Την επόμενη Κυριακή, 25 Απριλίου, θα πραγματοποιηθούν στην Αλβανία βουλευτικές εκλογές. Το ενδιαφέρον μας για τις εξελίξεις στη γειτονική χώρα είναι ευνόητο και εύλογο, δεδομένων των συχνά δύσκολων αλλά ιστορικών σχέσεων μαζί της, του ρόλου που το σημερινό καθεστώς παίζει στην ευρύτερη περιοχή όντας εταίρος τόσο της Δύσης όσο και της ερντογανικής Τουρκίας, όπως και της μακραίωνης (μα ολοένα επισφαλέστερης) παρουσίας της εκεί ελληνικής μειονότητας.
Τα τελευταία χρόνια έχει ξεχωρίσει για πολλούς λόγους στην Αλβανία μια ανεξάρτητη και νεανική αριστερή συλλογικότητα, η Organizata Politike (Πολιτική Οργάνωση). Η ανεξαρτησία της από τη μαφιόζικη ολιγαρχία που λυμαίνεται το πολιτικό και οικονομικό κατεστημένο, η μαχητικότητα και η φρεσκάδα της, τη διαφοροποιούν από τις συνεχώς διασπαζόμενες και συρρικνούμενες ομάδες που κοιτούν στο παρελθόν και αδυνατούν να συγκινήσουν και να κινητοποιήσουν νέο κόσμο.
Ο Δρόμος έχει αναφερθεί στο παρελθόν σε πτυχές της δράσης αυτής της οργάνωσης, ενώ στις αρχές του χρόνου (φύλλο 525) δημοσίευσε και συνέντευξη του Αρλίντ Κιορί, μέλους της. Τώρα, ενόψει και των επερχόμενων εκλογών, συνεχίζουμε αυτή τη γόνιμη επαφή, επανερχόμενοι με μία ακόμη συνέντευξη – αυτή τη φορά του Ρέντι Μούτσι, ακτιβιστή και μέλους της Organizata Politike. Ευχαριστούμε τη Λ.Κ. για τη μετάφραση. Για την επιμέλεια της μετάφρασης ευθύνεται ο Γ.Κ.
Συνέντευξη στον Γιώργο Κυριακού
[Shihni tekstin në shqip më poshtë]
Ας ξεκινήσουμε με την πολιτική σας εκτίμηση για τις επερχόμενες εκλογές: Είναι δυνατόν να σπάσει η κυριαρχία του δικομματισμού;
Ο δικομματισμός κυριαρχεί εδώ και 30 χρόνια στην αλβανική πολιτική σκηνή, αποτελούμενος από το PS και το PD (Σοσιαλιστικό Κόμμα και Δημοκρατικό Κόμμα), με το LSI (Σοσιαλιστικό Κίνημα για την Ενσωμάτωση) να παρεμβαίνει σαν δεκανίκι για να εξασφαλίσει εξουσία πότε με το ένα και πότε με το άλλο κόμμα. Στα χρόνια αυτά είχαμε μια συνεχή απομάκρυνση της πολιτικής από τις ανάγκες του λαού. Όλο και περισσότερο, η πολιτική εξυπηρετεί μια μικρή ομάδα ανθρώπων που επωφελείται από την ιδιωτικοποίηση της βιομηχανίας και των υπηρεσιών, την καταστροφή των φυσικών πόρων και του περιβάλλοντος, καθώς και τα μεγάλα έργα μέσω ΣΔΙΤ – τεράστιου κόστους για τον κρατικό προϋπολογισμό. Εν τω μεταξύ, έχουν παραμεληθεί οι πιο βασικές ανάγκες του λαού. Αρκεί να αναφέρουμε εδώ ότι η υπόσχεση των κύριων κομμάτων για τις εκλογές της 25ης Απριλίου –30 χρόνια μετά την αλλαγή του καθεστώτος– συνεχίζει να είναι η παροχή πόσιμου νερού και ηλεκτρικού ρεύματος 24 ώρες την ημέρα για τα αστικά κέντρα!
