Στις 23 Απριλίου τα διεθνή ΜΜΕ κατέγραφαν ένα αρνητικό ρεκόρ της Ινδίας: σε μία μόνο μέρα μετρήθηκαν εκεί 346.000 νέα κρούσματα του ιού Covid-19, η υψηλότερη 24ωρη αύξηση που σημειώθηκε ποτέ σε μία μόνο χώρα από την εκδήλωση της πανδημίας. Οι νεκροί στην Ινδία ξεπέρασαν προχθές τις 200.000 σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία. Ο πραγματικός αριθμός θανάτων είναι άγνωστος, λόγω της έλλειψης αξιόπιστου ελέγχου, αλλά οπωσδήποτε πολλαπλάσιος. Όπως επισημαίνει η εφημερίδα Red Star Weekly, η κυβέρνηση του ακροδεξιού ινδουιστή Ναρέντρα Μόντι δεν έλαβε κανένα ουσιαστικό μέτρο ενόψει του δεύτερου κύματος της πανδημίας – με συνέπεια αυτό να χτυπήσει με σφοδρότητα τη δεύτερη πολυπληθέστερη χώρα στον κόσμο.
Χαρακτηριστικά, όχι μόνο δεν ενισχύθηκε το δημόσιο σύστημα υγείας, αλλά καταστάλθηκαν βάρβαρα οι υγειονομικοί που διαμαρτύρονταν, και εκατοντάδες απ’ αυτούς συνελήφθησαν και φυλακίστηκαν ως «ανατρεπτικοί»… Την ίδια στιγμή, όπως συνέβη και στον υπόλοιπο κόσμο (αλλά πολύ εντονότερα στην Ινδία), η πανδημία αποτέλεσε το ιδανικό πρόσχημα για την επιβολή ακραίων νεοφιλελεύθερων πολιτικών –αντιαγροτικοί νόμοι, εργασιακή «μεταρρύθμιση», ιδιωτικοποίηση της ηλεκτρικής ενέργειας κ.λπ.– και για την εξαπόλυση αιματηρής κρατικής βίας, π.χ. ενάντια στον αγροτικό ξεσηκωμό*. Επιπλέον, με τον κόσμο αλαφιασμένο από το θανατικό, ο Μόντι έδεσε την Ινδία σφιχτότερα στα σχέδια της Δύσης για την περικύκλωση της Κίνας, παραχωρώντας για πρώτη φορά στις αμερικανικές ένοπλες δυνάμεις «διευκολύνσεις» και εγκαταστάσεις επιμελητείας σε ινδικό έδαφος.
«Μέτρα» που σκοτώνουν
Επιστρέφοντας στη (μη) αντιμετώπιση της πανδημίας από την κυβέρνηση Μόντι, αξίζει καταρχήν να υπενθυμιστεί ότι η Ινδία είναι ο μεγαλύτερος, παγκοσμίως, κατασκευαστής εμβολίων. Για παράδειγμα το SII (Ινστιτούτο Ορών της Ινδίας), μία μόνο από τις γιγάντιες φαρμακοβιομηχανίες της χώρας, μπορεί να παράξει 1,5 δισεκατομμύρια δόσεις εμβολίων ετησίως. Κι όμως, μόλις 1% των Ινδών έχει εμβολιαστεί μέχρι στιγμής! Γιατί; Επειδή η ινδική κυβέρνηση εφάρμοσε τον πιο θανατηφόρο συνδυασμό «μέτρων» στον κόσμο: από τη μια μετέτρεψε το εμβόλιο (στο οποίο θεωρητικά η Ινδία θα έπρεπε να έχει υπερ-επάρκεια) σε μέσο κερδοσκοπίας, αδιαφορώντας για την προστασία των πολιτών της, κι από την άλλη ουσιαστικά κατάργησε, μετά το πρώτο κύμα, και κάθε άλλο προληπτικό μέτρο. Έτσι οι μεγάλες ινδουιστικές τελετές και οι πολιτικές συγκεντρώσεις, στις οποίες πρωτοστάτησε το κυβερνών κόμμα BJP, διέσπειραν ταχύτατα τον ιό σε έναν από κάθε άποψη απροστάτευτο πληθυσμό.
