«Σας ενοχλεί το αποτέλεσμα των εκλογών; Τώρα είναι η ώρα να αναλάβετε δράση: γίνετε μέλος της Αριστερής Συμμαχίας! Συμπληρώστε την ηλεκτρονική φόρμα μέλους και ελάτε μαζί μας για να οικοδομήσουμε ένα δικαιότερο αύριο»: αυτά γράφει η πρώτη μετεκλογική ανάρτηση της Αριστερής Συμμαχίας αφότου έγινε γνωστό το πικρό αποτέλεσμα της φινλανδικής κάλπης… Στις οποίες είχαμε άνοδο της Κεντροδεξιάς (20,8% από 17% το 2019) και της Ακροδεξιάς (20,1% από 17,5%), που μέχρι τώρα αποτελούσαν την αντιπολίτευση, αλλά και των Σοσιαλδημοκρατών (19,9% από 17,7%), που ήταν επικεφαλής της απερχόμενης «προοδευτικής συγκυβέρνησης» η οποία καθοδήγησε την είσοδο της Φινλανδίας στο ΝΑΤΟ.
Με άλλα λόγια, η φιλοΝΑΤΟϊκή και μετριοπαθώς νεοφιλελεύθερη πολιτική της κεντροαριστερής κυβέρνησης (με τη συμμετοχή της Αριστεράς και των Πράσινων)*, έστρεψε όλο το πολιτικό σκηνικό δεξιότερα. Γι’ αυτό και κερδισμένοι σε ψήφους ήταν τόσο οι δεξιοί σχηματισμοί –που πιθανόν θα σχηματίσουν τώρα κυβέρνηση, αν και άγνωστο ακόμη με ποιων τη στήριξη– όσοι και οι Σοσιαλδημοκράτες. Τουτέστιν μόνο αυτοί που μπορούν να υλοποιήσουν την απόφαση μιας ιστορικής αντιδραστικής στροφής τόσο στην εξωτερική όσο και στην εσωτερική πολιτική. Σε αυτό το νέο σκηνικό οι μαϊντανοί, αφού επιτέλεσαν το έργο τους (να βάλουν δηλαδή πλάτες με διάφορες δικαιολογίες, αστείες και μη), είναι πολύ λιγότερο χρήσιμοι…
Έτσι, βοηθούντος ενός «πολιτικού ρεαλισμού» που και οι ίδιοι καλλιέργησαν, ήταν αυτοί που πλήρωσαν τη νύφη. Η μεν Αριστερή Συμμαχία έχασε 1,2% και 5 βουλευτές, οι δε Πράσινοι υπέστησαν ακόμη βαρύτερες απώλειες (-4,5% και -7 έδρες). Τώρα οι πρώτοι καλούν σε… στράτευση για ένα δικαιότερο αύριο –πάντα χωρίς να αναφέρεται πουθενά η λέξη ΝΑΤΟ– και οι δεύτεροι τους μιμούνται: «Ανησυχείτε για την κατεύθυνση της Φινλανδίας; Τώρα περισσότερο από ποτέ σας χρειαζόμαστε! Εκατοντάδες νέα μέλη έχουν ήδη ενταχθεί στην Πράσινη Ένωση…».
Στο μεταξύ η απερχόμενη πρωθυπουργός Σάρα Μαρίν, η νεαρή «αριστερή σοσιαλδημοκράτισσα», δηλώνει έτοιμη για μια «πιο ήρεμη ζωή» ως απλή βουλευτίνα. Έτσι είναι: άμα έχεις ιδρώσει για να βγάλεις τη βρωμοδουλειά, κάνοντας τεμενάδες ακόμη και στον Σουλτάνο, μπορείς επιτέλους να χαλαρώσεις ικανοποιημένη και να απολαύσεις τα νιάτα σου με καλή παρέα: μερικές ΝΑΤΟϊκές βάσεις, συν, αν όλα πάνε «καλά», και καμπόσους αμερικανικούς πυρηνικούς πυραύλους. Κι άσε τους πρώην χρήσιμους ηλίθιους να αναζητούν νέα μέλη για κινητοποιήσεις ενάντια στον κίνδυνο όχι ενός πυρηνικού ολοκαυτώματος, αλλά της… (ακρο)δεξιάς.
* «Πώς το ροζ μεταλλάχθηκε σε γκρι» (φύλλο 629).
