Ο Δρόμος από την πρώτη στιγμή προσπάθησε να αξιολογήσει και να ερμηνεύσει την επιλογή του πολέμου στην Ουκρανία, τους πρωταγωνιστές του, τα αίτια και τον χαρακτήρα του. Από την πρώτη στιγμή, επίσης, τόνισε ένα κρίσιμο ζήτημα που αφορούσε τον υποκειμενικό παράγοντα, τους λαούς του κόσμου και την κατάστασή τους, το τι σημαίνει αυτή η στροφή στην παγκόσμια σκηνή για τις μεσαίες, μικρές, αδύναμες χώρες. Όπως και αντιτάχθηκε σθεναρά στη ΝΑΤΟφροσύνη και την αντιρωσική υστερία, που κυριάρχησαν στη Δύση και πιο ειδικά στη χώρα μας. Η επιτυχία της ημερίδας που διοργανώθηκε για αυτό το ζήτημα τον Απρίλιο, η ποιότητα των παρεμβάσεων, οι διαφορετικές απόψεις που συζητήθηκαν, καταγράφηκαν ως χρήσιμη διαδικασία. Έτσι αποφασίστηκε η δημοσίευση όλων των υλικών της.
Στις 218 σελίδες του νέου βιβλίου συγκεντρώνονται οι ομιλίες και παρεμβάσεις των 20 συνολικά ανθρώπων (δημοσιογράφων, αναλυτών, πανεπιστημιακών κ.ά.) που επιχειρούν μια σε βάθος διερεύνηση της προϊστορίας, των αιτιών και των διαφορετικών πτυχών της σύγκρουσης. Εξετάζουν τις ευθύνες όσων τον πυροδότησαν, τις ευρύτερες επιπτώσεις του, αλλά και το πώς εμπλέκεται και επηρεάζεται η χώρα μας – και ποια στάση υπηρετεί καλύτερα τις ανάγκες της Ελλάδας και του λαού μας. Έχουμε την πεποίθηση ότι όσοι το μελετήσουν θα το βρουν κατατοπιστικό, και υποβοηθητικό του προσανατολισμού ο οποίος είναι αναγκαίος στις νέες συνθήκες που δημιουργούνται σε περιφερειακό αλλά και διεθνές επίπεδο. Ενός προσανατολισμού που θα συμβάλλει στο πιο δύσκολο αλλά και πιο αναγκαίο ζητούμενο: ένα σύγχρονο κίνημα για την εθνική-λαϊκή κυριαρχία και την ουδετερότητα της Ελλάδας, κομμάτι ενός παγκόσμιου αγώνα ενάντια στον πόλεμο και τα πυρηνικά, που απειλούν την ίδια την επιβίωση της ανθρωπότητας και του πλανήτη. Στη σελίδα αυτή δίνουμε μια μικρή γεύση από το περιεχόμενό του νέου βιβλίου των εκδόσεων Α/συνεχεια.
- Πολύ καλώς αντέδρασε η Αθήνα και καταδίκασε την εισβολή της Ρωσίας. Αυτό είναι ένα θέμα. Το να σπάσεις όμως εντελώς τη σχέση σου με έναν βραχίονα της εξωτερικής πολιτικής σου, αυτό είναι ένα δεύτερο θέμα. Και η κυβέρνηση Μητσοτάκη έσπευσε να σπάσει τον άξονα των ελληνορωσικών σχέσεων με μία εκκωφαντική κίνηση: έστειλε ελληνικά όπλα στην Πολωνία, να περάσουν και να χρησιμοποιηθούν από Ουκρανούς στρατιώτες. Η κυβέρνηση άφησε όλο τον χώρο ελεύθερο να προσεγγίσει ακόμα περισσότερο η Μόσχα με την Τουρκία. (Κύρα Αδάμ, δημοσιογράφος)
- Είμαστε ΝΑΤΟ territory. Ποια Ελλάδα; ΝΑΤΟ territory. Ως εκ τούτου, όταν επισυμβαίνουν περιοχικές κρίσεις, ο αντίπαλός μας δεν είναι η Τουρκία, αλλά η Ρωσία. Το 1956 διάφορες αθηναϊκές εφημερίδες έγραφαν υπέρ της ΕΟΚΑ κ.λπ. Τότε, σε μια σύνοδο του ΝΑΤΟ, οι Έλληνες δημοσιογράφοι επιτιμήθηκαν σκαιά από έναν υψηλόβαθμο Έλληνα διπλωμάτη, τον τότε Μόνιμο Αντιπρόσωπο Μελά, ότι προτάσσουν το Κυπριακό και δεν καταλαβαίνουν τη σημασία της ελληνοτουρκικής φιλίας για την αντιμετώπιση της Σοβιετικής Ένωσης! Αν τώρα γράψετε «για την αντιμετώπιση της Ρωσίας», πάλι εκεί είμαστε… (Γιώργος Αϋφαντής, πρέσβης ε.τ.)