Από την άλλη, με την ανεργία να παραμένει υψηλή, οι συνθήκες στους χώρους εργασίας είναι πολύ σκληρές, ειδικά για τους χειρώνακτες. Κάθε μήνα στις ειδήσεις ακούμε για ανθρώπους που θάβονται ζωντανοί στα ορυχεία, για πτώσεις από μεγάλα ύψη οικοδόμων ή για μαζικές δηλητηριάσεις των εργαζομένων στις βιοτεχνίες ενδυμάτων. Οι εργαζόμενοι αντιμετωπίζονται σαν τα τσιράκια των μπέηδων 200 χρόνια πριν: με σκυφτό το κεφάλι και δίχως φωνή, που πρέπει να είναι κι ευγνώμονες στον ιδιοκτήτη που τους ταΐζει… Αυτή η κατάσταση φαίνεται και από την αλαζονεία του πρωθυπουργού Έντι Ράμα, ο οποίος πριν από λίγες μέρες, παρότι σε προεκλογική εκστρατεία, προέτρεψε δημόσια τον ιδιοκτήτη μιας βιοτεχνίας ενδυμάτων στη Σκόδρα να προσλάβει εργαζόμενους από το Μπαγκλαντές «που δεν έχουν απαιτήσεις»! Τον συμβούλευσε μάλιστα να τους απολύσει «όταν αρχίσουν να μαθαίνουν αλβανικά, γιατί μετά ξεκινούν οι φήμες, τους μπαίνει το “σκουλήκι”»… Κάτω από αυτές τις συνθήκες, πολλοί επιλέγουν να μεταναστεύσουν.
Με ποια προοπτική βλέπετε την υποστήριξή σας σ’ αυτές τις εκλογές προς την ανεξάρτητη υποψηφιότητα του συνδικαλιστή και αγωνιστή Έλτον Ντεμπρέσι; Υπάρχει ο απαραίτητος χώρος ανθρώπων που δίνει τη δύναμη αλλά και έχει τον κοινωνικό έλεγχο για να γίνει πραγματικά ο άνθρωπος αυτός μια φωνή των εργαζομένων στη βουλή; Μπορεί αυτή η εκλογική παράταξη να είναι μια αρχή για μια οργάνωση που θα υπερασπίζεται τα εργατικά συμφέροντα σε όλη την Αλβανία;
Όσοι έχουν μια ζωή ριζωμένη στην Αλβανία δεν μπορούν να συνεχίσουν πλέον με την κατάσταση που σας περιέγραψα. Ως εκ τούτου, πιστεύουμε ότι έχουν δημιουργηθεί οι κατάλληλες προϋποθέσεις για την υποψηφιότητα του Έλτον Ντεμπρέσι, του εργάτη και συνδικαλιστή που μιλά στους ανθρώπους στη δική τους γλώσσα και για τις δικές τους ανησυχίες. Ο Έλτον έχει αποδείξει ότι δουλεύει και παλεύει: κάθε μέρα πρέπει να μπαίνει στο ορυχείο στις 7:00 το πρωί, και εξαιτίας της συνδικαλιστικής του δράσης σήκωσε στις πλάτες του το βάρος των συναδέλφων του, χάνοντας τελικά τη δουλειά του στο μεγαλύτερο ορυχείο της περιοχής – το οποίο το διαχειρίζεται ο πλουσιότερος άνθρωπος της Αλβανίας, ο ολιγάρχης Σαμίρ Μάνε. Αν και ο εκλογικός νόμος δεν ευνοεί την ανεξάρτητη υποψηφιότητα, η είσοδος του Έλτον στη βουλή θα αποτελούσε μια πρωτιά στην ιστορία του κοινοβουλευτισμού στην Αλβανία. Πιστεύουμε ότι αυτό θα άνοιγε το δρόμο, καταρχήν, στην ενίσχυση και στη δημιουργία ανεξάρτητων συνδικάτων σε όλους τους χώρους εργασίας και, δεύτερον, στην απόπειρα εισόδου στη Βουλή κι άλλων έντιμων ανθρώπων του μόχθου, που συνεργάζονται με τα συνδικάτα στα οποία ανήκουν και είναι ριζωμένοι στις αντίστοιχες κοινότητες.
