Ένας ιδιότυπος «κλεφτοπόλεμος» έχει ξεκινήσει στον Βύρωνα, τους τελευταίους μήνες. Μια ομάδα κατοίκων, που αποτελεί το Κοινωνικό Πολιτιστικό Κέντρο Βύρωνα προσπαθεί να προασπίσει έναν από τους λίγους ελεύθερους χώρους και ο δήμαρχος επιμένει να τον ιδιωτικοποιήσει.
Η τελευταία πράξη του πολέμου ήταν η διακοπή του ρεύματος στο χώρο και βεβαίως η κατάληψή του από ανθρώπους της Δημοτικής Αστυνομίας που πληρώνονται υπερωρίες από τον Δήμο για να μην αφήνουν τους δημότες να μπουν μέσα και να πραγματοποιήσουν κοινωνικές και πολιτιστικές εκδηλώσεις. Αποκορύφωμα του αυταρχισμού και της αδιαλλαξίας του Νίκου Χαρδαλιά, προέδρου του Συνδέσμου Προστασίας και Ανάπτυξης Υμηττού (ΣΠΑΥ), που κατά τα άλλα κόπτεται για τα προάστια του Υμηττού, ήταν η τύχη που επιφύλαξε στο τελευταίο Δημοτικό Συμβούλιο, τη Δευτέρα, 31 Οκτώβρη, όπου αρνήθηκε να ακούσει οποιαδήποτε τοποθέτηση των κατοίκων για τη δημιουργία και τη χρησιμότητα ενός πολιτιστικού κέντρου την ίδια ώρα που έχει κλείσει το Δημοτικό Πολιτιστικό Κέντρο, το Δημοτικό Γυμναστήριο, τους βρεφονηπιακούς σταθμούς, την ώρα που χτίζονται πάρκινγκ πάνω σε ελεύθερους χώρους, ενώ δεν υπάρχει κάποια πρόβλεψη για υποδομές που να δίνουν μια άλλη διέξοδο στους κατοίκους.
Το μήλο της έριδας είναι η «Λαμπηδόνα» που εκτός από μυθικό θαυματουργό φυτό αφανές την ημέρα και φωτεινό τη νύχτα που φέρνει υγεία σε όποιον το δει, είναι και το όνομα ενός δημοτικού αναψυκτήριου στο μικρό άλσος της Αγίας Τριάδας. Εκεί λειτουργούσε μια δημοτική καφετέρια, που φυσικά έπεσε έξω και εγκαταλείφθηκε πριν από ένα χρόνο περίπου, προκειμένου να απαξιωθεί και κατά την γνωστή τακτική να ενοικιαστεί μετά σε ιδιώτη, για να την αναμορφώσει. Όσο για τη θέση, είναι πολύ προνομιακή στο κέντρο ενός από τα ελάχιστα πάρκα του Βύρωνα με μια πολυσύχναστη παιδική χαρά, μέσα σε ένα πυκνοδομημένο πολεοδομικό ιστό.
Με λίγα λόγια, ένα «φιλέτο» προς αξιοποίηση για το Δήμο ή, στον αντίποδα, «μια προσπάθεια να δημιουργήσουμε τους όρους ενός άλλου πολιτισμού, ως απάντηση στην εξαθλίωση, στην υλική και πνευματική φτώχεια που μας σερβίρουν ως αδιέξοδο» για το Κοινωνικό Πολιτιστικό Κέντρο Βύρωνα. Ήδη από τον Απρίλιο του 2011 οι κάτοικοι έχουν πραγματοποιήσει πολλές κοινωνικές και πολιτιστικές εκδηλώσεις στον εξωτερικό χώρο όπως θεατρικά δρώμενα, δημιουργική απασχόληση για παιδιά, συναυλίες, λαϊκά γλέντια και συζητήσεις, συλλογική κουζίνα, καθαρισμός του πάρκου κ.λπ. Έχουν, επίσης, ζητήσει τη «Λαμπηδόνα» από τον Δήμο με όλες τις νόμιμες ενέργειες με σκοπό να δημιουργηθεί μια εστία καθημερινής επαφής των πολιτών, ένας χώρος πολιτιστικής έκφρασης και δημιουργίας, ένα σημείο συνάντησης επιτροπών κατοίκων / εργαζομένων, σωματείων, σχολείων κ.λπ.