- Οι ΗΠΑ όχι μόνον σταμάτησαν τον NordStream 2, αλλά και θα εξάγουν στην Ευρώπη το δικό τους, ακριβότερο, φυσικό αέριο. Επιπλέον, κερδίζουν από την πώληση αμερικανικών όπλων στην Ευρώπη. Και ανοίγουν θέματα από την ατζέντα που για διάφορους λόγους έμεναν παγωμένα – π.χ. την ένταξη στο ΝΑΤΟ της Σουηδίας, της Φινλανδίας, του Κοσόβου. (Σωτήρης Δημόπουλος, Δρ Κοινωνιολογίας, πολιτικός αναλυτής)
- Το όραμα των ΗΠΑ ξεκαθαρίστηκε ήδη το 1991 από τον τότε υφυπουργό Άμυνας, τον Πολ Γούλφοβιτς, και έγινε γνωστό ως «δόγμα Γούλφοβιτς». Ο Γούλφοβιτς ήταν μέλος ενός νεοσυντηρητικού πολιτικού κινήματος που πίστευε πως οι ΗΠΑ έπρεπε να κάνουν χρήση της συντριπτικής στρατιωτικής και οικονομικής τους ισχύος για να κυριαρχήσουν επί άλλων εθνών, και ιδίως για να συντρίψουν δυνητικούς περιφερειακούς ή πλανητικούς ανταγωνιστές. (Πολ Λαρούντι, Βορειοαμερικανός ακτιβιστής)
- Είναι αλήθεια ότι η πολυπολικότητα δεν είναι πανάκεια, και ότι μπορεί να κρύβει και συγκρότηση ενός ζεύγους ιμπεριαλιστικών δυνάμεων ή ιμπεριαλιστικών στρατοπέδων. Όμως σε κάθε περίπτωση νομίζω ότι η μονοπολικότητα είναι χειρότερη. Είναι σημαντικό να υπάρχει μια ρευστότητα, που θα είναι ένα πεδίο το οποίο θα ενισχύσει τους αγώνες των λαών και των εργαζομένων. (Δημήτρης Μπελαντής, Δρ Συνταγματικού Δικαίου)
- Στις 14 Ιανουαρίου, εντελώς από το πουθενά, ο πρόεδρος Ζελένσκι δήλωσε ότι η Ουκρανία δεν αποκλείει να μεταφέρει πυρηνικά στο έδαφός της! Και στις 16 Φεβρουαρίου, στη σύνοδο του ΝΑΤΟ, δήλωσε την επιθυμία του για ένταξη της χώρας του στο ΝΑΤΟ. Δεδομένου του πολιτικού μεγέθους του ανδρός, το πιθανότερο είναι να καθοδηγήθηκε από εκείνους που ήθελαν να προκαλέσουν την οργή και, γιατί όχι, την επέμβαση της Μόσχας. (Γιώργος Παπαδόπουλος-Τετράδης, δημοσιογράφος και συγγραφέας)
- Επέλεξε η Ρωσία έναν προληπτικό πόλεμο, έναν αποτρεπτικό πόλεμο; Τον επέλεξε. Έπρεπε όμως να τον επιλέξει με ένα άλλο σχέδιο. Σε βαθύτερο χρόνο και ίσως με έναν άλλον τρόπο. Υπάρχει μια φιλοσοφία ανατολική η οποία βλέπει προσεχτικά τον πόλεμο σε σχέση με τον χρόνο. Και όταν λέμε χρόνο εννοούμε και τις ιστορικές φάσεις. (Βαγγέλης Πισσίας, Δρ Οικονομικών Σχέσεων, ομότιμος καθηγητής)
