Από 1η Απριλίου εφαρμόζεται ο νέος κατώτατος μισθός που αποφάσισε η κυβέρνηση. Η ανακοίνωση αποτέλεσε μια ευκαιρία-ανάσα για την κυβέρνηση Ν.Δ.-Μητσοτάκη που στη συνείδηση του λαού βρίσκεται στα τάρταρα για το σύνολο του «έργου» της. Βρήκαν να πουν κάτι, όπως πιστεύουν θετικό, όταν σε όλα τα θέματα, ακόμα και σε αυτά που οι ίδιοι δημιουργούν για να αποσπάσουν την προσοχή του λαού, βρίσκονται μονίμως με την πλάτη στον τοίχο και απολογούμενοι.
Όμως και εδώ απολογούμενοι είναι και μάλιστα η όλη προπαγάνδα τους, με την προβολή του θέματος για όποιον την αναλύει, αποδεικνύεται φτηνιάρικη.
Ο κατώτατος μισθός με βάση το νέο τρόπο υπολογισμού που ψήφισαν στο τέλος του 2024 είναι πλέον από 1/4/2025 880 ευρώ. Αυτά «τα χαράς ευαγγέλια», που προέβαλαν κυβέρνηση και τα εξαγορασμένα μέσα συσκότισης της αλήθειας, δεν φάνηκαν στο λαό που υποτίθεται ότι απευθύνονται, ούτε άλλαξε κάτι επί της ουσίας στην ζωή του και στον καθημερινό αγώνα που δίνει για επιβίωση. Η μεγάλη πλειοψηφία των πολιτών δεν μπορεί να βγάλει το μήνα με τα χρήματα που κερδίζει, καθώς αυτά δεν μπορούν να του φτάσουν ούτε μέχρι της 20! Αυτά 50 ευρώ θεωρητικά που πήρε παραπάνω θεωρητικά (μεικτή αύξηση) είναι πραγματικά 32 ευρώ (καθαρή αύξηση μετά την αφαίρεση των εισφορών ασφάλισης και της φορολογίας) και αν υπολογιστεί ο πραγματικός πληθωρισμός όχι μόνο δεν βελτιώθηκε η ζωή του αλλά συνεχίζει να φτωχοποιείται, όταν οι έχοντες και κατέχοντες και οι παρατρεχάμενοι της κυβέρνησης κάνουν καθημερινά πάρτι με τρελά κέρδη και χαριστικές παροχές.
Αύξηση κερδών έναντι αύξησης μισθών
Τα καθαρά κέρδη των εισηγμένων στο χρηματιστήριο εταιρειών το 2009 ήταν 3,8 δισ. ευρώ έναντι 5,2 δισ. το 2008. Τα τελευταία χρόνια κάθε χρόνο κάνουν ρεκόρ κερδών και για το 2024 προβλέπεται να ξεπεράσουν τα 11 δισ. ευρώ αυξημένα κατά 10% και πλέον όταν και όλα τα προηγούμενα έτη είχαμε ανάλογα βελτιωμένα αποτελέσματα και παράλληλα μειωμένη φορολογία κερδών και στα διανεμόμενα μερίσματα μόλις 5%!!! Με αυτά τα ενδεικτικά μεγέθη, που αποτελούν τον οδηγό για το σύνολο των μεγάλων επιχειρήσεων, γίνεται κατανοητό ότι ο επιχειρηματικός τομέας της οικονομίας, με κυρίαρχο μοχλό τις πολύ μεγάλες επιχειρήσεις-ομίλους, έχει αναβαθμίσει θεματικά την κερδοφορία του έναντι της εργασίας. Αυτή η αναβάθμιση αποτυπώνεται σε διάφορες μελέτες καθώς αυξάνεται θεματικά το ποσοστό συμμετοχής των κερδών στο ΑΕΠ έναντι της αμοιβής εργασίας η οποία σταδιακά μειώνεται.
Η κυβέρνηση αγνοώντας ότι ο Έλληνας εργαζόμενος και συνταξιούχος σύμφωνα με τα στοιχεία της Eurostat συνεχίζει να βρίσκεται και το 2024 στον πάτο της ΕΕ, (προτελευταίοι με τελευταία τη Βουλγαρία) με ποσοστό 70% του μέσου όρου όλων των χωρών της Ε.Ε. στο κατά κεφαλήν ΑΕΠ εκφρασμένο σε σταθερές μονάδες αγοραστικής δύναμης, προβάλει την τρέχουσα αύξηση στον κατώτατο μισθό και ταυτόχρονα «πουλά» μελλοντικές αυξήσεις. Αναφέρει πάντοτε ότι ο στόχος είναι τα 950 ευρώ το 2027.
Η αλήθεια
Όμως η αναφορά, επίκληση μόνο της αύξησης είτε ως ποσοστό είτε ως απόλυτο μέγεθος δεν λέει την αλήθεια που βιώνει ο λαός. Οι εργαζόμενοι και οι συνταξιούχοι είναι φτωχότεροι συγκριτικά με την περίοδο πριν τα μνημόνια όταν τα επιχειρηματικά κέρδη στην ίδια περίοδο έχουν εκτοξευτεί στα ύψη και έχει μειωθεί παντοιοτρόπως η φορολογία τους!
