Λέγαμε ότι χειμώνιασε, αλλά η βδομάδα που πέρασε έμοιαζε με μια γερή περιδίνηση: Ένας μαθητής δεν γύρισε σπίτι του γιατί τινάχθηκε ο λέβητας της θέρμανσης του σχολείου του, κι ένας 16χρονος χαροπαλεύει τραυματισμένος από σφαίρα μετά από καταδίωξη. Το συμβάν στο σχολείο καταχωρίζεται στα «μη εξηγήσιμα» από τα ΜΜΕ (σαν να μην υπάρχει προφανής εξήγηση, σαν να είναι ένα μυστήριο), ενώ για τη δεύτερη περίπτωση 3-4 μέρες μετά το συμβάν δεν έχει βγει κανένα ιατρικό ανακοινωθέν – γεγονός που βάζει σε σκέψεις για τον χειρισμό που επιχειρείται άνωθεν. (Βέβαια ο κ. Κούγιας ανέλαβε την υπεράσπιση του αστυνομικού…)
Αλλά αυτά δεν είναι αρκετά για να δικαιολογήσουν τον χαρακτηρισμό «σουρωτήρι»: ο Ράμα δηλώνει ξεδιάντροπα, ενώ γίνεται η επίσκεψη Μητσοτάκη στην Αλβανία, ότι η Ελλάδα με απάτες μπήκε στην Ε.Ε., ενώ οι Αλβανοί «θα μπουν με το σπαθί τους»! Και αποθρασυνόμενος απαγορεύει την επίσκεψη του Μητσοτάκη στα χωριά της ελληνικής μειονότητας, με τη φαιδρά δικαιολογία ότι δεν επιτρέπουν οι καιρικές συνθήκες την πτήση ελικοπτέρων. Κι αντί ο Μητσοτάκης να διακόψει την επίσκεψή του και να αποχωρήσει, δέχεται και το χοντρό δούλεμα του Ράμα μπροστά στις κάμερες… Υπάρχουν κι άλλα: λίγες μέρες πριν το Πρωτοδικείο Καστοριάς νομιμοποίησε τη διδασκαλία «μακεδονικής γλώσσας»… Κι ακόμα χειρότερα: η χώρα δεν είναι σε θέση να διεξάγει το πρωτάθλημα κλειστού στίβου, και ο ΣΕΓΑΣ (με εκλεκτή διοίκηση και προεδρία…) συζητά τη διεξαγωγή του στη Βουλγαρία!
Η λίστα δεν τελειώνει: γίνεται γνωστό πως το σύστημα του Μαξίμου παρακολουθούσε την ηγεσία των ενόπλων δυνάμεων και σε μια κρίσιμη στιγμή, ενώ οι απειλές από Τουρκία αυξάνονται, έχει στηθεί εναντίον της ένας μηχανισμός συκοφάντησης ή διαπόμπευσης. Γιατί; Επειδή υπάρχει διαφορετική «ερμηνεία» για το πώς θα αδειάζουν οι αποθήκες όπλων στον βορρά της χώρας με προορισμό την Ουκρανία, ή για την έκταση της αποστρατιωτικοποίησης των νησιών μετά από απαίτηση των Τούρκων επεκτατιστών…
Έχουμε μια επικίνδυνη κυβέρνηση, ίσως τη χειρότερη, που παίζει με όλα (π.χ. ακόμα και με το πότε θα γίνουν εκλογές), και μια αντιπολίτευση (η χειρότερη κι αυτή) που μοιάζει με παιδική χαρά γεμάτη ανευθυνότητα και φτηνή αντιπολίτευση σε κάθε ζήτημα. Έχουμε χοντρό και οργανωμένο ψέμα που υλοποιούν τα ΜΜΕ εν χορώ (με ελάχιστες εξαιρέσεις): πότε με Κιβωτό, πότε με υποκλοπές, πότε με Χριστουγεννιάτικα παραμύθια, πότε με κάτι άλλο, ανεβοκατεβάζουν το ενδιαφέρον από θέμα σε θέμα (συνειδητά), και έτσι χάνεται το μέτρο, η σοβαρότητα, και αυξάνεται η αποστροφή και η αηδία.
Σαπίλα, υπεκφυγή, μετάθεση ευθυνών, φθηνή αντιπαράθεση, προεκλογική ατμόσφαιρα, χοντρό ψέμα, ανοικτή και χοντροκομμένη κοροϊδία, διάχυση βλακεία,ς και η χώρα μάλλον βυθίζεται – όπως άλλωστε και η κοινωνία. Η διάλυση της χώρας και η συρρίκνωση της κυριαρχίας, η διάλυση του δημόσιου συστήματος, της πολιτικής προστασίας, της υγείας, της παιδείας, έχουν ονοματεπώνυμο: το κίβδηλο και ένοχο πολιτικό σύστημα στο σύνολό του και μέσα στους ανώδυνους καταμερισμούς του. Έχουν ονοματεπώνυμο: καθεστώς οργανικής αποικίας, αποτυχημένο και υπό διάλυση κράτος και διοίκηση. Δεν τα ξέρουν αυτά οι ελίτ; Δεν τα ξέρουν οι Διευθυντές των ΜΜΕ; Δεν τα ξέρουν οι κρατικοδίαιτοι και με λογής σχέσεις με «χορηγούς» διανοούμενοι; Δεν τα βλέπουν; Δεν βλέπουν το χάλι; Ή κερδίζουν από αυτήν την «επιχείρηση σουρωτήρι»;
Η τυφλή αντίδραση δεν είναι απάντηση. Ούτε η στοιχειακή οργή. Το ερώτημα παραμένει όμως: Πώς καθαρίζει ένας τόπος από τόση βρωμιά; Ο μύθος του Ηρακλή έκανε λόγο για αλλαγή της ροής δύο ποταμιών ώστε να καθαρίσει «η κόπρος του Αυγεία». Τώρα ποια καθαρτήρια δύναμη μπορεί να δώσει άλλη κατεύθυνση στην χώρα; Η προφανής απάντηση, δηλαδή η ίδια η κοινωνία, ο ίδιος ο λαός, δεν φτάνει σαν ευχή. Επιμένουμε εμφατικά: Αντίσταση και νέα συνείδηση! Αυτές οι δύο έννοιες πρέπει να βρουν το πραγματικό τους περιεχόμενο μέσα από φορείς και δυνάμεις που οφείλουν να αναδυθούν. Όποιος ψάχνει περισσότερες απαντήσεις, ας τοποθετήσει τον εαυτό του σαν μέρος της απάντησης, κι ας το πάρει απόφαση: ούτε «ευκολάκια» υπάρχουν, ούτε με αναθέσεις τη βγάζουμε…
