Μερικά πολιτικά ερωτήματα που αναζητούν απαντήσεις
Πολλές συζητήσεις γίνονται στο Διαδίκτυο, εδώ και καιρό, για το τι συμβαίνει στο τυπογραφείο που ανήκει στο ΚΚΕ, την Τυποεκδοτική.
Μέχρι, που η Αλέκα Παπαρήγα παραδέχτηκε, εμμέσως, τις ομαδικές απολύσεις, που έγιναν στην επιχείρηση, σε συνέντευξή της στη ΝΕΤ, με το σκεπτικό ότι λειτουργεί σε συνθήκες καπιταλισμού και, μάλιστα, έκανε λόγο για την κρίση, που πλήττει όλες τις επιχειρήσεις του κλάδου.
Πραγματικά, δεν νομίζουμε ότι κανένας διαφωνεί ότι οι κυρίαρχες οικονομικές σχέσεις καθορίζουν το πλαίσιο λειτουργίας ακόμη και μιας κομματικής επιχείρησης. Όπως δεν νομίζουμε ότι κανένας θα κατηγορούσε το ΚΚΕ για το γεγονός ότι στις σημερινές συνθήκες οικονομικής ασφυξίας δεν μπορεί να κάνει βιώσιμη την εκδοτική του επιχείρηση.
Τα ερωτήματα είναι άλλα, πολιτικά και μάλιστα αφορούν όλη την Αριστερά.
Ερώτημα πρώτο: τι σκοπό εξυπηρετεί μια τέτοια επιχείρηση; Αν εξυπηρετεί τις ανάγκες έκδοσης των κομματικών εντύπων, θα πρέπει το ΚΚΕ να εξηγήσει προς τι η τέτοια μεγαλειώδης επέκτασή της.
Αν εξυπηρετεί τις ανάγκες εξασφάλισης οικονομικών πόρων για την κομματική δραστηριότητα, περνάμε στο δεύτερο ερώτημα: μια τέτοια λειτουργία δικαιολογεί συμφωνίες με μεγάλα εκδοτικά συγκροτήματα, οργανισμούς, ακόμα και αμφιλεγόμενες εκδοτικές προσπάθειες, που όσοι εργάζονται στα ΜΜΕ γνωρίζουν ότι συνήθως ελέγχονται για την προέλευση των πόρων τους, τη σκοπιμότητα λειτουργίας τους και τον πολιτικό-οικονομικό ρόλο που παίζουν;
Ερώτημαα τρίτο στη συνέχεια: ακόμα και αν όλα δικαιολογούνται στη λογική λειτουργίας μιας επιχείρησης σε καπιταλιστικό περιβάλλον, είναι θεμιτό για ένα κομμουνιστικό, εργατικό κόμμα να εφαρμόζει στις επιχειρήσεις του όλες εκείνες τις εργασιακές σχέσεις, που στη συνδικαλιστική πρακτική του καταδικάζει ως απαράδεκτες;
Ερώτημα τέταρτο: όλα τα προηγούμενα χρόνια η επιχείρηση δεν αποκόμιζε κέρδη; Γιατί, όταν μια επιχείρηση απολύει ομαδικά προφασιζόμενη μείωση εργασιών, τα συνδικάτα (και σωστά) παρεμβαίνουν και απαιτούν να πληρώσουν οι εργοδότες, που δημιούργησαν την κρίση και όχι οι εργαζόμενοί τους και θυμίζουν ότι τα προηγούμενα χρόνια, που οι επιχειρήσεις είχαν κέρδη δεν τα μοίρασαν στους εργάτες; Το ΚΚΕ που παίρνει και μερίδιο από την κρατική επιδότηση των κομμάτων, γιατί δεν μπορούσε σε αυτή τη δύσκολη οικονομική συγκυρία να αποτρέψει μαζικές απολύσεις;
Ερώτημα τελευταίο: μπορεί το ΚΚΕ να αποκρούει κάθε κριτική, που του γίνεται, με το επιχείρημα (διά πάσα νόσο) της αντικομμουνιστικής προπαγάνδας και να μη συναισθάνεται την αρνητική εικόνα, που σχηματίζεται από τέτοιες ενέργειες σε χιλιάδες εργαζόμενους, που δέχονται αυτήν την περίοδο τις συνέπειες της κρίσης; Είναι δυνατόν να μην αντιλαμβάνεται η ηγεσία του κόμματος το αρνητικό πρόσημο, που προσδίδουν τέτοιες καθαρά αντεργατικές ενέργειες στην υπόθεση της Αριστεράς, η οποία προσπαθεί να συγκροτήσει σε σκληρές και εχθρικές συνθήκες έναν πόλο αντίστασης και υπεράσπισης στοιχειωδών δικαιωμάτων, όπως είναι το δικαίωμα στην εργασία;
Δεν αναμένουμε απάντηση από το ΚΚΕ. Άλλωστε, στο ρεπορτάζ που δημοσιεύτηκε στο Ριζοσπάστη (7/9) για την συνέντευξη της Α. Παπαρήγα στη ΝΕΤ, δεν αναφέρεται γραμμή από τη σχετική δήλωσή της. Αναρωτιόμαστε όμως: οι οπαδοί και τα μέλη του κόμματος δεν δικαιούνται ενημέρωσης για κάτι που αναπαράγεται σε πολλά έντυπα και ηλεκτρονικά μέσα και δίνει επιχειρήματα σε εργοδότες, ειδικά του Τύπου, οι οποίοι αυτή την περίοδο έχουν ξεσαλώσει περικόπτοντας αμοιβές, θέσεις εργασίας και δικαιώματα;
