«Η κατάσταση των ασυνόδευτων ανηλίκων είναι απελπιστική. Εκτιμούμε ότι ο πραγματικός αριθμός είναι μεγαλύτερος από τον επίσημο, και ξεπερνάει για πρώτη φορά τα 5.500 καταγεγραμμένα ανήλικα. Μόνο στα νησιά βρίσκονται περισσότερα από 1.700 εκ των οποίων 1.100 διαβιούν στον καταυλισμό της Μόριας. Πάρα πολλά παιδιά αναμένουν την καταγραφή τους εντελώς απροστάτευτα, μαζί με εκατοντάδες ενήλικες. Μερικά κοιμούνται στις στέγες των κοντέινερ, κάποια κοιμούνται χωρίς έστω μια κουβέρτα. Τα παιδιά παθαίνουν κατάθλιψη, αυτοτραυματίζονται, βρίσκονται σε απόγνωση.» Έτσι αρχίζει το εκτενές κείμενο της Λώρας Παππά που δημοσιεύτηκε στην «Καθημερινή» και η συνέχειά του δεν είναι πιο ανακουφιστική. Από τη θέση της πρόεδρου της ΜΚΟ ΜΕΤΑδραση που ασχολείται με τη φροντίδα των προσφύγων, επισημαίνει τεκμηριωμένα, αλλά με προσεκτική γλώσσα, το κακό χάλι της γραφειοκρατίας που αντανακλά την πολιτική βούληση των κυβερνήσεων και των κομμάτων εξουσίας, αλλά έμμεσα επισημαίνει και την απροθυμία των εταίρων μας να συμβάλλουν γρήγορα και αποφασιστικά στην επίλυση τουλάχιστον αυτής της «πτυχής» του προσφυγικού πέρα από το να δίνουν χρήματα για να κρατάμε τα παιδιά ως αδέσποτα στις «δομές φιλοξενίας» που δεν είναι τίποτα άλλο από στρατόπεδα συγκέντρωσης σαν τα γερμανικά, χωρίς τα κρεματόρια!
Μάλιστα, τονίζει ότι η κατάσταση από πέρσι αντί να βελτιωθεί έχει σημαντικά χειροτερεύσει. «Έχει δημιουργηθεί σκοπίμως μια βαριά γραφειοκρατία», γράφει, αναφερόμενη ειδικότερα στο ζήτημα της «επανένωσης» μεγάλου αριθμού απ’ αυτά τα ασυνόδευτα παιδιά που έχουν συγγενείς στην Ευρώπη και κυρίως στη Γερμανία, τα οποία κολλάνε στην Ελλάδα επειδή παρέρχεται η προθεσμία των τριών μηνών που ισχύει, καθώς η διαδικασία συμπλήρωσης των ατομικών τους φακέλων διαρκεί «στην καλύτερη περίπτωση από οκτώ με δέκα μήνες, αλλά μπορεί να φθάσει και τους δέκα μήνες»!
«Παρά τη διάθεση ευρωπαϊκών κονδυλίων στην Ελλάδα για το σκοπό αυτό, ο τρόπος διαχείρισης, το πλαίσιο και τα κριτήρια που έχουν τεθεί τα τελευταία δύο χρόνια, καθιστούν ανέφικτη την ταχεία ανάπτυξη δομών φιλοξενίας. Το αποτέλεσμα είναι μόνο το 1/5 των ασυνόδευτων να βρίσκεται σε ασφαλές περιβάλλον.»
Βέβαια, όλοι αυτοί που ασχολούνται με το προσφυγικό, υπουργοί μεταναστευτικής πολιτικής, εσωτερικών, εξωτερικών, δημόσιας τάξης, παιδείας, υγείας κ.λπ. ξέρουν πολύ καλά πώς είναι η κατάσταση με τα χιλιάδες ασυνόδευτα παιδιά, όπως και για ακόμα περισσότερα μωρά, νήπια και σχολικής ηλικίας παιδιά που «φιλοξενούνται» στις «δομές» μαζί με συγγενείς τους! Όπως ξέρουν και οι πρωθυπουργοί, οι αρχηγοί των κομμάτων, οι αρχηγοί του στρατού και της αστυνομίας, οι εισαγγελείς του Αρείου Πάγου, οι πρυτάνεις των πανεπιστημίων, οι επικεφαλής της εκκλησίας, αλλά και οι πολυγραφότατοι συγγραφείς που γεμίζουν κάθε μέρα τις σελίδες των καθεστωτικών εφημερίδων με κάθε είδους σχόλια και εξυπνάδες!
Άρα το θέμα δεν είναι η ενημέρωση περί του προσφυγικού και ειδικότερα για την τύχη των παιδιών. Η κ. Παππά πολύ καλά κάνει που προσπαθεί να πιέσει τους πάσης φύσεως αρμόδιους απευθυνόμενη τουλάχιστον στην κοινή γνώμη για την πραγματική κατάσταση και για τις λύσεις που προτείνει, αλλά και η ίδια θα ξέρει, κάτι που για προφανείς λόγους δεν θα έθιγε στο κείμενό της, ότι όλοι οι προαναφερθέντες αδιαφορούν για τα παιδιά, τα θεωρούν μπελά και παίζουν με τις εντυπώσεις εξαιρώντας τους εαυτούς τους από την ευθύνη και κερδίζοντας χρόνο με δηλώσεις, αντεγκλήσεις, υποσχέσεις και μπαλώματα, εκμεταλλευόμενοι την αξιέπαινη κατανόηση των πολιτών, αλλά και την παρατεταμένη ανοχή των τοπικών κοινωνιών στις οποίες οι κυβερνήσεις μετακυλούν μεγάλο μέρος του προβλήματος. Δυστυχώς, από τον ΣΥΡΙΖΑ στη Ν.Δ. είναι σαν από τη Σκύλλα στη Χάρυβδη!
Ι.Κ.
