Οι 2.466 ψήφοι που έλαβε το Αριστερό Σχήμα Ιλίου (από τους 1395 ψήφους του 2006), ο υπερδιπλασιασμός του ποσοστού μας (από 4,22% το 2006 σε 9,72% σήμερα), η εκπροσώπηση για πρώτη φορά στο Δημοτικό Συμβούλιο και μάλιστα με 3 δημοτικούς συμβούλους, μας προτρέπει να πούμε ένα μεγάλο και δημόσιο ευχαριστώ σε όσους μας στήριξαν. Ταυτόχρονα, όμως, μας δημιουργεί ένα αίσθημα ευθύνης απέναντι σε όσους πλήττονται από τα πιο αντιλαϊκά και απάνθρωπα μέτρα.
Η στήριξη ενός μεγάλου τμήματος των κατοίκων του Ιλίου μας δίνει όλα εκείνα τα εφόδια για να μπουν οι βάσεις της αλλαγής. Ιδιαίτερα σήμερα που από την επομένη των εκλογών έρχονται οι τροϊκανοί για να μας ανακοινώσουν και άλλα σκληρότερα μέτρα, χρειάζεται να εκφρασθεί και να ενισχυθεί ένα ρεύμα αντίστασης και αλλαγής και στη πόλη μας.
Στο Ίλιον εκφράστηκε το γενικότερο κλίμα απογοήτευσης και δυσαρέσκειας χιλιάδων συμπολιτών μας και κυρίως της νεολαίας, με την εντυπωσιακή αύξηση της αποχής-άκυρου-λευκού, που άγγιξαν το 51% του εκλογικού σώματος. Είναι η απογοήτευση και η δυσαρέσκεια που παρατηρείται τον τελευταίο καιρό απέναντι σε όσα συμβαίνουν στη χώρα, ειδικά μετά την άνοδο του Γεωργίου Παπανδρέου του Β΄ και της τρόικας. Το μήνυμα αυτό πρέπει να το λάβουμε σοβαρά υπόψη μας στον λόγο και τις μορφές παρέμβασης μας από δω και πέρα.
Ο εκλεκτός του ΠΑΣΟΚ Νίκος Ζενέτος αντιγράφοντας πιστά τη πολιτική του Παπανδρέου, ερμηνεύοντας τα τεράστια ποσοστά αποχής σε ανοχή προς την πολιτική του, παρουσιάζεται ως ο νικητής των εκλογών από τον πρώτο γύρο. Αφού ευχαρίστησε πριν από τις εκλογές τον Όμιλο Λάτση για την «αγαθοεργία» του στο Πάρκο Αντ. Τρίτσης, τώρα μετά τις εκλογές θα συνεχίσει την ίδια πολιτική, το ίδιο έργο. Παράλληλα, ο Γιώργος Βερναδάκης της Ν.Δ. κατέβηκε για να χάσει με αξιοπρέπεια, ωστόσο δεν είναι καθόλου σίγουρο ότι το κατάφερε.
Από την άλλη, η Αριστερά στο σύνολο της (Λαϊκή Συσπείρωση Ιλίου & Αριστερό Σχήμα Ιλίου) σημείωσε ένα αξιοσημείωτο ποσοστό της τάξης του 30%. Αν αυτό εκφραζόταν σε ένα ψηφοδέλτιο, με τη δυναμική που θα έπαιρνε, ο εκλεκτός του Γ. Παπανδρέου, ο κ. Ζενέτος δεν θα ήταν καθόλου σίγουρο ότι σήμερα θα ήταν Δημοτική Αρχή και ότι θα ασκούσε την καθεστωτική και αντιλαϊκή πολιτική του.