Ποιες είναι οι απόψεις σας για το ζήτημα του Κοσόβου και της πρόσφατης αλλαγής του πολιτικού σκηνικού μετά την εκλογή του Άλμπιν Κούρτι, όσον αφορά τις διεθνείς εξαρτήσεις ή επεμβάσεις (συμφωνία Σερβίας-Κοσόβου 2020);
Μετά τις τελευταίες εκλογές μπορούμε να πούμε ότι η πολιτική σκηνή στο Κόσοβο έχει αλλάξει. Με την εκλογή του Άλμπιν Κούρτι έχουμε τη φιγούρα του ακτιβιστή που βρίσκεται εδώ και καιρό στην αντιπολίτευση και δεν έχει μολυνθεί με σκάνδαλα διαφθοράς, όπως συνέβη με τους ηγέτες άλλων κομμάτων στο Κόσοβο [που σήμερα είναι υπόδικοι στη Χάγη, αλλά για διαφορετικές κατηγορίες*]. Ο Άλμπιν Κούρτι έχει τοποθετηθεί ξεκάθαρα κατά της συμφωνίας του 2020**, αλλά μένει να δούμε αν θα καταφέρει να οικοδομήσει ένα θεσμικό κράτος –καθαρό από τον νεποτισμό– και να εφαρμόσει κοινωνικές πολιτικές προς όφελος των εργαζομένων και των πολιτών του Κοσόβου. Οι πολλές συμμαχίες που έπρεπε να κάνει για να αναλάβει την εξουσία και οι διαιρέσεις που είχε στο κόμμα του προκαλούν πολιτικές δυσκολίες και εγείρουν αμφιβολίες σχετικά με τις δυνατότητες για την δημιουργία ενός κράτους δικαίου.
Πώς βλέπετε την εκλογή του Τζο Μπάιντεν όσον αφορά τα αλβανικά ζητήματα;
Καταρχήν θα λέγαμε ότι η αποχώρηση του Ντόναλντ Τραμπ ήταν καλή είδηση για τους πολίτες σε όλον τον κόσμο, συμπεριλαμβανομένων των Αμερικανών. Η εκλογή του Μπάιντεν, παλιού πολιτικού που έχει διατηρήσει τη γραμμή Κλίντον προς το Κόσοβο, θα μπορούσε να είναι ένα πλεονέκτημα στις σχέσεις των Αλβανών με τις χώρες της περιοχής. Τούτου λεχθέντος, ωστόσο, φαίνεται ότι ο Μπάιντεν δεν έχει λάβει θέση ενάντια στη διαδικασία που κίνησε ο προκάτοχός του, ο οποίος ζητούσε από το Κόσοβο να ανοίξει πρεσβεία στην κατεχόμενη Ιερουσαλήμ ως προϋπόθεση για να αναγνωριστεί από το Ισραήλ. Πιστεύουμε ότι το διεθνές δίκαιο πρέπει να γίνεται σεβαστό, και άρα ότι το καθεστώς της Ιερουσαλήμ δεν μπορεί να καθορίζεται από τις πρωτοβουλίες του Ντόναλντ Τραμπ…
Πληροφορούμαστε με λύπη ότι η κατάσταση αντιμετώπισης της πανδημίας στην Αλβανία είναι τραγική. Ποιες είναι οι θέσεις σας για την αντιμετώπιση της πανδημίας, καθώς και γενικότερα για τα δομικά προβλήματα της δημόσιας υγείας;
