Έγινε χαμός στην Βουλή όταν ο κ. Συρίγος θέλησε να συνδέσει τη σημερινή κατάσταση στα πανεπιστήμια με την επιβίωση του «μύθου» του Πολυτεχνείου ‘73. Μεγάλο ατόπημα. Όχι μόνο επί της ουσίας αλλά και τακτικά γιατί οδήγησε αλλού την όλη συζήτηση. Επί της ουσίας η διαστρέβλωση των πραγματικών ιστορικών γεγονότων του Νοέμβρη του 1973 και την κατάληψης του Πολυτεχνείου βολεύει τους πάντες και η εκ των υστέρων «ενσωμάτωση» του Πολυτεχνείου στο αφήγημα πολλών δυνάμεων είναι ένα γεγονός. Γιατί δεν είναι λίγοι αυτοί που το καταπολέμησαν τότε, και σήμερα χτυπούν τα στήθη τους σαν γνήσια τέκνα του Πολυτεχνείου… Βέβαια το κατεστημένο σε όλες τις παραλλαγές του δεν μπορεί να αποδεχθεί τις μεγάλες στιγμές του ελληνικού λαού και ιδιαίτερα τους τρόπους που βρίσκει να εκφραστούν ανάγκες και πόθοι του ελληνικού λαού και του λαϊκού ριζοσπαστισμού. Μισούν λοιπόν το Πολυτεχνείο, τις καταλήψεις του 1979, τον ξεσηκωμό των μαθητών το 1991, την εξέγερσης της νεολαίας σε όλη την Ελλάδα το 2008 με τη δολοφονία του Α. Γρηγορόπουλου, τις Πλατείες του 2011, το «Όχι» του Δημοψηφίσματος του 2015, τα συλλαλητήρια για τη Συνθήκη των Πρεσπών, τις διαδηλώσεις και λαϊκές εκδηλώσεις για τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα κ.λπ.
Να τι είπε ο υφυπουργός κ. Συρίγος: «Δημιουργήθηκε, λοιπόν, μία πολιτική μυθολογία που είχε και εξακολουθεί να έχει στο επίκεντρό της το Πολυτεχνείο. Γιατί το Πολυτεχνείο; Διότι το Πολυτεχνείο υπήρξε το μοναδικό σοβαρό γεγονός μαζικής λαϊκής αντιστάσεως απέναντι στη δικτατορία. Σε εκείνα τα επτά μαύρα χρόνια ήταν η μοναδική ένδειξη ότι ο λαός κάτω από την επιφάνεια έβραζε, ήταν ένα ηφαίστειο που έβραζε. Εξαιτίας αυτού του λόγου, του τι συνέβη στο Πολυτεχνείο το 1973, το Πολυτεχνείο μετά το 1974 προσέλαβε μυθικές διαστάσεις. Οι διαστάσεις αυτές αποτυπώνονται θαυμάσια στο σύνθημα που ακούστηκε κατά κόρον στα αντιμνημονιακά συλλαλητήρια «Η Χούντα δεν τελείωσε το ‘73». Λόγω του μύθου που έχει δημιουργηθεί, ένα μεγάλο ποσοστό του λαού πιστεύει ότι η Χούντα πράγματι έπεσε το 1973 εξαιτίας του Πολυτεχνείου. Στην πραγματικότητα, βεβαίως, την εξέγερση του Πολυτεχνείου ακολούθησε η ανατροπή του Παπαδόπουλου από τον Ιωαννίδη και μια πολύ σκληρότερη φάση της δικτατορίας.
Το Πολυτεχνείο πέραν από το Πολυτεχνείο, ο μύθος του Πολυτεχνείου όπως δημιουργήθηκε στα μεταπολιτευτικά χρόνια, αντανακλά πλήρως στο ελληνικό πανεπιστήμιο. Σπεύδω να επισημάνω –επειδή το έχετε ξανακάνει στο παρελθόν με αποκοπή φράσεων μου– ότι δεν αναφέρομαι στο αξιακό άρωμα του Πολυτεχνείου εν μέσω Χούντας το 1973, αλλά στην πολιτική του λειτουργία ως μύθου στα μεταπολιτευτικά χρόνια. Ποιες ήταν οι εκφράσεις αυτού του μύθου; Οι κομματικές φοιτητικές παρατάξεις. Η απαγόρευση εισόδου ακόμη και της Πυροσβεστικής μέσα στα ΑΕΙ, καθότι είναι κρατική δύναμη. Οι καταλήψεις πανεπιστημιακών σχολών. Η για ψύλλου πήδημα διαμαρτυρίες-διαδηλώσεις.»