Την επόμενη ημέρα των εκλογών οι ευθύνες και οι απαιτήσεις αυξάνονται. Δεν φτάνει το γεγονός ότι «δεν είμαστε όλοι ίδιοι», αλλά η ανάγκη να εκφραστεί ένα πολιτικό ρεύμα αντίστασης και αλλαγής, στο Ίλιον, στο Περιστέρι, στην Πάτρα, στη Θεσσαλονίκη, παντού! Το μήνυμα να φτάσει από το Μαξίμου μέχρι τις Βρυξέλες. Το στοίχημα, επομένως, για όλα τα αυτοδιοικητικά σχήματα της Αριστεράς είναι αν θα συμβάλουν στο να δημιουργηθεί ένα ρεύμα, ένα μέτωπο ενάντια στην πολιτική του Μνημονίου και της κυβερνητικής πολιτικής.
Στο Ίλιον εκφράστηκε το γενικότερο κλίμα απογοήτευσης και δυσαρέσκειας χιλιάδων συμπολιτών μας και κυρίως της νεολαίας, με την εντυπωσιακή αύξηση της αποχής-άκυρου-λευκού, που άγγιξαν το 51% του εκλογικού σώματος. Είναι η απογοήτευση και η δυσαρέσκεια που παρατηρείται τον τελευταίο καιρό απέναντι σε όσα συμβαίνουν στη χώρα, ειδικά μετά την άνοδο του Γεωργίου Παπανδρέου του Β΄ και της τρόικας. Το μήνυμα αυτό πρέπει να το λάβουμε σοβαρά υπόψη μας στον λόγο και τις μορφές παρέμβασης μας από δω και πέρα.
Ο εκλεκτός του ΠΑΣΟΚ Νίκος Ζενέτος αντιγράφοντας πιστά τη πολιτική του Παπανδρέου, ερμηνεύοντας τα τεράστια ποσοστά αποχής σε ανοχή προς την πολιτική του, παρουσιάζεται ως ο νικητής των εκλογών από τον πρώτο γύρο. Αφού ευχαρίστησε πριν από τις εκλογές τον Όμιλο Λάτση για την «αγαθοεργία» του στο Πάρκο Αντ. Τρίτσης, τώρα μετά τις εκλογές θα συνεχίσει την ίδια πολιτική, το ίδιο έργο. Παράλληλα, ο Γιώργος Βερναδάκης της Ν.Δ. κατέβηκε για να χάσει με αξιοπρέπεια, ωστόσο δεν είναι καθόλου σίγουρο ότι το κατάφερε.
Από την άλλη, η Αριστερά στο σύνολο της (Λαϊκή Συσπείρωση Ιλίου & Αριστερό Σχήμα Ιλίου) σημείωσε ένα αξιοσημείωτο ποσοστό της τάξης του 30%. Αν αυτό εκφραζόταν σε ένα ψηφοδέλτιο, με τη δυναμική που θα έπαιρνε, ο εκλεκτός του Γ. Παπανδρέου, ο κ. Ζενέτος δεν θα ήταν καθόλου σίγουρο ότι σήμερα θα ήταν Δημοτική Αρχή και ότι θα ασκούσε την καθεστωτική και αντιλαϊκή πολιτική του.
Την επόμενη ημέρα των εκλογών οι ευθύνες και οι απαιτήσεις αυξάνονται. Δεν φτάνει το γεγονός ότι «δεν είμαστε όλοι ίδιοι», αλλά η ανάγκη να εκφραστεί ένα πολιτικό ρεύμα αντίστασης και αλλαγής, στο Ίλιον, στο Περιστέρι, στην Πάτρα, στη Θεσσαλονίκη, παντού! Το μήνυμα να φτάσει από το Μαξίμου μέχρι τις Βρυξέλες. Το στοίχημα, επομένως, για όλα τα αυτοδιοικητικά σχήματα της Αριστεράς είναι αν θα συμβάλουν στο να δημιουργηθεί ένα ρεύμα, ένα μέτωπο ενάντια στην πολιτική του Μνημονίου και της κυβερνητικής πολιτικής.
* Ο Πάνος Κουτσιανάς είναι επικεφαλής του Αριστερού Σχήματος Ιλίου.
Σχόλια
