Μέχρι τώρα είχαμε συνηθίσει σε μια κλιμάκωση της τουρκικής επιθετικότητας στα λόγια. Ήταν κυρίως φραστικές και διπλωματικές ανακοινώσεις που αφορούσαν την αμφισβήτηση της συνθήκης της Λωζάνης, τα σύνορα στο Αιγαίο, τα κυριαρχικά δικαιώματα της Κύπρου στην ΑΟΖ κ.λπ.
Πρόσφατα οι διπλωματικές αμφισβητήσεις έχουν μετατραπεί σε πράξεις που επιβάλλονται με την ισχύ των όπλων. Στόχος να επιβληθούν «νέα σημεία» εκκίνησης στις κλιμακούμενες διεκδικήσεις της Άγκυρας.
Το πρώτο από τα αλληλοδιάδοχα γεγονότα της νέας τουρκικής πολιτικής είναι η διεμβόληση του σκάφους του ελληνικού λιμενικού στην περιοχή των Ιμιών. Ακόμα και σήμερα οι λεπτομέρειες γύρω από το συμβάν παραμένουν σκοτεινές. Το μόνο σίγουρο είναι ότι έκτοτε τα Ίμια στην πράξη έχουν πάψει να θεωρούνται ελληνικό έδαφος και κανένας δεν τολμά να αμφισβητήσει αυτή την πραγματικότητα που επέβαλλαν τα τουρκικά πολεμικά πλοία.
Το δεύτερο, μεγάλης σημασίας γεγονός, είναι η στρατιωτική παρεμπόδιση του ιταλικού γεωτρύπανου της ΕΝΙ να πραγματοποιήσει το πρόγραμμα των γεωτρήσεων στην Κυπριακή ΑΟΖ. Η τούρκικη διπλωματία κατάφερε όχι μόνο να ματαιώσει μια νόμιμη διεθνή συμφωνία της Κύπρου χρησιμοποιώντας μεθόδους πειρατείας αλλά να αναγκάσει την λεγόμενη διεθνή κοινότητα να «αναγνωρίσει» το δίκαιο του ισχυρότερου και να συστήσει, πέρα από φραστικές καταγγελίες, την ανάγκη επίσπευσης των συνομιλιών για κατάργηση της Κυπριακής Δημοκρατίας. Και όλα αυτά σε μια στιγμή αντιπαράθεσης μεταξύ Τουρκίας- ΗΠΑ και Ε.Ε.
Προκλήσεις αντιπερισπασμού στον Έβρο;
Πρόσφατα οι διπλωματικές αμφισβητήσεις της Τουρκίας έχουν μετατραπεί σε πράξεις που επιβάλλονται με την ισχύ των όπλων. Στόχος να επιβληθούν «νέα σημεία» εκκίνησης στις κλιμακούμενες διεκδικήσεις της Άγκυρας σε Αιγαίο και Κύπρο
Εξαιρετικά επικίνδυνα είναι τα όσα γίνονται γνωστά στον Έβρο λίγες ώρες πριν την έκδοση της εφημερίδας. Σύμφωνα με ανακοίνωση του ΓΕΣ δύο στελέχη του ελληνικού στρατού «έχασαν τον προσανατολισμό τους λόγων κακών καιρικών συνθηκών» συνελήφθησαν από τουρκική περίπολο και οδηγήθηκαν στην Αδριανούπολη. Την ήπια ελληνική ερμηνεία απορρίπτει κατηγορηματικά η τουρκική πλευρά. Σύμφωνα με δημοσιεύματα του ηλεκτρονικού τύπου οι δύο στρατιωτικοί παραπέμφθηκαν στον εισαγγελέα όπου αποφασίστηκε η κράτηση τους με κατηγορία για «είσοδο σε απαγορευμένη περιοχή».
Παραμένει άγνωστο αν και πότε θα οδηγηθούν σε δίκη ή αν ακόμα η τουρκική πλευρά ζητήσει ανταλλαγή με Τούρκους στρατιωτικούς ή πολίτες που έχουν ζητήσει άσυλο στην χώρα μας. Το βέβαιο είναι ότι η συνήθης διαδικασία, δηλαδή η άμεση επιστροφή του στρατιωτικού προσωπικού που βρίσκεται κατά λάθος στην άλλη πλευρά, δεν έχει τηρηθεί.
Η παραδοσιακή «ψυχραιμία» της ελληνικής πλευράς, όπως άλλωστε και οι λιτές επίσημες ανακοινώσεις γεννούν απορίες. Για παράδειγμα δημοσιογραφικές πηγές υποστηρίζουν ότι στο συγκεκριμένο σημείο που συνελήφθησαν οι Έλληνες στρατιωτικοί υπάρχει εμφανής σήμανση του μονοπατιού που ορίζει τα σύνορα των δύο χωρών αδύνατο να αγνοηθεί υπό οποιασδήποτε καιρικές συνθήκες. Αν αυτό αληθεύει δεν «στέκεται» η ερμηνεία της «απώλειας προσανατολισμού» που έσπευσε να δώσει η ελληνική πλευρά. Η εμπλοκή «πρεσβείας μεγάλης χώρας» που, σύμφωνα με δημοσιεύματα, πληροφόρησε κατάλληλα 24 ώρες πριν για τα γεγονότα αφήνει ανοικτό το ενδεχόμενο σκόπιμης ενέργειας από την τουρκική πλευρά. Τις επόμενες μέρες ίσως αποκαλυφθούν περισσότερα.
Εκείνο που είναι βέβαιο και δεν έχει διαψευστεί είναι ότι τις τελευταίες βδομάδες πραγματοποιούνται μεγάλες ασκήσεις του τουρκικού στρατού στη περιοχή του Έβρου, και ειδικά στο σημείο του πρόσφατου συμβάντος, και ότι καταγράφεται μεγάλη συγκέντρωση στρατιωτικών δυνάμεων στην περιοχή. Το γεγονός αυτό προκαλεί έντονη ανησυχία στην Ελλάδα καθώς συνήθως δεν γίνονται στρατιωτικές ασκήσεις στην περιοχή τέτοια εποχή λόγω των δυσμενών καιρικών συνθηκών. Την ίδια στιγμή οργιάζουν φήμες για κινήσεις αντιπερισπασμού του τουρκικού στρατού στον Έβρο όταν ο πραγματικό στόχος ενός νέου θερμού επεισοδίου είναι μεγάλο νησί του Ανατολικού Αιγαίου.
Σε στιγμές κρίσιμες σαν τις τωρινές, που η Τουρκία έχει δώσει εμφανή σημάδια της επιθετικής πολιτικής της, απαιτείται ψυχραιμία και αποφασιστικότητα. Η πολεμοκαπήλια δεν συνιστά λύση. Ούτε και η αφασία μιας στάσης που δεν θέλει να δει υπαρκτές απειλές ή η εναπόθεση της τύχης της χώρας στην προστασία των ΗΠΑ.
Η ενημέρωση όμως και η προετοιμασία του λαϊκού παράγοντα αποτελεί πρωταρχική προϋπόθεση υπεράσπισης της ειρήνης και της εθνικής και λαϊκής κυριαρχίας.
Σ.Π.
