Ενώ ο πόλεμος στην Ουκρανία συνεχίζεται και οι τριμερείς διαπραγματεύσεις (ΗΠΑ, Ρωσία, Ουκρανία) έχουν οδηγηθεί σε νέο τέλμα, η κυβέρνηση του Κιέβου ενέδωσε στις αμερικάνικες πιέσεις και οδηγήθηκε στην υπογραφή της συμφωνίας παράδοσης του ορυκτού πλούτου που της έχει απομείνει στις αμερικάνικες πολυεθνικές – ως αποζημίωση για την έως τώρα οικονομική και στρατιωτική στήριξη των ΗΠΑ.
Το τελευταίο, αν και απόλυτα ενδεικτικό, παράδειγμα ασφυκτικής πίεσης ήταν το μήνυμα του Αμερικανού υπουργού Οικονομικών Σκοτ Μπέσεντ προς την Ουκρανή ομόλογο του Γιούλια Σβιριντένκο, όταν η τελευταία βρισκόταν στο αεροπλάνο προς την Ουάσιγκτον, να επιστρέψει στη χώρα της αν δεν προτίθεται να υπογράψει το σύνολο του πακέτου της «συνεργασίας» των δύο χωρών όπως το είχε επεξεργαστεί η ομάδα Τραμπ.
Ο πρωθυπουργός της Ουκρανίας Ντένις Σμιχάλ, παρακάμπτοντας τη δικαιοδοσία της Βουλής, δήλωσε ότι η ουκρανική κυβέρνηση είχε εγκρίνει τη συμφωνία: «Χάρη σε αυτή τη συμφωνία, θα μπορέσουμε να προσελκύσουμε σημαντικούς πόρους για την ανοικοδόμηση, να ξεκινήσουμε την οικονομική ανάπτυξη και να λάβουμε τις πιο πρόσφατες τεχνολογίες από εταίρους και έναν στρατηγικό επενδυτή στις ΗΠΑ»…
Οι λεπτομέρειες της τελικής συμφωνίας δεν έχουν ακόμα ανακοινωθεί. Σύμφωνα όμως με την Washington Post, η συμφωνία δεν περιλαμβάνει εγγυήσεις ασφαλείας, πέρα από την παρουσία αμερικάνικων επιχειρήσεων στο έδαφος της Ουκρανίας. Ακόμα, δεν περιλαμβάνει καμία αναφορά για την τύχη του πυρηνικού σταθμού της Ζαπορίζια, του μεγαλύτερου στην Ευρώπη, που βρίσκεται υπό ρωσικό έλεγχο.
Η συμφωνία προβλέπει τη σύσταση ενός «Ταμείου Επενδύσεων Ανασυγκρότησης» που θα αξιοποιήσει τον ορυκτό πλούτο της χώρας και θα το διαχειρίζονται από κοινού το Κίεβο και η Ουάσιγκτον. Παραμένει αδιευκρίνιστο αν στο κεφάλαιο του ταμείου θα υπολογίζεται ως αμερικάνικη συμμετοχή η έως τώρα αμερικάνικη βοήθεια στην Ουκρανία.
Επιπλέον, παραμένει άγνωστο αν η υπογραφή της συμφωνίας θα επιταχύνει τις αμερικάνικες πιέσεις για εκεχειρία, ή αν οι ΗΠΑ θα αποχωρήσουν από τις διαπραγματεύσεις, αφότου αποζημιώθηκαν και με το παραπάνω για την έως τώρα συμμετοχή τους στον πόλεμο – αφήνοντας τη Βρετανία και την Ε.Ε. να υποστούν το κόστος της συνέχισής του.
