Για ακόμα μια φορά, τώρα στα Χανιά, μετά από ένα θανατηφόρο τροχαίο με εγκατάλειψη του θύματος επαναλήφθηκε το ίδιο σενάριο. Ο δράστης καταλήφθηκε από «διήμερο πανικό», συμπτωματικά όσο διαρκεί το αυτόφωρο, συμπτωματικά όσο να μη μπορεί να ανιχνευθεί πιθανή ύπαρξη αλκοόλ στα αίμα, πανικό που δεν τον εμπόδισε να φύγει από το σπίτι του και να κρυφτεί αλλού για να μη συλληφθεί, ούτε στο να προσλάβει γνωστό δικηγόρο / πολιτικό. Παρουσιάστηκε λοιπόν μετά την παρέλευση του πανικού (και του αυτοφώρου) και αφέθηκε αμέσως ελεύθερος αφού του αποδόθηκαν κατηγορίες σε βαθμό πλημμελήματος!
Η ιδιαίτερα ευνοϊκή μεταχείριση που θέσπισε ο νομοθέτης μέσω του ΚΟΚ προς τους οδηγούς-θύτες που εγκαταλείπουν τα θύματα τους αποτελεί ένα από τα βασικά αίτια της έξαρσης αυτού του φαινομένου στους ελληνικούς δρόμους
Το να εγκαταλείπεις έναν άνθρωπο στο δρόμο αφού τον διαμελίσεις είναι φυσικά πλημμέλημα… Τι κι αν το άρθρο 306 του Ποινικού Κώδικα, ορίζει: Ποινικός Κώδικας – Άρθρο 306, Έκθεση. 1) Όποιος εκθέτει άλλον και έτσι τον καθιστά αβοήθητο, καθώς και όποιος με πρόθεση αφήνει αβοήθητο ένα πρόσωπο που το έχει στην προστασία του ή που έχει την υποχρέωση να το διατρέφει και να το περιθάλπει ή να το μεταφέρει, ή ένα πρόσωπο που ο ίδιος τραυμάτισε υπαίτια, τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον έξι μηνών. 2) Αν η πράξη προκάλεσε στον παθόντα: α) βαριά βλάβη στην υγεία του, επιβάλλεται κάθειρξη μέχρι δέκα ετών, β) το θάνατο του, επιβάλλεται κάθειρξη τουλάχιστον έξι ετών.
Αλλά ο Ποινικός Κώδικας δεν αφορά τους οδηγούς, μόνο τους υπόλοιπους… Για τούς οδηγούς θεσπίστηκε ειδική νομοθεσία που υποβίβασε σε έξι μήνες την προβλεπόμενη ποινή για το ίδιο αδίκημα. ΚΟΚ, Άρθρο 43 – Συμπεριφορά σε περίπτωση ατυχήματος. 2) Αν από το οδικό τροχαίο επήλθε θάνατος ή σωματική βλάβη, κάθε οδηγός ή άλλος που χρησιμοποιεί την οδό, ο οποίος ενεπλάκη με οποιονδήποτε τρόπο στο ατύχημα, υποχρεούται επιπλέον: α) Να δώσει την αναγκαία βοή8εια και συμπαράσταση στους παθόντες. β) Να ειδοποιήσει την πλησιέστερη Αστυνομική Αρχή και να παραμείνει στον τόπο του ατυχήματος μέχρι την άφιξή της, εκτός αν είναι αναγκαία η απομάκρυνσή του για την ειδοποίηση της Αστυνομίας ή για την περίθαλψή των τραυματιών ή του ίδιου. Και στην περίπτωση αυτήν ο οδηγός υποχρεούται να αναγγείλει το ατύχημα στην Αστυνομική Αρχή το ταχύτερο δυνατόν. 4) Αυτός, που παραβαίνει τις διατάξεις της παραγράφου 2 περίπτωση α’ και β’ του άρθρου αυτού, τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον τριών (3) μηνών. Αν από τη συμπεριφορά του ο παθών περιήλθε σε κίνδυνο ζωής ή επήλθε θάνατος ή βαριά σωματική βλάβη αυτού, ο υπαίτιος τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον έξι (6) μηνών εφόσον η πράξη δεν τιμωρείται βαρύτερα με άλλη διάταξη στις δύο πιο πάνω περιπτώσεις και με αφαίρεση της άδείας ικανότητας οδηγού για χρονικό διάστημα τριών (3) έως έξι (6) μηνών, η οποία επιβάλλεται υποχρεωτικά από το δικαστήριο.
Η ιδιαίτερα ευνοϊκή μεταχείριση που θέσπισε ο νομοθέτης μέσω του ΚΟΚ προς τους οδηγούς-θύτες που εγκαταλείπουν τα θύματα τους αποτελεί ένα από τα βασικά αίτια της έξαρσης αυτού του φαινομένου στους ελληνικούς δρόμους. Αποτελεί βέβαια πρόκληση προς τις οικογένειες των θυμάτων και την μεγαλύτερη Ύβρη προς τα ίδια τα θύματα. Αλλά αυτούς ποιός τους λογαριάζει;
Την αμέσως προσεχή περίοδο θα δημοσιοποιήσουμε ένα μεγάλο αριθμό περιστατικών θανατηφόρων τροχαίων με εγκατάλειψη, πλήρως τεκμηριωμένων που αποδεικνύουν πως ποτέ και πουθενά οι δράστες δεν διώχθηκαν ούτε δικάστηκαν με βάση τον Ποινικό Κώδικα, αλλά σε όλες τις περιπτώσεις (ακόμα και υπότροποι δράστες) θεωρήθηκαν δράστες πλημμελημάτων με ότι αυτό συνεπάγεται.
Δεν αποσκοπούμε στο να προκαλέσουμε ούτε τη συγκίνηση, ούτε την οργή κανενός. Στοχεύουμε στο να προκαλέσουμε μια κινητοποίηση που στο όνομα της ισονομίας και της ισοπολιτείας θα οδηγήσει στην κατάργηση του άρθρου 43 του ΚΟΚ. Σε μια χώρα που δεινοπάθησε από έκτακτους/αναγκαστικούς νόμους στις πιο σκληρές περιόδους της ιστορίας της (εμφύλιος, δικτατορία) κάποιος θα πρέπει να έχει το θάρρος ή να υπερασπιστεί δημόσια την έκτακτη υπέρ των οδηγών δολοφόνων νομοθεσία ή να την καταργήσει.
