Για τη σωτηρία του Νικολά
Σοβαρά οικονομικά προβλήματα, υψηλή ανεργία, συρρίκνωση του αγροτικού τομέα κ.λπ. και εμπλοκή στους πολεμικούς τυχοδιωκτισμούς των ΗΠΑ στην Ασία και την Αφρική, έχουν αυξήσει τη λαϊκή δυσαρέσκεια.
Ο Σαρκοζί, ήδη ένας αποτυχημένος πρόεδρος για τους περισσότερους Γάλλους, με ποσοστά αποδοχής κάτω του 35%, προσπαθεί με κάθε μέσο και τρόπο να ξανακερδίσει το χαμένο έδαφος. Να υπερπηδήσει με αλχημείες τη δικαιοσύνη που διερευνά τις βρόμικες υποθέσεις. Να ξεστρατίσει την κοινή γνώμη από την αντίδραση στις ασφυκτικές συνέπειες της ασύδοτης νεοφιλελεύθερης οικονομίας της αγοράς, σε καθεστώς υψηλής ανεργίας που έφτασε μεταξύ των μεταναστών στο 30%, το 2009. Να προσεταιριστεί ψηφοφόρους εν όψει των προεδρικών εκλογών του 2012 από το πιο συντηρητικό έως ακροδεξιό κομμάτι του πολιτικού φάσματος, αποκαθιστώντας την ξεθωριασμένη φήμη τού «σκληρού» που απέκτησε ως υπουργός Εσωτερικών και τον βοήθησε να εκλεγεί πρόεδρος της χώρας.
Με αυτή τη στρατηγική, εκμεταλλεύεται κάθε ευκαιρία για να αναδείξει σε εθνικούς εχθρούς ολόκληρες κοινωνικές ομάδες σε σημείο που ξεφεύγει ακόμα και από τα αμερικανικά πρότυπα εκφοβισμού και χειραγώγησης των μαζών. Για την πατρίδα, εννοείται!
Ανελεύθερα μέτρα για την προστασία της ελευθερίας!
Μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα, ο Σαρκοζί πραγματοποιεί μεγάλες αρνητικές καμπάνιες εναντίον δύο μειονοτήτων. Των γυναικών μουσουλμανικού θρησκεύματος που φορούν ενδυμασίες που καλύπτουν εν όλω ή εν μέρει το πρόσωπό τους και των «νομάδων», δηλαδή των τσιγγάνων και των ανθρώπων που ταξιδεύουν από τόπο σε τόπο χωρίς μόνιμο τόπο κατοικίας.
Είχε προηγηθεί, το 2004, η αντίστοιχη καμπάνια και ο νόμος για την απαγόρευση του καλύματος της κεφαλής (της μαντίλας) στα σχολεία και τα πανεπιστήμια, με το πρόσχημα της αποφυγής θρησκευτικών διακρίσεων μεταξύ των σπουδαστών. Συμπληρωματικά, αναφέρθηκε ως επιχείρημα ότι οι μαθητές, λόγω ηλικίας, εξαναγκάζονταν από τους γονείς τους να φορούν μαντίλα και δεν διέθεταν ελευθερία επιλογής. Το ίδιο επιχείρημα χρησιμοποιήθηκε και τώρα όχι για ανήλικους, αλλά για τις γυναίκες που, κατά Σαρκοζί, εξαναγκάζονται όλες από τους άντρες ή την οικογένειά τους να φορούν τη συγκεκριμένη ενδυμασία. Το ότι είναι ενήλικοι, ψηφίζουν και έχουν πλήρη δικαιώματα και βούληση, στην περίπτωση αυτή δεν λαμβάνεται υπόψη. Θεωρήθηκε αυταπόδεικτο ότι όλες οι γυναίκες που καλύπτουν λίγο ή πολύ το πρόσωπό τους με βέλο είναι θύματα ανδρικής ή οικογενειακής βίας/εξαναγκασμού και δεν διαθέτουν ελευθερία βούλησης. Αποκλείστηκε εντελώς η πιθανότητα οι γυναίκες αυτές, όλες ή κάποιες, να πράττουν αυτοβούλως, με πλήρη συνείδηση, βάση της ιδιαίτερης κουλτούρας και των προσωπικών επιλογών τους. Αν πράγματι ο λόγος της απαγόρευσης είναι ο εξαναγκασμός, γιατί ο νόμος δεν τιμωρεί μόνο τους οικείους που αποδεδειγμένα εξαναγκάζουν τις γυναίκες, αλλά και τις ίδιες τις γυναίκες; Γιατί δεν τιμωρεί μόνο το θύτη, αλλά τιμωρεί και το θύμα;
Για πολλές γυναίκες μουσουλμάνες, που είναι αφοσιωμένες στην πίστη και την κουλτούρα τους, η απαγόρευση της ενδυμασίας τους ισοδυναμεί με απαγόρευση εξόδου στην κοινωνία και ελεύθερης κυκλοφορίας στο δημόσιο χώρο. Σε μία γυναίκα που δεν θέλει να δείξει το πρόσωπό της σε άλλους, παρά μόνο σ’ αυτούς που αυτή επιλέγει προσωπικά, παρεμποδίζονται βασικότατα ανθρώπινα δικαιώματα: της ελεύθερης βούλησης, της ανεμπόδιστης θρησκευτικής επιλογής, της ελευθερίας εξωτερικής εμφάνισης και έκφρασης και της ελευθερίας διακίνησης των πολιτών.