Η θέση μας, από την περίοδο εξάπλωσης της πανδημίας, ήταν ότι τα κέρδη της επιχειρηματικής δραστηριότητας δεν μπορούν να τεθούν πάνω από τη ζωή των ανθρώπων. Στην Αλβανία είχαμε μια κατάσταση όπου, στο αποκορύφωμα των μολύνσεων και των θανάτων, δεκάδες χιλιάδες εργαζόμενοι σε εργοστάσια και ορυχεία συνέχιζαν να δουλεύουν χωρίς κανένα μέτρο προστασίας και τήρησης ελάχιστης απόστασης, παρόλο που η υπόλοιπη κοινωνία τελούσε υπό μέτρα καραντίνας. Οι εργαζόμενοι αναγκάζονταν να πηγαίνουν στη δουλειά τους όχι για να παράγουν και να παρέχουν αγαθά απαραίτητα στην κοινωνία (όπως είναι τα γεωργικά προϊόντα ή οι υγειονομικές υπηρεσίες), αλλά για να διατηρήσουν ζωντανές τις επιχειρήσεις ενδυμάτων, εξόρυξης χρωμίου κ.λπ. Έτσι πόλεις όπως η Κρούγια, όπου συγκεντρώνονται πολλές βιοτεχνίες ενδυμάτων, μετατράπηκαν σε εστίες ανεξέλεγκτης μόλυνσης.
Σε γενικές γραμμές θα έλεγα ότι η χώρα στερείται της ισχυρής φωνής επαγγελματιών γιατρών, ανεξάρτητης από συγκρούσεις συμφερόντων. Είναι ανησυχητικό το γεγονός ότι οι σχετικές δομές, όπως το Ινστιτούτο Υγείας, η Εθνική Υπηρεσία Φαρμάκων κ.λπ., ακυρώθηκαν από την πολιτική εξουσία. Η αντιμετώπιση της πανδημίας στη Αλβανία δεν διέθετε πολλά βασικά κριτήρια, όπως π.χ. της ευαισθητοποίησης του κοινού και της εφαρμογής σοβαρών πρωτόκολλων υγείας για τον περιορισμό εξάπλωσής της, όπως και του εμβολιασμού επί του παρόντος…
Σαμίρ Μάνε: στον αντίποδα του Έλτον Ντεμπρέσι
Αξίζει τον κόπο μια ιδιαίτερη αναφορά στον ολιγάρχη Σαμίρ Μάνε, ιδιοκτήτη μεταξύ άλλων του ορυχείου AlbChrome, από το οποίο απολύθηκε λόγω της δράσης του ο Έλτον Ντεμπρέσι (βλ. φωτογραφία δίπλα στην αφίσα). Ο Σαμίρ Μάνε είναι ο πρώτος δισεκατομμυριούχος της Αλβανίας, ιδρυτής και πρόεδρος του Ομίλου Balfin, του οποίου το επενδυτικό χαρτοφυλάκιο περιλαμβάνει δραστηριότητες ανάπτυξης πολυτελών ακινήτων, λιανικής πώλησης (ηλεκτρονικές συσκευές, αλυσίδες σούπερ μάρκετ, Euromax, Carrefour), κατασκευής εμπορικών και βιομηχανικών κέντρων (ο Μάνε κατασκεύασε το πρώτο εμπορικό κέντρο στην Αλβανία), εξόρυξης και χύτευσης μετάλλων (π.χ. AlbChrome), τουριστικών δραστηριοτήτων με πολυτελή ξενοδοχεία, καθώς και τραπεζών (ο Μάνε αγόρασε την Tirana Bank με διαβλητές διαδικασίες από την επιτροπή ανταγωνισμού, έχοντας παρέμβει για την τοποθέτηση του πρώην υπουργού Οικονομικών Ρίντβαν Μπόντε στο Δ.Σ. της Τράπεζας της Αλβανίας…).
