Η σφαγή των αμνών φέτος θα γίνει μετά το Πάσχα.
Με ένα γενικόλογο, πλαδαρό και διόλου πειστικό απολογισμό ο Γ. Παπανδρέου επιχείρησε χθες να εμφανίσει την Ελλάδα του Μνημονίου ως το επίκεντρο μιας κοσμογονίας μεταρρυθμίσεων. Κατά την παρουσίαση του περιβόητου Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος 2012- 2015, με τη live ομιλία του σε εθνικό δίκτυο, σε πείσμα των ρεκόρ που κατέγραφαν τα spreads και των καταιγιστικών σεναρίων για το αναπόφευκτο της αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους, ο πρωθυπουργός παρουσίασε μια κατάσταση απόλυτα ελεγχόμενη σε βαθμό που να προκαλεί αυθορμήτως το ερώτημα: «σε ποια χώρα ζει;» Ο πρωθυπουργικός πρόλογος που απευθυνόταν όχι στους υπουργούς αλλά στο πανελλήνιο είχε κάτι απόλυτα καθησυχαστικό, αν εξαιρέσει κανείς τα υπόρρητα, απειλητικά μηνύματα πίσω από αναφορές στα κοινωνικά επιδόματα, τις συντάξεις, τους μισθούς, την «αξιοποίηση» της δημόσιας περιουσίας. Αλλά αυτό ήταν μόνο το καθησυχαστικό περιτύλιγμα. Όταν αυτό άνοιξε, αποκαλύφθηκε το ζοφερό περιεχόμενο. Η κυβέρνηση, έχοντας ήδη χρεωθεί μαζί με την τρόικα την παταγώδη αποτυχία του Mνημονίου, έσπευσε να προσφέρει στην τρόικα, στις αγορές και στους ηγεμόνες της ευρωζώνης γη και ύδωρ, με ένα πρόγραμμα όχι αναδιάρθρωσης αλλά εξάρθρωσης της χώρας ύψους σχεδόν 26 δισ. ευρώ, μαζί με τη «λυπητερή» του 2011.
Το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα που παρουσίασε ο Γ. Παπακωνσταντίνου περιλαμβάνει ως… πετράδι του στέμματος τις αποκρατικοποιήσεις ύψους 15 δισ. ευρώ μέχρι το 2013 και 50 δισ. μέχρι το 2015. Αν υλοποιηθεί, θα αποτελέσει το μεγαλύτερο πλιάτσικο δημόσιας περιουσίας από καταβολής ελληνικού κράτους. Πωλητήριο τίθεται –εν όλω ή εν μέρει- στη ΔΕΗ, στη ΔΕΠΑ (μείωση κρατικής συμμετοχής στο 34%), στη ΛΑΡΚΟ, στην ΕΥΔΑΠ και την ΕΥΑΘ, στην κρατική συμμετοχή στον Διεθνή Αερολιμένα, στα 29 περιφερειακά αεροδρόμια της χώρας, στο λιμενικό σύστημα Αττικής και στα κυριότερα λιμάνια της χώρας (με σύμπραξη κράτους- ιδιωτών), στους αυτοκινητοδρόμους (με νέες παραχωρήσεις και τιτλοποίηση μελλοντικών εσόδων από διόδια), στην ΤΡΑΙΝΟΣΕ, στην ΕΑΣ και την ΕΛΒΟ, στο φάσμα των συχνοτήτων, στην Αγροτική Τράπεζα και το εμπορικό τμήμα του Ταμείου Παρακαταθηκών, στο Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο, στις κρατικές συμμετοχές στα καζίνο, στα κρατικά λαχεία, στον ΟΠΑΠ.
Στο πεδίο της ακίνητης περιουσίας προκρίνεται η άμεση μεταβίβαση σε ιδιώτες «ώριμων» κρατικών ακινήτων της Κτηματικής Εταιρείας του Δημοσίου ή της Ελληνικά Τουριστικά Ακίνητα, μεταξύ άλλων με τον νέο θεσμό της επιφανείας και τη μακροχρόνια μίσθωση, ενώ για επιλεγμένα ακίνητα προβλέπεται δόμηση και χωροταξία με διαδικασία fast track.