Κατόπιν αυτού, οι καραντίνες επανήλθαν – χωρίς όμως να ληφθεί καμία άλλη μέριμνα για την οικονομική ανακούφιση των εκατοντάδων εκατομμυρίων πληττόμενων, ούτε για την υγεία τους. Ενώ η ινδική φαρμακοβιομηχανία παράγει εμβόλια με φρενήρη ρυθμό, αυτά εγχώρια φτάνουν σε ένα μόνο τμήμα των αστικών ελίτ. Διότι ο Μόντι, καυχώμενος ότι η Ινδία είναι αυτάρκης και σε εμβόλια, αντί να υλοποιήσει ένα πρόγραμμα μαζικού εμβολιασμού, προσανατόλισε τη βιομηχανία σε εξαγωγές. Ταυτόχρονα, επέτρεψε τη διάθεση των ινδικών εμβολίων στον ιδιωτικό τομέα υγείας, έτσι ώστε σήμερα οι εύποροι εμβολιάζονται στα ιδιωτικά πολυτελή νοσοκομεία επί πληρωμή, ενώ η φτωχολογιά περιμένει τη σειρά της – που δεν έρχεται ποτέ…
Κερδοσκοπικό ράλι
Καθώς η κατακραυγή ενάντια σε αυτήν την πολιτική δυνάμωνε, στις αρχές της περασμένης εβδομάδας η κυβέρνηση επιχείρησε να την κατευνάσει ανακοινώνοντας μια «αναθεωρημένη εμβολιαστική πολιτική»: εφεξής το 50% της παραγωγής θα το διαχειρίζεται η κεντρική κυβέρνηση, ενώ το υπόλοιπο 50% θα εξακολουθήσει να διατίθεται στην εγχώρια και διεθνή «αγορά» – δηλαδή σε όσους μπορούν να το πληρώσουν. Την ίδια στιγμή όμως, επιτράπηκε στις ινδικές φαρμακοβιομηχανίες να «διαμορφώνουν ελεύθερα» την τιμή του εμβολίου τους… Έτσι με το καλημέρα ακολούθησε άλλη μια «αναθεώρηση»: το ιδιωτικό SII, που ως τώρα πουλούσε κάθε δόση 150 ρουπίες (1,66 ευρώ) στο κράτος και 250 ρουπίες (2,77 ευρώ) στον ιδιωτικό τομέα, εφεξής θα το πουλά αντίστοιχα 400 και 600 ρουπίες! Δηλαδή αύξηση 266% και 240%…
Εν ολίγοις, η κυβέρνηση Μόντι άναψε πράσινο φως για το κερδοσκοπικό ράλι των φαρμακοβιομηχάνων, απορρυθμίζοντας την εμβολιαστική πολιτική και αφαιμάσσοντας τον κρατικό προϋπολογισμό για να πληρώσει τις νέες δόσεις σε πολλαπλάσιες τιμές. Ήδη η «αγορά» (δηλαδή η μαφία των εμβολίων) πιέζει για περαιτέρω εκτίναξη της τιμής κάθε δόσης, με στόχο τις 1.000 ρουπίες. Και μπορεί να το κάνει, αφού η κυβέρνηση δεν ενεργοποιεί τον νόμο που της δίνει τη δυνατότητα να ελέγξει την παραγωγή και την τιμολόγηση για λόγους δημοσίου συμφέροντος, ενώ ταυτόχρονα απαγορεύει στις κρατικές φαρμακοβιομηχανίες να παράξουν εμβόλιο κατά του Covid-19! Επιπλέον, όλες οι κρατικές ενισχύσεις για έρευνα και παραγωγή εμβολίου κατευθύνονται στο SII, την Bharat Biotech και άλλες ιδιωτικές φαρμακοβιομηχανίες, ενώ δεν έχει δοθεί ούτε ρουπία στην κρατική φαρμακοβιομηχανία! Την περασμένη εβδομάδα ο Μόντι ανακοίνωσε και νέες χρηματοδοτήσεις στους ιδιώτες φαρμακοβιομήχανους: 334 εκατομμύρια ευρώ στο SII, 167 στην Bharat Biotech κ.ο.κ. Δίκαια λοιπόν έχει κερδίσει το προσωνύμιο «Έμπορος του Θανάτου»…
* «“Εισβολή” στο Δελχί» (φύλλο 529).
