Μέσα σε λιγότερο από μία εβδομάδα, η γενοκτονία των Αρμενίων αναγνωρίστηκε από μια επιτροπή εξωτερικών υποθέσεων στις ΗΠΑ καθώς και από το σουηδικό Κοινοβούλιο. Και στις δύο περιπτώσεις, οι αποφάσεις συνάντησαν τη διαφωνία και διαφοροποίηση των κυβερνήσεων, ωστόσο η αντίδραση της κυβέρνησης Ερντογάν ήταν σφοδρή, αφού εκτός της ανάκλησης των πρεσβευτών απείλησε ακόμη και με απέλαση των περίπου εκατό χιλιάδων Αρμένιων οικονομικών μεταναστών.
Υπάρχουν ιδιαίτεροι λόγοι γι’ αυτή τη νευρικότητα της Τουρκίας. Στις ΗΠΑ, η απόφαση ελήφθη με οριακή πλειοψηφία, γιατί, σε αντίθεση με το παρελθόν, το ισραηλινό λόμπι δεν την εμπόδισε. Αυτός είναι και ο λόγος που, για πρώτη φορά, υπάρχει σοβαρή πιθανότητα να συμφωνήσει και η ολομέλεια του Κονγκρέσου. Οι επιλογές Ερντογάν και η πορεία σύγκρουσης (;) με το χτεσινό σύμμαχο, το Ισραήλ, έχουν συνέπειες.
Απ’ την άλλη μεριά, ένας από τους όρους που η Άγκυρα είχε θέσει και εξασφαλίσει από την Αρμενία, κατά τις αμερικανόπνευστες συμφωνίες του περασμένου Οκτώβρη ανάμεσα στις δύο χώρες, ήταν η από κοινού εξέταση του ιστορικού αυτού ζητήματος από διμερή επιτροπή. Πρόκειται για μια χωρίς προηγούμενο υπαναχώρηση της αρμενικής ηγεσίας για ένα ζήτημα της αρμενικής ιστορίας, που συναντά την αποδοχή του συνόλου σχεδόν των ιστορικών όλου του κόσμου, πλην Τούρκων. Τώρα η Άγκυρα κατηγορεί το Ερεβάν ότι βρίσκεται πίσω από αυτή τη διεθνή κινητικότητα και, συνεπώς, για αθέτηση της συμφωνίας, ενώ οι ΗΠΑ σπεύδουν να ηρεμήσουν και τις δύο πρωτεύουσες, για να μη χαλάσει ο «αρραβώνας». Πάντως, όσοι απ’ τα δεξιά κατηγορούσαν τότε τον Ερντογάν για βιασύνη στην αποκατάσταση των σχέσεων με το Ερεβάν επανέρχονται.
Όπως κι αν έχουν τα πράγματα, οι απειλές Ερντογάν αναδεικνύουν, για άλλη μια φορά, ένα «νταϊλίκι» για ζητήματα, όπως η γενοκτονία των Αρμενίων, ο «τουρκισμός» κ.λπ., που μόνο άλλη μια χώρα επιδεικνύει στην ευρύτερη περιοχή, αν όχι σε όλο τον κόσμο: το Ισραήλ για την κατοχή της Παλαιστίνης και για το ρατσιστικό χαρακτήρα της επίσημης ιδεολογίας του σιωνισμού. Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, ότι το Ισραήλ, παρά την υποκριτική εκμετάλλευση και το θόρυβο για το Ολοκαύτωμα των Εβραίων, αρνιόταν μέχρι τώρα να αναγνωρίσει τη γενοκτονία των Αρμενίων. «Περιφερειακοί χωροφύλακες» και οι δύο, που απειλούν όλους όσοι τολμούν να θίξουν τις σταθερές του τουρκισμού, στη μια περίπτωση, και του σιωνισμού, στην άλλη. Τι αναχρονισμούς πρέπει να στηρίζει και να ανέχεται η λεγόμενη Διεθνής Κοινότητα, για να κάνει τη δουλειά της!
Γιώργος Τσίπρας