Λιγότερη… αποφασιστικότητα, αλλά ανάλογη ταξικότητα αναδύουν τα δημοσιονομικά μέτρα που εστιάζουν και πάλι στη συντριβή των δημοσίων υπαλλήλων με νέες (αλλά όχι ακριβώς προσδιορισμένες) μειώσεις μισθών, ουσιαστικό πάγωμα προσλήψεων, επιβολή του 40ωρου, μερική απασχόληση και… άδειες άνευ αποδοχών για εργασία εκτός Δημοσίου(!), αλλά και η περίφημη κινητικότητα των δημοσίων υπαλλήλων από υπουργείο σε υπουργείο, που σπάει τον δεσμό με τις οργανικές θέσεις. Οι περικοπές αυτές θα φτάσουν τα 2 δισ. μέχρι το 2015, αν και εκφράζεται ο φόβος ότι δεν είναι αυτά τα μέτρα η τελευταία λέξη της κυβέρνησης και της τρόικας, η οποία κατά πληροφορίες πιέζει και για απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων.
Χοντρό ψαλίδι πέφτει και στη μείωση των λειτουργικών δαπανών στο δημόσιο (ύψους 2,5 δισ. στην πενταετία), με πιο ύποπτη (για την απασχόληση) παρέμβαση τις καταργήσεις και συγχωνεύσεις φορέων.
Η καινούργια μαγική λέξη που διατρέχει το προκρούστειο πρόγραμμα (μαζί με την «αξιοποίηση» της δημόσιας περιουσίας) είναι ο «εξορθολογισμός» που εξωραΐζει κάθε περικοπή κοινωνικής δαπάνης που αναφέρεται ή υπονοείται. Χαρακτηριστικότερος όλων είναι ο «εξορθολογισμός» των κοινωνικών επιδομάτων που συγκεντρώνονται σε ένα φορέα με προφανή στόχο τη συρρίκνωσή τους ή την παροχή τους με εισοδηματικά κριτήρια. Στον ίδιο παρονομαστή, και με την πατίνα της αποκατάστασης της «δικαιοσύνης», μπαίνουν οι επικουρικές συντάξεις, ενώ είναι ασαφές πόσο βαθιά θα μπει το μαχαίρι και στις κύριες συντάξεις, ώστε να μειωθεί η δαπάνη των Ταμείων κατά 2,5 δισ. ευρώ στην πενταετία.
Τέλος, στη φιλοσοφία της τελικής αφαίμαξης του λαϊκού εισοδήματος εντάσσεται και η προαναγγελλόμενη κατάργηση συρρίκνωση φοροαπαλλαγών ύψους 2 δισ. μέχρι το 2015.
Ακολουθώντας τη συνταγή του «δόγματος του σοκ» η κυβέρνηση μοιάζει να παίζει το τελευταίο της χαρτί, υπό το κράτος των εκβιασμών που δέχεται από την τρόικα για το ενδεχόμενο μιας αρνητικής εισήγησης ως προς την πέμπτη δόση του δανείου. Τα μέτρα που ανακοίνωσε και των οποίων η σκληρότητα θα αποκαλύπτεται όσο εξειδικεύονται μετά το Πάσχα και μέχρι τα μέσα Ιουνίου, είναι ένας σπάνιος συνδυασμός πολιτικής αυτοχειρίας για την ίδια και κοινωνικής δολοφονίας της χώρας και των εκατομμυρίων πολιτών που πλήττονται -υπέρ σωτηρίας των πιστωτών.
Το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα που παρουσίασε ο Γ. Παπακωνσταντίνου περιλαμβάνει ως… πετράδι του στέμματος τις αποκρατικοποιήσεις ύψους 15 δισ. ευρώ μέχρι το 2013 και 50 δισ. μέχρι το 2015. Αν υλοποιηθεί, θα αποτελέσει το μεγαλύτερο πλιάτσικο δημόσιας περιουσίας από καταβολής ελληνικού κράτους. Πωλητήριο τίθεται –εν όλω ή εν μέρει- στη ΔΕΗ, στη ΔΕΠΑ (μείωση κρατικής συμμετοχής στο 34%), στη ΛΑΡΚΟ, στην ΕΥΔΑΠ και την ΕΥΑΘ, στην κρατική συμμετοχή στον Διεθνή Αερολιμένα, στα 29 περιφερειακά αεροδρόμια της χώρας, στο λιμενικό σύστημα Αττικής και στα κυριότερα λιμάνια της χώρας (με σύμπραξη κράτους- ιδιωτών), στους αυτοκινητοδρόμους (με νέες παραχωρήσεις και τιτλοποίηση μελλοντικών εσόδων από διόδια), στην ΤΡΑΙΝΟΣΕ, στην ΕΑΣ και την ΕΛΒΟ, στο φάσμα των συχνοτήτων, στην Αγροτική Τράπεζα και το εμπορικό τμήμα του Ταμείου Παρακαταθηκών, στο Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο, στις κρατικές συμμετοχές στα καζίνο, στα κρατικά λαχεία, στον ΟΠΑΠ.