Ο Όμιλος Balfin δραστηριοποιείται στην Αυστρία, την Αλβανία, το Κοσσυφοπέδιο, τη Βοσνία-Ερζεγοβίνη, τη Βόρεια Μακεδονία, το Μαυροβούνιο και τις Κάτω Χώρες, και απασχολεί περίπου 6.000 άτομα. Ο Σαμίρ Μάνε επίσης είναι αγοραστής, έναντι πινακίου φακής, καταπατημένης γης στους Δρυμάδες Χιμάρας, όπου κατασκευάζει το θέρετρο «Green Coast» – διενεργώντας ταυτόχρονα ένα οικολογικό έγκλημα στην περιοχή. Σε αυτό το θέρετρο φιλοξενήθηκε η Αμερικανίδα πρέσβης Γιούρι Κιμ άμα τη αναλήψει των καθηκόντων της… Ο Μάνε είναι και «φιλάνθρωπος» μέσω της Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης του Ομίλου του και συνεργάζεται με ιδρύματα, δραστηριότητα που προβάλλεται επιμελώς από τα φιλικά προς αυτόν ΜΜΕ. Για τις φιλικές εφημερίδες, είναι ένας καλός πατέρας 4 παιδιών… Ο ίδιος εθεάθη πρόσφατα να χαλαρώνει στο Ντουμπάι με μέλη της κυβέρνησης, ενώ είναι και επίτιμος πρόξενος της Ταϊλάνδης. Ο πλουσιότερος άνθρωπος στην Αλβανία, και ένας από τους πλουσιότερους στα Βαλκάνια, το 1990 ήταν μόνο ένας 23χρονος φοιτητής της Σχολής Γεωλογίας-Μεταλλειολογίας στο Πανεπιστήμιο των Τιράνων…
Πρόσφατα, και ιδίως αφότου ο Μάνε εξαπέλυσε κύμα τρομοκράτησης των εργαζομένων και απολύσεων όσων αγωνίζονται, ξεκίνησε μια καμπάνια μποϊκοτάζ των επιχειρήσεών του: «Από τον έμπορο πλυντηρίων στον αρχι-ολιγάρχη, στην εκμετάλλευση χιλιάδων εργαζομένων, μεταλλωρύχων και εμπόρων, στην ασφυξία τοπικών και μικρών επιχειρήσεων, στον πάτρωνα πολλών κυβερνητικών αξιωματούχων, πολιτικών και σόουμαν, στον καταστροφέα του περιβάλλοντος» γράφει η σχετική αφίσα. Στην άλλη φωτογραφία, ακτιβιστές της Organizata Politike έχουν κρεμάσει πανό στην Όπερα των Τιράνων με το σύνθημα «Ο Σαμίρ Μάνε καταπιέζει τους μεταλλωρύχους».
* «Η Κάρλα αναστατώνει» (φύλλο 504).
** «Σφραγίδα ΗΠΑ στα Βαλκάνια» (φύλλο 510).
INTERVISTA (Redi Muçi, Organizata Politike)
Te dashur miq te Organizata Politike, ne vazhdim te kontaktit tone te meparshem gazeta («Δρόμος της Αριστεράς», 7.1.2021) do deshironim te thellojme ne disa aspekte te perpjekjes suaj, por edhe t’i afrohemi situates politike ne Shqiperi. Ne u dergojme ngushellimet tona familjeve te dy punetoreve , te cilet kohet e fundit humben jeten ne kushte te mjerueshme pune. Faleminderit juve. Jorgos Qirjaku, per gazeten «Δρόμος της Αριστεράς».
– Do deshironim vleresimin tuaj politik per zgjedhjet e ardhshme. A eshte e mundur te thyhet dominimii bipartizanitetit?
