της Αφροδίτης Κατσαδούρη
Ο αναστάσιμος τρόπος που σαρκώνει ηλεκτρικά τους στίχους ο Μητροπάνος έχει εγγραφεί από καιρό στα λαϊκά ευαγγέλια των απανταχού απελπισμένων, των καψούρηδων, των νταλκαδιασμένων, των πυρωμένων αδυνάμων από πόθο λυσιμελή.
Οι πανανθρώπινες ερμηνείες του Μήτσου ενέχουν μια πανιστορική εσωτερική –και ενδότερη– ενδελέχεια, που θα μνημονεύεται στους αιώνες των αιώνων ως ένα φαινόμενο που ψάχνει αλλά δεν βρίσκει ικανοποιητική εξήγηση.
Ο υμνητής των παθών, ο θεραπευτής των ψυχών, το αντίπαλον δέος των Χερουβείμ και των Σεραφείμ, ο σωτήρας κάθε χαίνουσας πληγής, αυτός ο αξεπέραστος «αντίχριστος».
Δεν έχει υπάρξει τραγούδι που να ‘χει ερμηνεύσει ο Μητροπάνος και να μην έχει αλώσει τη σάρκα ως μέσα, μ’ ένα ιδιότυπο ροκ τρυπάνι ανθρωπιάς, μ’ έναν οικειοποιημένο ώς τα πέρατα της καρδιάς του νταλκά, αναγκάζοντας και τους πιο ικανούς χειρουργούς να νιώσουν «λίγοι» και ανασφαλείς.
Το υπερχειλίζον ρίγος της φωνής του, ο αψύς και μερακλωμένος σκοπός του λαρυγγιού του, η πυρακτωμένη, οργίλη καύλα που εκρήγνυται απ’ τα θαλερά του χείλη μαζί με εκείνα τα παθιασμένα σταγονίδια σάλιου που αγιάζουν το μικρόφωνο, αλείφοντάς το λάδι από το εικόνισμα μεγάλων στιχουργών, είναι ο δρομολογημένη συγκόλληση μιας επιτακτικής ανάγκης που δεν είχε άλλη επιλογή από το να γίνει ιστορία. Ο Άλκης Αλκαίος, ο Τάκης Μουσαφίρης και ο Φίλιππος Γράψας (και σπουδαίοι άλλοι) συνέβαλαν τα μέγιστα με τις ιερές λέξεις τους και ο Μητροπάνος απέκτησε το δικό του μερίδιο στη λαϊκή ιστορία ως εκείνος ο λαϊκός ερμηνευτής που αγάπησε τους στίχους ίσως και παραπάνω από τους κτήτορές τους.
Έτσι όπως τα υπολόγιζε και ο ποιητής.
Αίνιγμα χωρίς επίλυση η ανεξάντλητη βαθύτητα του λαρυγγιού του. Από ποια σπουδαία «αρχαία μήτρα μακεδόνισσα» αναδύθηκε το μεγαλείο της τεράστιας φωνής του.
Ναι, ο Δημήτρης Μητροπάνος έγινε το εκφραστικότερο παράπονο που στέκεται εύγλωττα, πολύ εύγλωττα, στα χείλη ενός κατατρεγμένου από αδιέξοδο έρωτα και αγιάτρευτο καημό ανθρώπου και βρίσκει τελευταία στιγμή τη δύναμη να σταθεί στα πόδια του αλύτρωτος και να χορέψει ετοιμοθάνατος ένα γενναίο ζεϊμπέκικο.
Και, όπως διάβασα κάπου σ’ ένα σχόλιο στο youtube:
– Μπαμπά τι είναι ανώμαλος;
– Ανώμαλος παιδί μου είναι αυτός που δεν ανατριχιάζει με τα τραγούδια του Μητροπάνου.
* Η Αφροδίτη Κατσαδούρη είναι φιλόλογος και συγγραφέας. Η τελευταία της ποιητική συλλογή έχει τον τίτλο «Η σάρκα στάζει στο μπαλκόνι», εκδόσεις Έναστρον, και μπορείτε να τη βρείτε σε κεντρικά βιβλιοπωλεία.
