Της Ματίνας Παπαχριστούδη
Οφείλουμε να το ομολογήσουμε. Ο Παντελής Καψής, αρμόδιος υφυπουργός για τη δημόσια τηλεόραση με κόστος για τη λειτουργία του πολιτικού του γραφείου για το 2014 στα 368.000 ευρώ, έχει απόλυτο δίκιο. Το κρατικό μόρφωμα στο οποίο προΐσταται πολιτικά και ελέγχει ουσιαστικά, πέτυχε απόλυτα το στόχο του. Να καλύψει τις κυβερνητικές φιέστες ανάληψης της Ελληνικής Προεδρίας στο Ζάππειο και το Μέγαρο Μουσικής. Χωρίς το άγχος της ευθύνης οιοσδήποτε ελέγχου δημόσιου λογιστικού και διαφόρων επιτροπών, ελεγκτών κ.λπ. Κλοιός δηλαδή από τον έλεγχο του δημοσίου συμφέροντος που κατατροπώθηκε με μια απλή πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου: το λουκέτο στην ΕΡΤ.
Χωρίς την ευθύνη των υπογραφών για το κόστος, μεγάλο ή μικρό, που ανέλαβε με το αζημίωτο, εξασφαλίζοντας μελλοντικά την ασυλία του, ο Γκίκας Μάναλης, υπάλληλος του Γιάννη Στουρνάρα. Χωρίς έγνοια πως πρέπει να δώσει λογαριασμό στο Κοινοβούλιο, στα πολιτικά κόμματα, στους πολίτες για την τήρηση των συνταγματικών αρχών τήρησης του πλουραλισμού και της ελεύθερης ενημέρωσης.
Φυσικά και πέτυχε απόλυτα ο Παντελής Καψής τους στόχους του. Προφανώς θα δικαιούται έως και υψηλού μπόνους για αυτή την επιτυχία του, όπως οι διάφοροι σύμβουλοι διεθνών οίκων και τραπεζών που αυξάνουν τα μπόνους τους ευθέως ανάλογα των εγκλημάτων τους ενάντια στην κοινωνία. Πολύ περισσότερο που δεν υπάρχουν πια αυτοί οι «άθλιοι» συνδικαλιστές κάθε απόχρωσης να καταγγέλλουν δημόσια ή να ζητάνε έλεγχο από τον εισαγγελέα για τα κρυφά ή φανερά μπόνους.
Φυσικά και πέτυχε απόλυτα ο υπουργός κι ας γκρινιάζουν οι πικραμένοι Νεοδημοκράτες που πίστευαν πως με την κατάργηση της ΕΡΤ θα έπαιρναν επιτέλους τα ηνία του ελέγχου στην κρατική ενημέρωση. Και δικαιούται ο κ. Καψής να το ανακοινώνει περήφανος στα επίσης απόλυτα ελεγχόμενα ιδιωτικά ΜΜΕ. Τα οποία δεν πρόκειται να ψελλίσουν οποιαδήποτε αντίρρηση στον υπουργό. Θα δείξουν πειθήνια τις εικόνες που εστάλησαν, θα εκφωνήσουν υποτακτικά τα αποσπάσματα των non paper του Μαξίμου για να στήσουν λίγη ώρα αργότερα τα τηλεοπτικά τρομοκρατικά σόου σε θέματα επί παραγγελία διαφόρων και διαφορετικών κέντρων εξουσίας. Όπως η απόδραση Ξηρού, για παράδειγμα.
Οφείλουμε να το παραδεχθούμε. Ποτέ άλλοτε στην πρόσφατη ιστορία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, οι δημοκρατικά εύθικτοι θεσμοί του Ευρωκοινοβουλίου δεν έβγαλαν άχνα για την καταπάτηση όλων των αρχών της ελεύθερης πρόσβασης και διάδοσης της ενημέρωσης, τις οποίες περηφανεύονται ότι προστατεύουν.
Πέτυχε απόλυτα γιατί οι πολίτες της χώρας είδαν το (υπέρ)θέαμα, είτε από τη Δ.Τ. είτε από τα ιδιωτικά κανάλια σε τηλε-σκηνοθεσία της ομάδας αλήθειας του μεγάρου Μαξίμου. Το οποίο, επιτέλους, έχει στα χέρια του αυτό που πάντα ήθελε. Ένα απόλυτα ελεγχόμενο όργανο προβολής στο οποίο εργάζονται υποταγμένοι, χωρίς κανένα απολύτως εργασιακό δικαίωμα, με μόνη προσδοκία να συνεχίσουν να παρέχουν την υποταγή τους για μία ακόμη, ή δύο 6μηνες συμβάσεις έργου.
Η αποδοχή της τηλεοπτικής κάλυψης της ανάληψης της προεδρίας στην Ε.Ε από την ομάδα της κρατικής, ενσωματωμένης υπηρεσίας «ενημέρωσης» των Καψή και Σία, σηματοδοτεί το πέρασμα σε αυτό που όλοι τρέμουν στα ευρωπαϊκά τηλεοπτικά δίκτυα δημοσίου συμφέροντος. Το πέταγμά τους στα σκουπίδια ως όργανο-άλλοθι τήρησης δημοκρατίας το οποίο είναι πια αχρείαστο στο ολοκληρωτικό οικονομικό σύστημα.