Në 30 vjet ku ka mbizotëruar bipartizaniteti në politikën shqiptare i përbërë nga PD-PS, me LSI që ndërfutej si patericë për të siguruar pushtetin herë me njërën e herë me tjetrën, kemi pasur një shkëputje të vazhdueshme të politikës nga nevojat e popullit. Gjitnjë e më tepër politika ka qenë në funksion të një grupi të ngushtë njerëzish përmes privatizimeve të industrisë dhe shërbimeve, shkatërrimit të burimeve natyrore dhe ambientit, si dhe mega-projekteve urbane me kosto shumë të larta nga buxheti i shtetit përmes skemës së Partneritetit Publik-Privat (PPP). Ndërkohë, nevojat më bazike të popullatës kanë ngelur pas dore. Mjafton të përmendim këtu se premtimi i partive kryesore për zgjdhjet e 25 prillit – 30 vjet pas ndryshimit të regjimit – vazhdon të ngelet uji i pijshëm dhe energjia elektrike 24-orë për qendrat urbane.
Nga ana tjetër, me papunësinë që ngelet e lartë, kushtet në vendet e punës janë shumë të rënda, sidomos për punëtorët e krahut. Çdo muaj në lajme jepen kronika për varrosjet për së gjalli në minierë, rëniet nga lartësitë e punëtorëve të ndërtimit apo helmimet masive të punëtoreve të fasonerive. Punëtorët trajtohen si çirakët e bejlerëve 200 vjet më parë: kokulur dhe pa zë ata duhet t’i jenë mirënjohës pronarit që e ushqen. Kjo situatë evidentohet edhe nga vetë arroganca e kryeministrit Edi Rama i cili pak ditë më parë, edhe pse në fushatë elektorale, e këshilloi publikisht pronarin e një fasonerie në Shkodër që të punësojë punëtorë nga Bangladeshi të cilët nuk kanë pretendime dhe “Kur të fillojnë të mësojnë shqip fillo dhe ndërroji se fillojnë thashethemet, u hyn krimbi, jo politika, jo demokracia, jo liria” – tha Rama.
– Me c’ prespektive e shikoni pjesemarrjen dhe mbeshtetjen tuaj ne keto zhjedhje per sindikalistin dhe aktivistin Elton Debreshi? A ka hapesire te nevojshme per njerezit qe japin fuqine , por gjithashtu kane kontrollin shoqeror per t’ u bere, Elton Debreshi , zeri i zerit te punetoreve? A mundet qe ky fraksion zgjedhor te jete nje pikenisje per nje organizate qe do te mbroje interesat e punetoreve ne te gjithe Shqiperine?
Në këto kushte shumë zgjedhin të emigrojnë, por ama ata që e kanë jetën të lidhur me Shqipërinë nuk mund të vazhdojnë më me këtë situatë. Prandaj ne mendojmë se janë krijuar kushtet e përshtatshme për kandidaturën e Elton Debreshit, e punëtorit dhe sindikalistit që njerëzve u flet me gjuhën e tyre dhe për hallet e tyre. Eltoni e ka treguar se punon dhe lufton: çdo ditë i duhet të hyjë në galeri në orën 7 dhe për shkak të përpjekjes sindikale mbajti mbi vete barrën e shokëve duke u pushuar nga puna në minierën më të madhe të zonës të administruar nga njeriu më i pasur në Shqipëri, oligarku Samir Mane. Edhe pse Kodi Zgjedhor nuk e favorizon një kandidaturë të pavarur, hyrja e Eltonit në Parlament do të përbënte për herë të parë në historinë e parlamentarizmit shqiptar rastin e punëtorit që flet nga ajo foltore. Kjo, ne besojmë, do t’i hapte rrugën në radhë të parë forcimit dhe krijimit të sindikatave të pavarura në të gjithë sektorët e punës, dhe në radhë të dytë tentativës për të hyrjen në parlament të njerëzve të ndershëm të punës që gjejnë një përkatësi të caktuar te sindikata ku bëjnë pjesë dhe që janë të rrënjosur në komunitetet përkatëse.
– Cili eshte opinioni juaj per ceshtjen e Kosoves dhe ndryshimin e fundit ne skenen politike pas zgjedhjes se fundit te Albin Kurtit , mbi varesite ose nderhyrjet nderkombetare ( marreveshja Serbi – Kosove 2020)?
