Η καταστροφή που έκανε στο περιβάλλον και στον κοινωνικό άνθρωπο η νεοφιλελεύθερη εκδοχή του καπιταλισμού και η παγκοσμιοποιημένη εκδοχή του, με την έκρηξη της χρηματιστηριακής φούσκας και την τεράστια αύξηση του παγκόσμιου χρέους, είναι ορατή πλέον ακόμη και από τον πιο δύσπιστο. Είναι σημαντική η ζημιά που έκαναν στα μυαλά και τη ζωή των πολιτών οι πρόσφατες κυβερνητικές επιλογές στη χώρα μας, με τον ενδοτισμό στα εθνικά και την κραυγαλέα υποτέλεια στην κλεπτοκρατική Ευρώπη. Έφτασαν μέχρι να ξεπουλήσουν κρατική περιουσία, να αποψιλώσουν δημόσια αγαθά και ν’ αγνοήσουν τη λαϊκή βούληση, με το πρόσφατο δημοψήφισμα. Όλα αυτά, δεν αφήνουν περιθώρια εφησυχασμού, ο πολίτης έχει καθήκον να μη δεχθεί λοβοτομή!
Σε περίοδο γενικευμένου ιδιωτισμού το χαλαρό ήθος πολιτικών υποκειμένων και η απαξίωση κοινωνικών φορέων φέρνει νέες ευκαιρίες αναπροσανατολισμού σε κάθε απεξαρτημένο πρόσωπο. Χωρίς «Μέκκα», «εκκλησίες» ή «Πάπες», η παγκόσμια υγειονομική κρίση αποτελεί σπάνια ευκαιρία αναστοχασμού και επαναφοράς κάθε ανθρωποκεντρικού και ανθρωπομετρικού στοιχείου από τον κοινωνικό άνθρωπο. Αναδεικνύεται ανάγλυφα η αναγκαία στήριξη κι επέκταση της δημόσιας υγείας και παιδείας. Το κλείσιμο των κρατικών συνόρων με την πανδημία διευρύνει την όρεξη του εθνικισμού αλλά παράλληλα προσφέρει νέες αφορμές εθνικής ανασυγκρότησης, αστικής και όχι μόνο, διαμορφώνει προϋποθέσεις για αλλαγή της παραγωγικής βάσης, για επανεξέταση εθνικών και υπερεθνικών θεσμών, αμφισβητώντας την αυθεντία των διεθνών οικονομικών ελίτ.
Ο Δρόμος της Αριστεράς αποτελεί «όαση» στα ελεύθερα μυαλά γιατί χωρίς αγκυλώσεις, ενημερώνει αναλύοντας τα διεθνή με καθαρό μυαλό και ιστορική γνώση, καθώς και γεγονότα και καταστάσεις της δημόσιας ζωής στη χώρα μας. Μορφώνει, χωρίς έπαρση κι αλαζονεία, προσφέροντας τροφή στον ελεύθερο νου με αριστερή ματιά. Μια ματιά με ευρύτητα, αποκρυπτογραφώντας και ξαναδιαβάζοντας το DNA της αριστεράς παραθέτει δόκιμες αναφορές στους κλασικούς, με κριτική οξύτητα και όρους σύνθεσης.
Το εβδομαδιαίο φύλλο, διαχρονικά, ανοίγει λεωφόρους που σκοτείνιασαν και φωτίζει μονοπάτια σύγχρονης σκέψης, απευθυνόμενο σε κοινωνικά πρόσωπα κι όχι σε άτομα ή κόκκους μαζικής δημοκρατίας. Ενημερώνει για την τέχνη και τον πολιτισμό, για τα τεχνολογικά επιτεύγματα, προσφέροντας αίσθηση πληρότητας με σοβαρό σχολιασμό. Δεν επιβάλλει πρότυπα συλλογικής συμπεριφοράς ή δράσης και δεν προτείνει συνταγές, γιατί σέβεται τον αναγνώστη ως πολίτη και κοινωνική προσωπικότητα.
Οι συνεργάτες κι οι συντελεστές του Δρόμου της Αριστεράς καλύπτουν σημαντικό εύρος κοινωνικών αναγκών του αναγνώστη χωρίς κομματικές σκοπιμότητες. Με το γκρέμισμα στερεοτύπων του αστικού πολιτισμού και την υποβάθμιση αστικών αξιών και αρχών, δεν είναι διόλου τυχαία η αλλαγή δοξασιών κοινωνικών ομάδων και η μετατόπιση ή το αδυνάτισμα των στεγανών μεταξύ τους. Ο Δρόμος θεμελιώνει την αισιόδοξη αίσθηση πως βιώνουμε μια περίοδο «μαμή της παλιάς κοινωνίας που κυοφορεί μια καινούρια».
* Ο Γιάννης Μαΐστρος είναι πανεπιστημιακός
