Μήνυση κατέθεσε ο συλληφθείς Γιώργος Μ. και η κίνηση Δικαίωμα για την επίθεση που δέχτηκαν από ομάδα ΔΙΑΣ στην πορεία της 15/12
Συνέντευξη Tύπου έδωσε την Τρίτη το μεσημέρι η κίνηση εργαζομένων Δικαίωμα σχετικά με τη σύλληψη του μέλους της, Γιώργου Μ., στην απεργία της 15/12 και τη μήνυση που κατέθεσε τόσο ο Γιώργος Μ. όσο και η κίνηση κατά των αστυνομικών της ομάδας ΔΙΑΣ για απόπειρα απρόκλητης επικίνδυνης σωματικής βλάβης, παράβαση καθήκοντος, κατάχρηση εξουσίας, ψευδή καταμήνυση και ψευδορκία και συκοφαντική δυσφήμηση. Στη συνέντευξη μίλησαν ο συντονιστής της κίνησης Δικαίωμα, Γιώργος Παπαϊωάννου, και ο δικηγόρος, Κώστας Παπαδάκης. Στους παρόντες δημοσιογράφους μοιράστηκαν φωτογραφίες από το περιστατικό και μέρος της δικογραφίας. Ο Γιώργος Παπαϊωάννου, συντονιστής της κίνησης Δικαίωμα, έθιξε πέντε σημεία σχετικά με την καταστολή κάθε διαμαρτυρίας, καταστολή που είναι ιδιαίτερα ωμή μετά την υπογραφή του Μνημονίου. Όπως χαρακτηριστικά δήλωσε: «Έχουμε την έντονη παρουσία ασφαλιτών, που τρομοκρατούν, τους άγριους ξυλοδαρμούς και τη βίαιη διάλυση διαδηλώσεων, τα χημικά και τον κουκουλονόμο -η κατάργηση και των δυο έχει πολλές φορές εξαγγελθεί από την κυβέρνηση, αλλά ποτέ δεν υλοποιήθηκε, αντίθετα χρησιμοποιούνται συνεχώς- και, τέλος, τη δράση των ομάδων ΔΙΑΣ και Δέλτα με τις δολοφονικές μηχανοκίνητες εφορμήσεις πάνω σε μπλοκ διαδηλωτών. Με βάση αυτά τα δεδομένα, έχουμε να κάνουμε με δημοκρατική εκτροπή, και οι έννοιες του Συντάγματος, του Κοινοβουλίου και της δημοκρατίας σε οποιαδήποτε μορφή της είναι σε αμφισβήτηση καθημερινά».
Στη συνέχεια, παρουσίασε φωτογραφικό υλικό, από το οποίο αποδεικνύεται το ψευδές των όσων καταθέτουν οι αστυνομικοί, ότι δηλαδή οι διαδηλωτές τούς επιτέθηκαν πρώτοι και ότι ο Γιώργος Μ. είχε καλυμμένα τα χαρακτηριστικά του. Το μοναδικό αληθινό στοιχείο, όπως χαρακτηριστικά ειπώθηκε, που υπάρχει στην κατάθεσή τους ήταν ότι είχαν πάρει εντολή να διασπάσουν την πορεία, και χρειάζεται διερεύνηση ως προς το ποιος είχε δώσει την εντολή να πέσουν τα μηχανάκια πάνω στη διαδήλωση.
Καταστρατηγείται το συνταγματικό δικαίωμα της συνάθροισης
Ο Κώστας Παπαδάκης ανέλυσε τόσο τα στοιχεία που υπάρχουν για το συγκεκριμένο περιστατικό και τη μήνυση που έγινε όσο και γενικότερα το θέμα της καταπάτησης από την αστυνομία των όποιων δικαιωμάτων έχουν οι διαδηλωτές. Στάθηκε στα πέντε σημεία που προαναφέρθηκαν καθώς και στην ανθούσα, όπως τη χαρακτήρισε, βιομηχανία ψευδών καταθέσεων αστυνομικών. Στην ομιλία του τόνισε: «Στην περίπτωση του Γιώργου Μ., για παράδειγμα, ο ένας αστυνομικός καταθέτει ότι τον μετέφεραν στο τμήμα με περιπολικό και ο άλλος με βαν. Ακόμα, από τις φωτογραφίες και τις καταθέσεις αποδεικνύεται ότι οι αστυνομικοί λένε ψέματα». Συνεχίζοντας, είπε «ότι οι νόμοι που διέπουν τους κανόνες καταστολής διαδηλώσεων είναι της χούντας, του 1971 και 1972. Ακόμα κι αυτοί, όμως, καταπατούνται από την αστυνομία, καθώς προβλέπουν ότι, ακόμη και αν μια συνάθροιση είναι παράνομη -πράγμα που, φυσικά δεν ίσχυε για την απεργιακή συγκέντρωση της 15ης Δεκέμβρη- ο επικεφαλής των αστυνομικών πρέπει να ειδοποιήσει τους διαδηλωτές και τον επικεφαλής τους τρεις φορές προτού επέμβει στη συγκέντρωση». Ιδιαίτερη σημασία έχει η κατάθεση του ενός αστυνομικού, ότι η ομάδα των ΔΙΑΣ είχε λάβει εντολή να διαλύσει τη συγκέντρωση, προκειμένου να μην καταληφθεί το κτίριο της ΓΣΕΕ, καθώς αφενός γεννά το ερώτημα ποιος ενεργοποίησε την αστυνομία για να μην καταληφθεί η ΓΣΕΕ -και εδώ ο κ. Παπαδάκης αναρωτήθηκε εάν πρόκειται για την ηγεσία της ΓΣΕΕ και τον πρόεδρο Παναγόπουλο- αφετέρου, με τη λογική της προληπτικής διάλυσης της διαδήλωσης, όποιος περπατά στην Αθήνα θα μπορεί να δέχεται επίθεση από την αστυνομία μην τυχόν και πάει στη ΓΣΕΕ. Η εντολή, δε, να διαλυθεί μια διαδήλωση με τη χρήση δικύκλων είναι ηθική αυτουργία απόπειρας ανθρωποκτονιών ή βαριών σωματικών βλαβών, αν και δύσκολα θα αποκαλυφθούν αυτοί που έδωσαν τις εντολές και αυτοί που τις εκτέλεσαν, αφού η αστυνομία αρνείται συνήθως «για λόγους ασφαλείας» να αποκαλύψει ονόματα αστυνομικών. Καταλήγοντας, ο κ. Παπαδάκης τόνισε ότι ένα θετικό αποτέλεσμα θα μπορούσε να αποτελέσει την απαρχή μιας αντίστροφης πορείας όσον αφορά το ζήτημα της διαδήλωσης και διαμαρτυρίας αλλά και της αστυνομικής αυθαιρεσίας και ότι το νομικό σύστημα, όπως είναι κατακτημένο από αγώνες εκατοντάδων ετών, πρέπει όχι να χαριστεί αλλά να αξιοποιείται.
Δημήτρης Τσιώλης