Nga zgjedhjet e fundit mund të themi se skena politike në Kosovë ka ndryshuar. Me ardhjen e Albin Kurtit, kemi figurën e aktivistit që ka qenë për një kohë të gjatë në opozitë dhe që nuk është përlyer në afera korruptive, siç ka ndodhur me krerët e partive të tjera në Kosove (që sot ndodhen në Hagë, por për akuza të tjera). Albin Kurti është shprehur qartazi kundër marrëveshjes së 2020, por se sa ai do ia dalë që të ndërtojë një shtet institucional – të pastruar nga nepotizmi – dhe të vëjë në zbatim politika sociale në funksion të punëtorëve dhe qytetarëve të Kosovës, kjo ngelet për t’u parë. Aleancat e shumta që i është dashur të bëjë për të marrë pushtetin dhe ndasitë që ka pasur brenda partisë së tij, mund të ngjallin disa dyshime mbi vështirësitë që paraqet terreni politik në Kosovë dhe mbi mundësitë për të realizuar një shtet të së drejtës.
– Si e shikoni zgjedhjen e John Biden ne rastin e ceshtjeve shqiptare?
Në radhë të parë do thoshim se largimi i Dondald Trump-it ishte një lajm i mirë për qytetarët e të gjithë botës, përfshi ata amerikanë. Ardhja e Biden-it, si një politikan i vjetër i cili ka mbajtur vijën politike të Clinton-it karshi Kosovës, mund të përbëjë një avantazh në marrëdhëniet e shqiptarëve me vendet e rajonit. Thënë kjo, megjithatë, duket se Biden-i nuk ka mbajtur asnjë qëndrim në kundërshtim të procesit të nisur nga paraardhësi i tij lidhur me zhvendosjen e Ambasadës së Kosovës në Jeruzalem, si kusht që Izraeli të njohë shtetin e Kosovës. Ne besojmë se duhet të respektohet e drejta ndërkombëtare, sipas së cilës statusi i Jeruzalemit përcaktohet mes shteteve të Izraelit dhe të Palestinës dhe jo nga iniciativat e Donald Trump-it.
– Me trishtim te madh jemi informuar se situata pandemike ne Shqiperi eshte tragjike. Cilat jane pozicionet tuaja politike ne trajtimin e pandemise, si edhe te problemeve strukturore te shendetit publik ne pergjithesi?
Pozicioni jonë, që në përhapjen e pandemisë, ka qenë që jetët e njerëzve nuk mund të vihen përpara fitimit të bizneseve. Në Shqipëri kemi pasur një situatë ku në kulmin e infeksioneve dhe vdekjeve, fabrikat dhe minierat ku punonin në afërsi me dhjetra punëtorë kanë vazhduar punën pa asnjë masë distancimi, edhe pse pjesa tjetër e shoqërisë i nënshtrohej masave të karantinimit. Punëtorët detyroheshin të shkonin në punë për të prodhuar të mira që nuk janë esenciale për shoqërinë (siç do ishin produktet bujqësore apo shërbimet spitalore) por vetëm për të mbajtur në këmbë bizneset e fasonerive, nxjerrjes së kromit, etj. Qytete si Kruja, ku janë të përqendruara disa fasoneri, u kthyen në vatra infeksioni të pakontrollueshëm.
Në terma të përgjithshëm do thoja se vendit i mungon zëri i fortë i mjekëve profesionistë dhe pa konflikte interesi. Është alarmues fakti që strukturat përkatëse si Instituti Publik i Shëndetësisë, Agjencia Kombëtare e Barnave etj. anulohen nga zëri i politikës. Menaxhimit të pandemisë në Shqipëri i kanë munguar shumë kritere kyçe, si p.sh. ndërgjegjësimi i popullatës dhe protokollet serioze shëndetësore të kufizimit të përhapjes së infeksionit dhe aktualisht të vaksinimit.
Përgjigjet: Redi Muçi – aktivist i OP (www.facebook.com/orgpol)
