούς». Υπάρχουν όμως ορισμένα ερωτήματα. Γιατί δεν μπόρεσε ο αγώνας των ναυτεργατών να προσελκύσει μια ευρύτερη συμπαράσταση; Γιατί ακόμα και το ΠΑΜΕ δεν κατάφερε να κινητοποιήσει παρά ελάχιστες δυνάμεις για την περιφρούρηση της απεργίας; Δεν υπάρχει μια αντίφαση ανάμεσα στα πολύ μεγάλα λόγια για το «ρωμαλέο ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα» του ΠΑΜΕ και την πολύ πιο πεζή πραγματικότητα όταν πρέπει να αναπτυχθεί και να στηριχτεί ένας αγώνας; Δεν θα μπορούσε να υπάρχει μια άλλη κατάσταση ώστε να μην χρειάζεται η «στάση ευθύνης» της αναστολής μιας απεργίας και να μην είναι τυχοδιωκτισμός η συνέχιση ενός αγώνα ακόμα και κόντρα στο αντιδραστικό νομικό οπλοστάσιο; Ερωτήματα προς συζήτηση, αρκεί να υπάρχει διάθεση να δούμε την πραγματικότητα αλλά και να την αλλάξουμε.
Έμαθε ή δεν έμαθε ο Παναγόπουλος;
Παθός και μη μαθός φαίνεται πως εξελίσσεται ο Παναγόπουλος, το εκλεκτό τέκνο της εργατικής τάξης και των εργαζομένων, πρόεδρος της ΓΣΕΕ. Ο πρόεδρος του ΣΕΒ Δ. Δασκαλόπουλος ανέφερε ότι στη συνάντηση με τους «κοινωνικούς εταίρους», στα γραφεία του ΣΕΒ, όπου ήταν παρούσα και η διοίκηση της ΓΣΕΕ, μάλλον υπήρξε συμφωνία: «εγώ ήμουν σε μια συνάντηση χθες επί έξι ώρες, ελπίζω να μην ονειρευόμουν… στις συναντήσεις με τους κοινωνικούς εταίρους το κλίμα είναι πάντα καλό. Τα μπερδέματα έρχονται πάντα από αλλού».
Από την άλλη όταν ο πρόεδρος της Εθνικής Συνομοσπονδίας Ελληνικού Εμπορίου Β. Κορκίδης, ρωτήθηκε αν υπήρξε ή όχι συμφωνία είπε: «όλοι φύγαμε με την εντύπωση ότι υπάρχει συμφωνία» και παρέπεμψε στον πρόεδρο της ΓΣΕΕ λέγοντας «ρωτήστε τον κ. Παναγόπουλο».
Ο άνθρωπος -γιατρός- ευαίσθητος δήμαρχος της Αθήνας Ν. Κακλαμάνης, φροντίζει για την υστεροφημία του. Αφού ενημέρωσε το Δημοτικό Συμβούλιο για τη δυσχερή οικονομική κατάσταση στην οποία βρίσκεται ο δήμος και ότι οι οφειλές σε διαφόρους πιστωτές-προμηθευτές φθάνουν τα 36,2 εκατ. ευρώ, βρήκε τη λύση. Μείωσε κατά 31% την εγκεκριμένη επιχορήγηση για τους 87 παιδικούς σταθμούς του δήμου, οι οποίοι φροντίζουν 5.500 παιδιά και μάλιστα όταν οι λαϊκές οικογένειες αναστενάζουν από το Μνημόνιο.
Την ίδια στιγμή, όμως, που το ποσό που θα λάβουν οι παιδικοί σταθμοί μειώνεται, ο Ρ/Σ Αθήνα 9,84 θα λάβει έξτρα επιχορήγηση ύψους 4,8 εκατ. ευρώ, ενώ έχει ήδη εξασφαλίσει κονδύλι ύψους 11 εκατ. ευρώ. «Χρειαζόμαστε 1,2 εκατομμύριο για να εξοφλήσουμε τις περσινές χριστουγεννιάτικες εκδηλώσεις και να δώσουμε προκαταβολή για τις φετινές». Ευτυχώς, μας αποχαιρετά!
Το γαρ πολύ της θλίψεως…
Όταν επικαλείσαι «ανίερες συμμαχίες» σε έναν προεκλογικό αγώνα, είναι λίγο-πολύ κατανοητό έως αποδεκτό. Όταν όμως ανάγεις το γεγονός ότι «έχασες» ένα δήμο σε δημοτικές εκλογές, σε διεθνή παράγοντα απειλής της παγκόσμιας ειρήνης, τότε το παράλογο αγγίζει τα όρια του επικίνδυνου.
Ο λόγος, για την ομιλία της κ. Παπαρήγα στο συνέδριο του ΑΚΕΛ.
Υποστήριξε, λοιπόν, ότι:
«Έχουμε βάσιμους λόγους να πιστεύουμε ότι η σύμπραξη, που έγινε στις πρόσφατες τοπικές εκλογές… με κοινό υποψήφιο εναντίον του κομμουνιστή, υπηρετούσε και το σκοπό της ανοχής στη συνδιαχείριση του Αιγαίου…» Ίσως να την εκνεύρισε ο γ.γ. του ΑΚΕΛ, που νωρίτερα είπε: «Εμείς απλώνουμε το χέρι σε όλα τα πολιτικά κόμματα και τα καλούμε να συνεργαστούμε προς την κατεύθυνση της επίτευξης λύσης. Θέλουμε την ενότητα στο εσωτερικό μέτωπο…»
Το ανύπαρκτο ρεπορτάζ
Το περίφημο τηλεοπτικό ρεπορτάζ, που όλα τα ξέρει και όλα τα αποκαλύπτει, ούτε σκουπίδια βλέπει, ούτε κίνδυνο για τη δημόσια υγεία, όπως συμβαίνει πάντα σε απεργίες των ΟΤΑ. Πάνε τα ζουμ στα ποντίκια και τα σκυλιά. Βλέπετε, οι περίπου 35 τόνοι σκουπιδιών στους δρόμους του Λεκανοπεδίου, δεν οφείλονται σε απεργούς, αλλά στην απομάκρυνση 100 συμβασιούχων, οι οποίοι απασχολούνταν στο χώρο απόθεσης και διαχείρισης των απορριµμάτων και οι συµβάσεις τους έληξαν. Μέσα στο χώρο που φτάνουν τα απορριµµατοφόρα, υπάρχουν µόνο επτά χειριστές ειδικών µηχανηµάτων για το θάψιµο των σκουπιδιών και ένας εργάτης, ενώ κανονικά χρειάζονται 35 χειριστές και 40 εργάτες σε τρεις βάρδιες για τους περίπου 7.000 τόνους που παράγονται καθηµερινά.
Δεν θα ήταν μια λύση να συμπεριληφθεί στο μνημόνιο να μην τρώμε;
