Μοντέρνα απεργοσπασία στο σύγχρονο κόσμο της Wind.
Ως «μοντέλο υπέρβασης της κρίσης και πρότυπο για την οικονομία του 2020» θεωρεί τις τηλεπικοινωνίες η διοίκηση της γνωστής εταιρίας κινητής και σταθερής τηλεφωνίας Wind*. Οι εργαζόμενοί της έχουν ιδία πείρα, γι’ αυτό το «πρότυπο»: μεταφορά εργαζομένων από τις 4 τα χαράματα με αυτοκίνητα προϊσταμένων σε άλλους χώρους εργασίας, για να σπάσουν τις απεργίες, πολύωρα μίτινγκ στη διάρκεια του ωραρίου, όπου προϊστάμενοι αιτιολογούν τις απολύσεις και καταφέρονται ενάντια στο σωματείο, έμμεσες αλλά και άμεσες απειλές σε εργαζόμενους για να μην απεργήσουν, ιδιαίτερες συναντήσεις με τους εργαζόμενους που απεργούν για να μάθουν τους… λόγους και φυσικά η πίεση στους εργαζόμενους να γράψουν στις ηλεκτρονικές φόρμες ότι παρεμποδίστηκαν να εργαστούν για να μην τους κοπούν τα μεροκάματα.
Η αντίδραση του επιχειρησιακού σωματείου στις μαζικές απολύσεις με αφορμή τις δήθεν αξιολογήσεις, σε συνδυασμό με μια σειρά διεκδικήσεων εφαρμογής συμβάσεων έχει φέρει εργαζόμενους και επιχείρηση σε πλήρη ρήξη. Οι απεργίες που αποφάσισε το σωματείο και η επιτυχημένη πραγματοποίησή τους, οδήγησε την εργοδοσία σε ακραίες συμπεριφορές σαν αυτές που περιγράφουμε παραπάνω.
Τι ζητούν οι εργαζόμενοι; Όπως διαβάζουμε σε ενημέρωση του σωματείου, σε συνάντηση με τη διεύθυνση (20/5), τέθηκαν τα εξής:
– Να διασφαλιστούν οι θέσεις εργασίας. Να σταματήσουν οι απολύσεις και να ανακληθούν οι απολύσεις των δυο εργαζομένων που θεωρούν τις απολύσεις τους άδικες και αρνήθηκαν να τις αποδεχτούν.
– Να ληφθεί υπ’ όψιν στην επερχόμενη συμφωνία με τους νέους παρόχους (vendors), που θα αναλάβουν τον εκμοντερνισμό του δικτύου, το προσωπικό της εταιρίας που μέχρι τώρα εργάζεται για τη συντήρηση και επισκευή του δικτύου.
– Την εφαρμογή της Επιχειρησιακής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας, η οποία συστηματικά παραβιάζεται από τη διοίκηση της εταιρίας και την εφαρμογή της κλαδικής σύμβασης του ΣΤΕΒ για τους τεχνικούς. Είναι χαρακτηριστικό ότι στο τμήμα εξυπηρέτησης πελατών παραβιάζεται και αυτό το διάλειμμα.
Οι απαντήσεις της διοίκησης είναι σαφές ότι κινούνται στο πλαίσιο του «μοντέλου υπέρβασης της κρίσης»: δεν μπορεί να διασφαλίσει τις θέσεις εργασίας, γιατί «δεν είμαστε Δημόσιο». Τις δύο συγκεκριμένες εργαζόμενες δεν τις επαναπροσλαμβάνει, γιατί έχουν αξιολογηθεί αρνητικά. Δεν ξεκαθάρισε το ρόλο των τεχνικών τμημάτων στη διαδικασία εκμοντερνισμού του δικτύου. Δεν ξεκαθάρισε για την εφαρμογή της κλαδικής σύμβασης των τεχνικών, ούτε πως θα κάνει ερώτημα προς το υπουργείο Εργασίας για το αν… πρέπει να την εφαρμόσει. Προσπάθησε, όμως, να αντιπαραθέσει τους εργαζόμενους στο σωματείο, λέγοντας ότι δήθεν οι εργαζόμενοι απευθύνονται στη διοίκηση και διαμαρτύρονται ότι παρεμποδίζονται να εργαστούν στις απεργίες. Και για να μη μείνει αμφιβολία, ο διευθύνων σύμβουλος της εταιρίας κάλεσε το σωματείο να μην περιφρουρεί τις απεργίες, γιατί «οι μέτοχοι είναι προβληματισμένοι με αυτές τις κινητοποιήσεις».
Όπως πολύ χαρακτηριστικά αναφέρει σε ανακοίνωσή του προς τους εργαζόμενους το σωματείο, παλιότερα οι εργοδότες κουβάλαγαν απεργοσπάστες με τρένα και λεωφορεία κι έβαζαν τραμπούκους για να τις σπάσουν, ενώ σήμερα έχουν βρει digital τρόπους με τις «φόρμες παρεμπόδισης». Στην ανοικτά επιθετική τακτική της εργοδοσίας τους, το σωματείο καλεί τους εργαζόμενους να προσπερνούν τις συκοφαντίες της διοίκησης, δηλώνοντας μαζικά απεργία, τόσο στις απεργίες που έγιναν τον Μάιο, όσο και σε αυτές που θα ακολουθήσουν.
*Από ομιλία του προέδρου και διευθύνοντα συμβούλου της Wind Ελλάς στο συνέδριο του Economist στις 19/5.