- Ένας τρόπος για να περιγράψουμε όσα συντελούνται είναι να τα δούμε ως έναν «σπασμό» της λεγόμενης παγκοσμιοποίησης. Μιας παγκοσμιοποίησης η οποία έρχεται αντιμέτωπη με την εξής χαρακτηριστική αντίφαση: ότι βεβαίως είναι από τη μια πάντοτε ιεραρχημένη, και ότι δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς έναν ηγεμόνα ο οποίος θέτει τους κανόνες, όμως την ίδια στιγμή, από την άλλη πλευρά, ακριβώς λόγω της παγκοσμιοποιητικής δυναμικής, ενθαρρύνει την ανάδειξη των ανταγωνιστών. (Κώστας Ράπτης, συντάκτης διεθνών θεμάτων)
- Εμείς συμφωνήσαμε με την τοποθέτηση του προέδρου της Πανρωσικής Ένωσης Αξιωματικών, του στρατηγού Ιβασόφ, που είπε ότι στη δεδομένη στιγμή η Ρωσική Ομοσπονδία δεν διαθέτει αρκετούς πόρους για να επιτύχει τη νίκη σε μια στρατιωτική επιχείρηση. Προφανώς η γνώμη μας δεν λήφθηκε υπόψη, και στις 24 Φεβρουαρίου ξεκίνησε η «στρατιωτική επιχείρηση». (Σεργκέι Σκβορτσόφ, Α΄ γραμματέας του ΚΠCC)
- Ο Τζο Μπάιντεν δεν μπορεί να δείξει ότι υποχωρεί, ενόψει και των αμερικανικών εκλογών για Βουλή και Γερουσία τον Νοέμβριο. Ενδιαμέσως, υπάρχει και το ενδεχόμενο ο πόλεμος να επεκταθεί, με κυριότερη υποψηφιότητα την Υπερδνειστερία. Το ενδεχόμενο εισόδου της Πολωνίας στη Δυτική Ουκρανία με «φιλικούς όρους» δεν πρέπει να αποκλειστεί, όπως και η δημιουργία προβλημάτων στο διάδρομο Σουβάλκι στη Λιθουανία, που θα απομόνωνε το Καλίνιγκραντ. (Βαγγέλης Χωραφάς, Δρ Πολιτικών Επιστημών, διευθυντής της ιστοσελίδας γεωπολιτικής geoeurope.org)
«Ταυτότητα» και τρόποι προμήθειας
Τίτλος: «Κρίση – Πόλεμος – Ελλάδα: Νέα εποχή και ανάγκη προσανατολισμού»
Υλικά της ημερίδας για τον πόλεμο στην Ουκρανία (εκδόσεις Α/.συνεχεια)
Κείμενα: Κύρα Αδάμ, Βασίλης Ασημακόπουλος, Γιώργος Αϋφαντής, Κώστας Δημητριάδης, Σωτήρης Δημόπουλος, Στέλιος Ελληνιάδης, Πολ Λαρούντι, Δημήτρης Μπελαντής, Γιώργος Παπαδόπουλος-Τετράδης, Γιώργος Παπαϊωάννου, Δημήτρης Παπαμιχαήλ, Βαγγέλης Πισσίας, Κώστας Ράπτης, Γιάννης Ραχιώτης, Ρούντι Ρινάλντι, Σεργκέι Σκβορτσόφ, Δημήτρης Σταθακόπουλος, Βάννα Σφακιανάκη, Ερρίκος Φινάλης, Βαγγέλης Χωραφάς
Σελίδες: 218
ISBN: 978-960-6625-47-3
Παραγγελίες – Πώς θα το προμηθευτείτε:
Τηλέφωνα: 210 3845870, 6956302771
[email protected] | www. asynechia.gr
Αναζητείστε το και στα κεντρικά βιβλιοπωλεία!