Στο πεδίο της ακίνητης περιουσίας προκρίνεται η άμεση μεταβίβαση σε ιδιώτες «ώριμων» κρατικών ακινήτων της Κτηματικής Εταιρείας του Δημοσίου ή της Ελληνικά Τουριστικά Ακίνητα, μεταξύ άλλων με τον νέο θεσμό της επιφανείας και τη μακροχρόνια μίσθωση, ενώ για επιλεγμένα ακίνητα προβλέπεται δόμηση και χωροταξία με διαδικασία fast track.
Λιγότερη… αποφασιστικότητα, αλλά ανάλογη ταξικότητα αναδύουν τα δημοσιονομικά μέτρα που εστιάζουν και πάλι στη συντριβή των δημοσίων υπαλλήλων με νέες (αλλά όχι ακριβώς προσδιορισμένες) μειώσεις μισθών, ουσιαστικό πάγωμα προσλήψεων, επιβολή του 40ωρου, μερική απασχόληση και… άδειες άνευ αποδοχών για εργασία εκτός Δημοσίου(!), αλλά και η περίφημη κινητικότητα των δημοσίων υπαλλήλων από υπουργείο σε υπουργείο, που σπάει τον δεσμό με τις οργανικές θέσεις. Οι περικοπές αυτές θα φτάσουν τα 2 δισ. μέχρι το 2015, αν και εκφράζεται ο φόβος ότι δεν είναι αυτά τα μέτρα η τελευταία λέξη της κυβέρνησης και της τρόικας, η οποία κατά πληροφορίες πιέζει και για απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων.
Χοντρό ψαλίδι πέφτει και στη μείωση των λειτουργικών δαπανών στο δημόσιο (ύψους 2,5 δισ. στην πενταετία), με πιο ύποπτη (για την απασχόληση) παρέμβαση τις καταργήσεις και συγχωνεύσεις φορέων.
Η καινούργια μαγική λέξη που διατρέχει το προκρούστειο πρόγραμμα (μαζί με την «αξιοποίηση» της δημόσιας περιουσίας) είναι ο «εξορθολογισμός» που εξωραΐζει κάθε περικοπή κοινωνικής δαπάνης που αναφέρεται ή υπονοείται. Χαρακτηριστικότερος όλων είναι ο «εξορθολογισμός» των κοινωνικών επιδομάτων που συγκεντρώνονται σε ένα φορέα με προφανή στόχο τη συρρίκνωσή τους ή την παροχή τους με εισοδηματικά κριτήρια. Στον ίδιο παρονομαστή, και με την πατίνα της αποκατάστασης της «δικαιοσύνης», μπαίνουν οι επικουρικές συντάξεις, ενώ είναι ασαφές πόσο βαθιά θα μπει το μαχαίρι και στις κύριες συντάξεις, ώστε να μειωθεί η δαπάνη των Ταμείων κατά 2,5 δισ. ευρώ στην πενταετία.
Τέλος, στη φιλοσοφία της τελικής αφαίμαξης του λαϊκού εισοδήματος εντάσσεται και η προαναγγελλόμενη κατάργηση συρρίκνωση φοροαπαλλαγών ύψους 2 δισ. μέχρι το 2015.
Ακολουθώντας τη συνταγή του «δόγματος του σοκ» η κυβέρνηση μοιάζει να παίζει το τελευταίο της χαρτί, υπό το κράτος των εκβιασμών που δέχεται από την τρόικα για το ενδεχόμενο μιας αρνητικής εισήγησης ως προς την πέμπτη δόση του δανείου. Τα μέτρα που ανακοίνωσε και των οποίων η σκληρότητα θα αποκαλύπτεται όσο εξειδικεύονται μετά το Πάσχα και μέχρι τα μέσα Ιουνίου, είναι ένας σπάνιος συνδυασμός πολιτικής αυτοχειρίας για την ίδια και κοινωνικής δολοφονίας της χώρας και των εκατομμυρίων πολιτών που πλήττονται -υπέρ σωτηρίας των πιστωτών.
Γ.Κ.
Σχόλια