1) Ο κατώτατος μισθός έχει αυξηθεί ονομαστικά κατά 17,1% σε 15 χρόνια. Από 751,4 € που ήταν το 2011 έφτασε τα 880 € το 2025. Αυτή η αύξηση είναι μικρότερη από τον ονομαστικό πληθωρισμό όπως εκφράζεται με τον Γενικό Δείκτη Τιμών Καταναλωτή (ΓΔΤΚ). Την περίοδο 2011-2025 Απρίλης (εκτίμηση για τον μήνα Απρίλιο μόνο) η άνοδος του ΓΔΤΚ είναι 20,6%. Συνεπώς ο κατώτατος μισθός υπολείπεται του πληθωρισμού σε αυτή την περίοδο κατά 3,5%.
2) Ο πραγματικός πληθωρισμός που αντιμετωπίζει ο λαός είναι πολύ μεγαλύτερος από τον ΓΔΤΚ. Οι βασικές κατηγορίες στις οποίες κατευθύνεται διαχρονικά το εισόδημά του είναι η διατροφή και η στέγαση (περιλαμβάνει ηλεκτρικό, θέρμανση, ενοίκια, συντήρηση κ.λπ.) Στην περίοδο 2011-2025 Απρίλης η αύξηση στις τιμές των τροφίμων είναι 41,0% και η άνοδος στο κόστος στέγασης 25,5%. Συνεπώς εδώ καταγράφεται μια τεράστια διαφορά μεταξύ αυξήσεων στο εισόδημα όπως εκφράζεται με τον κατώτατο μισθό εισοδημάτων και στο πραγματικό κόστος ζωής.
3) Ο κατώτατος μισθός αφορά άμεσα ή έμμεσα 1.600.000 εργαζόμενους. Για τους υπόλοιπους που έχουν κάποιες παραπάνω αποδοχές ισχύει ο γενικός κανόνας ότι οι αυξήσεις ποσοστιαία είναι ακόμα μικρότερες από εκείνες του κατώτατου μισθού. Συνεπώς εδώ συγκριτικά τα πράγματα είναι ακόμα πιο δύσκολα.
4) Όλα όσα αναφέρουμε παραπάνω αφορούν τον ονομαστικό κατώτατο μισθό. Αν υπολογίσουμε τις κρατήσεις για κοινωνική ασφάλιση και τη φορολογία τα πράγματα γίνονται πολύ πιο δυσμενή για τους εργαζόμενους. Ενδεικτικά όπως προαναφέραμε η αύξηση του κατώτατου μισθού είναι 50 ευρώ αλλά τελικά αυτός παίρνει, πριν την αφαίμαξη λόγω πληθωρισμού, μόνο 34 ευρώ. Από τα 16 ευρώ διαφορά τα 13,2 ευρώ είναι αύξηση φόρου εισοδήματος και υπόλοιπα αύξηση εισφορών. Συνεπώς η κυβέρνηση σου δίνει αύξηση από την μία τσέπη και σου κλέβει το 26% της αύξησης από την άλλη με το φόρο.
Με όλα τα παραπάνω δεδομένα είναι λογικό να καταλήγουμε ως χώρα στον πάτο της Ε.Ε. Σύμφωνα με τη Eurostat η Ελλάδα στο κατά κεφαλήν ΑΕΠ εκφρασμένο σε σταθερές μονάδες αγοραστικής δύναμης από το 71% στο μέσο όρο των 27 Κρατών Μελών το 2013 (υψηλότερο κατά τα προηγούμενα χρόνια) το 2024 βρίσκεται στο 70%. Η μόνη χώρα της Ε.Ε. μετά την Ελλάδα είναι η Βουλγαρία με τη διαφορά ότι στην περίοδο 2019-2025, για την οποία επαίρεται η κυβέρνηση όσον αφορά τις αυξήσεις στον κατώτατο μισθό, η Ελλάδα από 66% ανέβηκε στο 70% και η Βουλγαρία από 55% σε 66%.
Συμπερασματικά
Η κυβέρνηση ψάχνοντας ένα «εργαλείο» για να ανέβει δημοσκοπικά θεώρησε ότι η αύξηση του κατώτατου μισθού ήταν μια καλή ευκαιρία, με παράλληλες υποσχέσεις προς τους ενστόλους για αυξήσεις αλλά μετά τον Σεπτέμβριο. Έτσι άνοιξε μια περίοδο «παροχών» μόνο που αυτές όπως δείξαμε παραπάνω είναι ανεπαρκέστατες και έτσι δεν φέρνουν το ποθητό για την κυβέρνηση αποτέλεσμα τη δημοσκοπική βελτίωση. Ο συσσωρευμένος θυμός του λαού και στον οικονομικό τομέα δεν μπορεί να ελεγχθεί με αστείες παροχές και δίπλα τα συμφέροντα να συνεχίζουν ακάθεκτα τα πάρτι κερδοφορίας και αναθέσεων εργασιών με δημόσιο χρήμα.
