Δεν είναι κάτι σπάνιο. Ακόμα και σήμερα, που η κρίση υποχρεώνει στο κατέβασμα του πήχη, δεν (εκ)λείπουν. Τι; Μα, το να έρχονται επιτυχίες στον αγωνιστικό τομέα. Διαλείμματα χαράς, μέσα σε καθημερινά δρώμενα που σε προσγειώνουν απότομα στην επικράτεια του πραγματικού. Μετά από μια περιπετειώδη αναμέτρηση με τέσσερα γκολ (3-1), τρία πέναλτι (τα δύο πεταμένα στα σκουπίδια), χαμένες ευκαιρίες, αποβολές κοκ, ο πρωταθλητής Ελλάδας είναι πλέον στις 16 καλύτερες ομάδες του Champions League για τη φετινή αγωνιστική περίοδο. Οφέλη; Πολλά. Και για το ίδιο το σωματείο, και για το ποδόσφαιρο της χώρας (βαθμολογία ΟΥΕΦΑ, γόητρο κοκ)… Αν είσαι, ειδικά, φίλος του Ολυμπιακού είναι λογικό πως για μέρες θα θέλεις να γεύεσαι τη χαρά και δεν θα στη χαλάει τίποτα και κανείς. Και οι δύο εκπρόσωποι της Ελλάδας θα συνεχίσουν και το Φλεβάρη στα δύο ευρωπαϊκά κύπελλα…
Αν κάποιος μπει, όμως, στον άτυπο υπολογιστή της δικής του πρόσφατης μνήμης ενδέχεται να ανασύρει διάφορα πράγματα. Δεν πάει και τόσο καιρός πίσω. Λίγες μόνο μέρες πριν… Με τον Δεκέμβρη να έχει μπει για τα καλά, τα χιόνια και τα κρύα να είναι πιστά στο ραντεβού τους (ίσως και με περισσότερη θέρμη…), αλλά να μην ήξερε κανείς πόσες ομάδες θα υποβιβαστούν και πόσες θα ανέβουν. Με την ίδια τη Λίγκα να αντιμάχεται τόσο με την ΠΑΕ Παναθηναϊκός, όσο και με την ΠΑΕ ΠΑΟΚ, για το ζήτημα της τιμωρίας όσων με δηλώσεις τους θίγουν τα «συμφέροντα» του προϊόντος… Με την πρώτη απόφαση δικαστηρίου για το σκάνδαλο των στημένων να λαμβάνει χώρα. Με δημοσιογραφικές πληροφορίες να κάνουν λόγο για έρευνες της ΟΥΕΦΑ, που ανέδειξαν παραβάσεις γύρω από την ελληνική διαιτησία… Με καταλογισμούς πέναλτι να προκαλούν εκ νέου ντόρο (ως προς το φαινότυπο) και σούσουρο (ως προς το γονότυπο)…
Ωραίο άθλημα το ποδόσφαιρο. Αναφανδόν, το δημοφιλέστερο. Αλλά, και αρκετά προσοδοφόρο για μια σειρά επαγγελμάτων που δεν σχετίζονται με την προπονητική, με το να είσαι τερματοφύλακας, αμυντικός, μέσος ή επιθετικός, ή κάτι το παρεμφερές. Ίσως, το να είσαι μάνατζερ, μπράβος, μπουκ, δικηγόρος, οργανωμένος, ακόμα και δημοσιογράφος (με επιλεκτικές προτεραιότητες…), να αποφέρει μεγαλύτερα οφέλη. Πάλι καλά, να λέμε που δεν έχουν μετακομίσει οριστικά ορισμένοι καταξιωμένοι συνάδελφοι από το αμιγώς δικαστικό ρεπορτάζ στο αθλητικό. Σκέψου να είσαι τζαμάς και να κληθείς να αποκαταστήσεις ζημιές μετά από γενικευμένη σύρραξη χουλιγκάνων. Σκέψου να είσαι υπάλληλος της ΕΥΠ και να πρέπει να απομαγνητοφωνήσεις όγκο υλικού. Σκέψου να είσαι δικαστικός (άσχετος με το άθλημα) και να πρέπει να εισχωρήσεις στο DNA του ποδοσφαιρικού μικρόκοσμου για να δικάσεις «στο πνεύμα του νόμου»… Ενίοτε, δυστυχώς, σκέψου να είσαι γιατρός (αχρείαστοι να είναι)… Γενικώς, έτσι όπως λειτουργεί το ποδόσφαιρο στην Ελλάδα, επεκτείνονται οι αναγκαιότητές του και εκτός αθλητικού κορμού.
Συνεχίζει κανείς να καταπίνει τα διάφορα θεάρεστα στο βωμό της αγάπης του; Ή εγκαταλείπει οριστικά και αμετάκλητα – σαν ουσιαστική τήρηση προσωπικών αξιακών κωδίκων; Τελικά, τι είναι χειρότερο: να είσαι ουδετερολάγνος χειροκροτητής ή «λιποτάκτης» εκ πεποιθήσεων; Οι υπεύθυνοι, πάντως, είναι συνεπείς στο να μένουν μακριά από το ουσιαστικό point of view…
Κώστας Μαρούντας