Επειδή, όμως, ο Δήμος δεν παραχωρεί το χώρο, οι κάτοικοι έχουν μπει μόνοι τους μέσα δύο φορές και έπεται συνέχεια. «Υπερασπιζόμαστε και το δικαίωμά μας στην αξιοπρέπεια και την κοινωνικοποίησή μας, με όρους που να μην εξαρτώνται άμεσα από την αγορά», γράφουν στην ανακοίνωση που έβγαλαν. «Διεκδικούμε ένα χώρο ανεξάρτητο και ακηδεμόνευτο από την τοπική και την κεντρική εξουσία, όπου ο καθένας θα μπορεί να συμμετέχει ισότιμα και κυρίως χωρίς να πληρώνει».
Το μήλο της έριδας είναι η «Λαμπηδόνα» που εκτός από μυθικό θαυματουργό φυτό αφανές την ημέρα και φωτεινό τη νύχτα που φέρνει υγεία σε όποιον το δει, είναι και το όνομα ενός δημοτικού αναψυκτήριου στο μικρό άλσος της Αγίας Τριάδας. Εκεί λειτουργούσε μια δημοτική καφετέρια, που φυσικά έπεσε έξω και εγκαταλείφθηκε πριν από ένα χρόνο περίπου, προκειμένου να απαξιωθεί και κατά την γνωστή τακτική να ενοικιαστεί μετά σε ιδιώτη, για να την αναμορφώσει. Όσο για τη θέση, είναι πολύ προνομιακή στο κέντρο ενός από τα ελάχιστα πάρκα του Βύρωνα με μια πολυσύχναστη παιδική χαρά, μέσα σε ένα πυκνοδομημένο πολεοδομικό ιστό.
Με λίγα λόγια, ένα «φιλέτο» προς αξιοποίηση για το Δήμο ή, στον αντίποδα, «μια προσπάθεια να δημιουργήσουμε τους όρους ενός άλλου πολιτισμού, ως απάντηση στην εξαθλίωση, στην υλική και πνευματική φτώχεια που μας σερβίρουν ως αδιέξοδο» για το Κοινωνικό Πολιτιστικό Κέντρο Βύρωνα. Ήδη από τον Απρίλιο του 2011 οι κάτοικοι έχουν πραγματοποιήσει πολλές κοινωνικές και πολιτιστικές εκδηλώσεις στον εξωτερικό χώρο όπως θεατρικά δρώμενα, δημιουργική απασχόληση για παιδιά, συναυλίες, λαϊκά γλέντια και συζητήσεις, συλλογική κουζίνα, καθαρισμός του πάρκου κ.λπ. Έχουν, επίσης, ζητήσει τη «Λαμπηδόνα» από τον Δήμο με όλες τις νόμιμες ενέργειες με σκοπό να δημιουργηθεί μια εστία καθημερινής επαφής των πολιτών, ένας χώρος πολιτιστικής έκφρασης και δημιουργίας, ένα σημείο συνάντησης επιτροπών κατοίκων / εργαζομένων, σωματείων, σχολείων κ.λπ.
Επειδή, όμως, ο Δήμος δεν παραχωρεί το χώρο, οι κάτοικοι έχουν μπει μόνοι τους μέσα δύο φορές και έπεται συνέχεια. «Υπερασπιζόμαστε και το δικαίωμά μας στην αξιοπρέπεια και την κοινωνικοποίησή μας, με όρους που να μην εξαρτώνται άμεσα από την αγορά», γράφουν στην ανακοίνωση που έβγαλαν. «Διεκδικούμε ένα χώρο ανεξάρτητο και ακηδεμόνευτο από την τοπική και την κεντρική εξουσία, όπου ο καθένας θα μπορεί να συμμετέχει ισότιμα και κυρίως χωρίς να πληρώνει».
Γεωργία Ζαβιτσάνου
Σχόλια