Το γεγονός ότι ο νόμος απαγορεύει την ενδυμασία και όχι μόνο τον εξαναγκασμό μιας γυναίκας να ενδυθεί με έναν ορισμένο τρόπο από ένα άλλο άτομο, συγγενικό ή μη, αποκαλύπτει ότι αληθινή πρόθεση του νομοθέτη δεν είναι η διασφάλιση της ελευθερίας της βούλησης των γυναικών, αλλά η επιβολή ενός τρόπου ζωής και η δίωξη μιας διαφορετικής κουλτούρας που από μόνη της δεν αντίκειται στους νόμους και τα ανθρώπινα δικαιώματα. Η συμπεριφορά δεν είναι, αλλά καθίσταται παράνομη από την πολιτική διακρίσεων που επιβάλλει η εξουσία, ο πρόεδρος και η πλειοψηφία του νομοθετικού σώματος.
Αυτός ο νόμος είναι εξίσου αντιδημοκρατικός με το νόμο που καθιστά υποχρεωτική για τις γυναίκες μια ορισμένη ενδυμασία (και πολλά άλλα) στη Σαουδική Αραβία. Αλλά κανείς δεν μέμφεται το βασίλειο που εξυπηρετεί αμερικανικά συμφέροντα.
Στη σημερινή Γαλλία, οι παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων από την πολιτεία γίνονται με αξιοσημείωτη κοινωνική συναίνεση. Το συντηρητικό ρεύμα είναι ισχυρότατο και η απήχηση του Λε Πεν επηρεάζει καθοριστικά τη γαλλική δεξιά, αλλά και τη στάση της λεγόμενης κεντροαριστεράς. Στη Βουλή, το Σοσιαλιστικό Κόμμα, το Κόμμα των Πρασίνων και το Κομμουνιστικό Κόμμα απέφυγαν να καταψηφίσουν το ανελεύθερο νομοθέτημα, απέχοντας από την ψηφοφορία. Μάλιστα, οι σοσιαλιστές υποστήριζαν την απαγόρευση, αλλά μόνο σε νοσοκομεία, δημόσιες υπηρεσίες, δημόσια μέσα μεταφοράς κ.λπ. και όχι στο δρόμο. Οι 335 παρόντες βουλευτές της δεξιάς υπερψήφισαν το νόμο και ένας βουλευτής ψήφισε κατά! Μόνο η αντικαπιταλιστική αριστερά τάχθηκε ανεπιφύλακτα κατά της καταπάτησης των στοιχειωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Η κρίση για τη συνταγματικότητα του νόμου εκκρεμεί.
Το «μήνυμα» του Σαρκοζί, φαινομενικά μόνο, απευθύνεται στις λιγότερες από δύο χιλιάδες μουσουλμάνες που καλύπτουν τα πρόσωπά τους σε όλη τη Γαλλία. Στην πραγματικότητα, όμως, στοχοποιεί και στιγματίζει το σύνολο των πέντε εκατομμυρίων μουσουλμάνων που ζουν στη χώρα, τονώνοντας τον φανερό ή κρυφό ρατσισμό σε μια κοινωνία 64 εκατομμυρίων, εναντίον των πολιτών αφρικανικής και ασιατικής καταγωγής.
Οι φεμινίστριες, που έχουν από καιρό περιέλθει σε πολλά αδιέξοδα, δεν ύψωσαν ενιαία φωνή, αφού πολλές συμφώνησαν φανερά ή σιωπηρά με την απαγόρευση σε βάρος των μουσουλμάνων γυναικών.
Σύμφωνα με τους Γάλλους πολιτικούς και νομοθέτες, οι γυμνές, σεξιστικές φωτογραφίες της Κάρλα Μπρούνι, συζύγου του προέδρου της Γαλλίας που κυκλοφορούν ελεύθερα -φωτογραφίες που δεν πάρθηκαν τυχαία στην παραλία, αλλά στα πλαίσια εμπορικής χρήσης του γυμνού γυναικείου σώματος για την προώθηση προϊόντων της βιομηχανίας, δεν θίγουν τη γυναικεία αξιοπρέπεια και δεν εμπορευματοποιούν τη γυναίκα. Στη σύγχρονη Γαλλία, αλλά και στο Βέλγιο και την Ισπανία που συζητούνται παρόμοιοι νόμοι, η ελεύθερη βούληση των γυναικών απειλείται μόνο από το ντύσιμο και ποτέ από το γδύσιμο. Οι εκδιδόμενες επί χρήμασι γυναίκες με τις οποίες νταλαβερίζεται και φωτογραφίζεται περιχαρής ο Σύλβιο Μπερλουσκόνι είναι πιο κοντά στο μοντέλο της γυναίκας που προτιμά ο σύγχρονος ευρωπαϊκός πολιτισμός. Ο οποίος καθόλου δεν δείχνει να ενοχλείται από την πρόσφατη απόφαση του Βατικανού που θεωρεί την εξάσκηση ιερωσύνης από γυναίκα έγκλημα όμοιο με την αποπλάνηση παιδιού!
*Ο τίτλος του άρθρου προέρχεται από το τραγούδι του Άκη Πάνου «Ο δρόμος είναι δρόμος»
Ο Γάλλος πρόεδρος εναντίον τσιγγάνων και ταξιδευτών
Στη Γαλλία, οι τσιγγάνοι χωρίς σταθερή κατοικία, ζουν και κινούνται με τροχόσπιτα. Η εποχή των σκηνών και των κάρων που σέρνονται από άλογα ή βόδια, απαντάται ακόμα μόνο σε ορισμένες χώρες της ανατολικής Ευρώπης, όπου, και στα χρόνια του υπαρκτού σοσιαλισμού, οι τσιγγάνοι έμειναν στο περιθώριο και αντιμετωπίζονται με προκατάληψη και διακρίσεις, παρ’ όλο που ορισμένες απ’ αυτές τις χώρες προβάλλονται στο εξωτερικό με τα περίφημα «τσιγγάνικα βιολιά» τους.
Η μαζική μετανάστευση από την Αφρική και την Ασία που προηγήθηκε και η οικονομική κρίση που ακολούθησε, επιδείνωσαν πάρα πολύ τη θέση των τσιγγάνων που ανέκαθεν βρίσκονταν σε διαρκή μετακίνηση αναζητώντας εποχιακές δουλειές σε χωράφια και οικοδομές ή κάνοντας μικρεμπόριο. Ο σύγχρονος τρόπος ζωής έχει από καιρό εξαλείψει πολλά από τα παραδοσιακά επαγγέλματα των τσιγγάνων, όπως του καρεκλά, του ακονιστή, του πεταλωτή κ.λπ. Μόνο το σημαντικό επάγγελμα του παλιατζή που συμβάλλει αποτελεσματικά στην ανακύκλωση ηλεκτρικών συσκευών, πλαστικών, επίπλων κ.ά. εξακολουθεί να ασκείται σε μερικές χώρες.
Στη Γαλλία, όπου η ελεύθερη κατασκήνωση έχει καταστεί δύσκολη εξαιτίας του περιορισμού των ελεύθερων χώρων και των αστυνομικών απαγορεύσεων, οι τσιγγάνοι συγκεντρώνονται σε μεγάλους καταυλισμούς που είναι διάσπαρτοι σε όλη τη χώρα και μετακινούνται μόνο για λόγους επαγγελματικούς.
Αλλά, υπάρχει και μία άλλη ακόμα μεγαλύτερη κατηγορία «νομάδων», οι ταξιδευτές (gens du voyage), δηλαδή κυρίως Γάλλοι υπήκοοι, που αναγνωρίζονται νομικά σαν πολίτες χωρίς σταθερή κατοικία από το 1969. Οι τσιγγάνοι υπολογίζονται σε 15.000 – 20.000, ενώ οι ταξιδευτές μεταξύ 400 και 500 χιλιάδων.
Υφιστάμενοι συνεχώς παρενοχλήσεις από τα όργανα της τάξης και παραμελημένοι από τις κεντρικές και τοπικές αρχές, εξεγέρθηκαν αγανακτισμένοι όταν, τον περασμένο Ιούλιο, αστυνομικοί πυροβόλησαν και σκότωσαν έναν ταξιδευτή και έναν τσιγγάνο, με τον ίδιο τρόπο που εξεγέρθηκαν οι μετανάστες στα προάστια του Παρισιού μετά το θάνατο από αστυνομική καταδίωξη δύο νεαρών μεταναστών, το 2005, και οι Έλληνες μετά τη δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου, το 2008. Επιτέθηκαν σε αστυνομικά τμήματα, προκάλεσαν ζημιές σε αυτοκίνητα και καταστήματα και συγκρούστηκαν βίαια με τις δυνάμεις καταστολής χρησιμοποιώντας ακόμα και όπλα.
Αρπάζοντας την ευκαιρία, ο αναξιόπιστος πρόεδρος της Γαλλικής Δημοκρατίας, εξαπέλυσε πογκρόμ κατά του συνόλου των νομάδων. Ο Σαρκοζί ανήγγειλε ότι «τα προβλήματα που θέτει η συμπεριφορά ορισμένων από τους ταξιδευτές και τους Ρομ» θα καταλήξουν σε καταπιεστικά μέτρα. Η αντίσταση στην αστυνομία θα επισύρει βαρύτερες ποινές και ο φόνος αστυνομικού κάθειρξη 30 ετών. Ο υπουργός Εσωτερικών Brice Hortefeux δήλωσε ότι οι μισοί από τους 300 καταυλισμούς που είναι κατειλημμένοι παράνομα από τους ταξιδευτές και τους Ρομ «θα διαλυθούν εντός τριμήνου». «Οι Ρομ που κατάγονται από τη Βουλγαρία ή τη Ρουμανία και έχουν διαταράξει τη δημόσια τάξη ή έχουν διαπράξει απάτες» θα απελαθούν στις χώρες προέλευσής τους. Επίσης, θα αφαιρείται η γαλλική υπηκοότητα από τους παρανομούντες πολίτες που έχουν μη γαλλική καταγωγή! Συνταγματολόγοι και πολιτικοί επιστήμονες επισήμαναν ότι παρόμοια μέτρα έχουν παρθεί στο παρελθόν μόνο από δικτατορίες τύπου 21ης Απριλίου!
Πολλές οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων αντέκρουσαν τις εξαγγελίες που οδηγούν την Ευρώπη σε παλιότερες εποχές διακρίσεων και πογκρόμ σε βάρος μειονοτήτων και εθνικών ομάδων που προετοίμασαν το έδαφος για τις ναζιστικές θηριωδίες. Η Ένωση των Εβραίων Σπουδαστών στη Γαλλία σε ανακοίνωσή της δηλώνει ότι είναι σοκαρισμένη απ’ αυτές τις αποφάσεις που «ενισχύουν τις πιο πρωτόγονες προκαταλήψεις».
Ο υπουργός που ισχυρίστηκε ότι δεν θέλει «να στιγματίσει καμία κοινότητα», ανέφερε ότι «πολλοί συμπατριώτες μας εκπλήσσονται παρατηρώντας τον κυλινδρισμό μερικών αυτοκινήτων που ρυμουλκούν τα τροχόσπιτα». Είναι προφανές ότι η ύπαρξη κακοποιών στοιχείων μεταξύ των νομάδων χρησιμοποιείται ως πρόσχημα για το στιγματισμό όλων των κοινοτήτων των τσιγγάνων και των ταξιδευτών. Ο εκπρόσωπος της γαλλικής ένωσης των τσιγγάνικων φορέων (Ufat) ζήτησε θυμωμένα από τα μίντια να σταματήσουν τα στερεότυπα «Μερσεντές ρυμουλκούν τα τροχόσπιτα», καταγγέλοντας τη «συνάντηση στιγματισμού» που οργανώθηκε με τη συμμετοχή του πρωθυπουργού, των υπουργών Εσωτερικών, Μετανάστευσης, Δικαιοσύνης και ανωτάτων αξιωματικών της αστυνομίας και της χωροφυλακής. «Σκανδαλώδης συνάντηση μεταξύ υπουργών εξειδικευμένων στο παρανοϊκό ντελίριο εναντίον των ξένων», χαρακτηρίστηκε από τους Πράσινους που υπενθύμισαν ότι το «95% των ανθρώπων του ταξιδιού είναι Γάλλοι πολίτες».
Ο Σαρκοζί και οι υπουργοί της κυβέρνησης δηλώνουν αποφασισμένοι να διαλύσουν τους λεγόμενους παράνομους καταυλισμούς, ενώ δεν φρόντισαν να υλοποιηθούν οι διατάξεις νόμου που από το 2000 προβλέπει τη δημιουργία «φωλιών υποδοχής» σε όλες τις κοινότητες με πληθυσμό άνω των πέντε χιλιάδων κατοίκων για τους νομάδες που στερούνται σταθερής κατοικίας.
Ο Μπερνάρ Μοριό, από τους Γιατρούς του Κόσμου, γνωστοποίησε ότι τα τελευταία τέσσερα χρόνια με τις αδιάκοπες απελάσεις τσιγγάνων, οι γιατροί αδυνατούν να εφαρμόσουν οποιαδήποτε αποτελεσματική πολιτική υγείας, η οποία προϋποθέτει συνεχή και τακτική παρακολούθηση. «Οι τσιγγάνοι στη Γαλλία ανήκουν στα τμήματα του πληθυσμού που βρίσκονται κάτω από το μεγαλύτερο έλεγχο του κράτους, αλλά και με τη μεγαλύτερη παραμέληση. Οι στατιστικές στον υγειονομικό τομέα είναι τρομακτικές: το 70% στερείται φροντίδας υγείας και μόνο το 8%-12% εμβολιάζεται. Μόνο το 10% των εγκύων παρακολουθείται ιατρικά και ελάχιστες έχουν πρόσβαση σε μεθόδους αντισύλληψης. Υπάρχουν κίνδυνοι για επιδημίες φυματίωσης και άλλων μεταδοτικών ασθενειών». Επίσης, παραμένει άλυτο το πρόβλημα της παιδείας για χιλιάδες παιδιά που οι οικογένειές τους δεν έχουν μόνιμο τόπο διαμονής ή ζουν σε καταυλισμούς.
Αντί να επιλύσει τα σοβαρά προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι χιλιάδες άστεγοι και υποχρεωτικά ή από επιλογή μετακινούμενοι πολίτες, η κυβέρνηση ανακοίνωσε ότι στέλνει ελεγκτές της εφορίας στους καταυλισμούς και αυξάνει τις ειδικές αστυνομικές δυνάμεις καταστολής στη Σεντ-Ενιάν και τη Γκρενόμπλ, όπου σημειώθηκαν και τα σοβαρότερα επεισόδια. Ο Σαρκοζί, για να δικαιολογήσει το μένος του εναντίον των τσιγγάνων και των μεταναστών, επικαλέστηκε τον πρώην σοσιαλιστή πρωθυπουργό Μισέλ Ροκάρ που είχε πει ότι «η Γαλλία δεν μπορεί να δεχτεί όλη την αθλιότητα του κόσμου»! Ωραία δήλωση, σοσιαλιστική! Μπορεί όμως, χωρίς ενοχές η Γαλλία, να διατηρεί στρατεύματα στην Ασία και την Αφρική, να εμπλέκεται σε πολεμικές συρράξεις και επιδρομές για την καταπολέμηση της «τρομοκρατίας» και να εκμεταλλεύεται τα πετρέλαια και τις πρώτες ύλες των χωρών του τρίτου κόσμου, αναγκάζοντας εκατομμύρια ανθρώπους να ξεριζωθούν για να επιβιώσουν.
