Παράλληλα το επιχειρησιακό πρόγραμμα 2012-2014 στηρίχτηκε στη διαπλοκή. Tου Γιώργου Τοζίδη
Τις επόμενες μέρες θα συζητηθεί στο περιφερειακό συμβούλιο της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας το επιχειρησιακό πρόγραμμα για την τριετία 2012-2014. Είχε προηγηθεί η συζήτηση και ψήφιση του στρατηγικού σχεδιασμού στον οποίο καταγράφονταν τα βασικά προβλήματα της περιφέρειας που αφορούσαν:
1. Τα υψηλά ποσοστά ανεργίας που είναι υψηλότερα από τον εθνικό μέσο όρο (πίνακας 1), ενώ το 2010 καταγράφηκε συνολική μείωση της απασχόλησης για 5η συνεχόμενη χρονιά (πίνακας 2). Σημειώνεται ότι οι νέες θέσεις εργασίας που δημιουργούνται αφορούν ποσοστό μεγαλύτερο του 50% (για το 2010 τουλάχιστον) σε θέσεις μερικής απασχόλησης.
2. Την παραγωγική αποδιάρθρωση με τη μείωση τόσο της αγροτικής όσο και της μεταποιητικής παραγωγής (πίνακας 3) και την αντίστοιχη μείωση της απασχόλησης (πίνακας 4).
3. Την ακόμη μεγαλύτερη συγκέντρωση πληθυσμού στην Π.Ε. Θεσσαλονίκης με αντίστοιχη μείωση των άλλων Π.Ε. (με εξαίρεση την Π.Ε. Χαλκιδικής όπου καταγράφηκε οριακή αύξηση – πίνακας 5).
4. Τις βασικές ελλείψεις στις υποδομές με κυριότερες: το υψηλό ποσοστό διπλοβάρδιας στα σχολεία (20,20% έναντι 7,60% που είναι ο εθνικός μέσος όρος), το σιδηροδρομικό δίκτυο (προαστιακό, εθνικό, διεθνικό) την ακτοπλοΐα (καθώς η Θεσσαλονίκη είναι ουσιαστικά αποκομμένη από τη νησιωτική Ελλάδα), την αεροπορική σύνδεση με ευρωπαϊκά κέντρα, τη μεταφορά της Δ.Ε.Θ. εκτός Θεσσαλονίκης κ.ά.
Το επιχειρησιακό πρόγραμμα 2012-2014
Το επιχειρησιακό πρόγραμμα 2012-2014 θα έπρεπε να κατανέμει με τέτοιο τρόπο τις δαπάνες, ώστε να αντιμετωπίζονται τα προβλήματα που προκύπτουν από τις παραπάνω διαπιστώσεις και, παράλληλα, να επιτυγχάνει και τους στόχους που περιέχονται στον στρατηγικό σχεδιασμό: την «περιφερειακή ανάπτυξη, προστασία και διαχείριση του φυσικού περιβάλλοντος, τον σεβασμό των αρχών της αειφόρου ανάπτυξης, της κοινωνικής αλληλεγγύης-κοινωνικής μέριμνας, την ενίσχυση της απασχόλησης» και άλλα βαρύγδουπα. Το επιχειρησιακό πρόγραμμα που κατατέθηκε αποδεικνύει ότι οι πολιτικές ελίτ της χώρας μας, ακόμη και σε αυτοδιοικητικό επίπεδο, συνεχίζουν την εξυπηρέτηση των επιχειρηματικών συμφερόντων με τα οποία είναι συνδεδεμένες σαν να μην υπάρχει η κρίση και οι συνέπειές της: η ανεργία, η φτώχεια και η εξαθλίωση της πλειοψηφίας του ελληνικού λαού.
Κατ’ αρχήν το σύνολο των δαπανών για την 3ετία ανέρχεται στο ποσό των 741,7 εκατ. ευρώ (527,4 εκατ. οι συνεχιζόμενες δράσεις και 214,3 εκατ. οι νέες δράσεις). Αντιστοιχούν δηλαδή (με δεδομένο ότι ο πληθυσμός της περιφέρειας είναι 1.874.590 άτομα) 396 ευρώ ανά κάτοικο ή 132 ευρώ ανά κάτοικο το έτος. Αναδεικνύεται με τον πλέον σαφή τρόπο η απάτη της καλλικρατικής μεταρρύθμισης που υποτίθεται ότι θα ενίσχυε την τοπική αυτοδιοίκηση. Ακόμη όμως και το ποσό των 741,7 εκατ. είναι στον αέρα, καθώς οι μόνοι εξασφαλισμένοι πόροι του προγράμματος ανέρχονται στο ποσό των 42,8 εκατ. ευρώ περίπου (6% περίπου του συνόλου). Τα υπόλοιπα εξαρτώνται από την υλοποίηση του ΕΣΠΑ και της καταβολής της εθνικής συμμετοχής…
Μια πρώτη παρατήρηση στο επιχειρησιακό πρόγραμμα όπως έχει εκπονηθεί αφορά στη μη καταγραφή, παρά την υποχρέωση που προκύπτει από το άρθρο 186 του «Καλλικράτη», των νέων θέσεων εργασίας που δημιουργούνται από την υλοποίηση των εγκεκριμένων επενδύσεων στο επιχειρησιακό πρόγραμμα. Όπως θα φανεί από την ανάλυση που γίνεται παρακάτω, αυτή η έλλειψη μόνο τυχαία δεν είναι.
Όλες οι δαπάνες για την οικονομική ανάπτυξη και την απασχόληση φτάνουν το συνολικό ποσό των 556 εκατ. ευρώ, όπου τα 514,9 εκατ. προορίζονται για την κατασκευή νέων τμημάτων οδικού δικτύου ή τη συντήρησή του. «Χαράς ευαγγέλια», δηλαδή, για την εγχώρια διαπλοκή των εργολάβων και των ξένων συνεργατών τους, καθώς είναι γνωστές και τεκμηριωμένες οι καταγγελίες για την υπερκοστολόγηση των έργων (μέχρι 90%) και για την κακή κατασκευή τους που είχαν σαν αποτέλεσμα την επιβολή προστίμων από την Ε.Ε. Επισημαίνεται, για μια ακόμη φορά, ότι οι επενδύσεις στο οδικό δίκτυο είναι περιβαλλοντικά επιζήμιες αφού ευνοούν τη χρήση του Ι.Χ. και την οδική μεταφορά εμπορευμάτων. «Φυσικά», δεν υπάρχουν διαθέσιμα ποσά για το σιδηροδρομικό δίκτυο (προκειμένου να ευνοηθούν τα ΚΤΕΛ) ενώ για τα λιμενικά έργα προβλέπονται μόλις 4,7 εκατ. ευρώ (λιγότερο από 1% του συνόλου).
Οι δαπάνες για την κατασκευή οδικού δικτύου ελάχιστα συμβάλλουν στη δημιουργία θέσεων εργασίας, άρα δεν εξυπηρετούν το στόχο της μείωσης της ανεργίας. Είναι χαρακτηριστικό ότι μετά την ολοκλήρωση της κατασκευής των πέντε εθνικών αυτοκινητοδρόμων οι νέες θέσεις εργασίας που θα έχουν δημιουργηθεί δεν θα ξεπερνούν τις 1.100.
Ακόμα δεν υπάρχουν δαπάνες για την ενίσχυση της μεταποίησης, ενώ για την ενίσχυση της αγροτικής παραγωγής προβλέπεται το «ιλιγγιώδες» ποσό των 270 χιλ. ευρώ και της αλιείας το ποσό των 952 χιλ. ευρώ.
Ακόμη, προβλέπονται 7,5 εκατ. ευρώ για την τουριστική προβολή ή την προσέλκυση επενδυτών(!) αλλά μόλις 1,4 εκατ. ευρώ για τη γεωργική ανάπτυξη σε μια περιφέρεια που η αγροτική παραγωγή εξακολουθεί να παίζει σημαντικό ρόλο και μπορεί να αναβαθμιστεί συνδεόμενη με τη μεταποίηση, ώστε να καλύψει τις βασικές ανάγκες διατροφής των κατοίκων.
Όπως βλέπουμε όλα τα παραπάνω είναι μακριά και έξω από τις ανάγκες του κόσμου. Και αυτές οι παρατηρήσεις είναι μόνο η αρχή. Θα επανέλθουμε και θα συνεχίσουμε σε επόμενο φύλλο της εφημερίδας.
Το επιχειρησιακό πρόγραμμα 2012-2014 θα έπρεπε να κατανέμει με τέτοιο τρόπο τις δαπάνες, ώστε να αντιμετωπίζονται τα προβλήματα που προκύπτουν από τις παραπάνω διαπιστώσεις και, παράλληλα, να επιτυγχάνει και τους στόχους που περιέχονται στον στρατηγικό σχεδιασμό: την «περιφερειακή ανάπτυξη, προστασία και διαχείριση του φυσικού περιβάλλοντος, τον σεβασμό των αρχών της αειφόρου ανάπτυξης, της κοινωνικής αλληλεγγύης-κοινωνικής μέριμνας, την ενίσχυση της απασχόλησης» και άλλα βαρύγδουπα. Το επιχειρησιακό πρόγραμμα που κατατέθηκε αποδεικνύει ότι οι πολιτικές ελίτ της χώρας μας, ακόμη και σε αυτοδιοικητικό επίπεδο, συνεχίζουν την εξυπηρέτηση των επιχειρηματικών συμφερόντων με τα οποία είναι συνδεδεμένες σαν να μην υπάρχει η κρίση και οι συνέπειές της: η ανεργία, η φτώχεια και η εξαθλίωση της πλειοψηφίας του ελληνικού λαού.
Κατ’ αρχήν το σύνολο των δαπανών για την 3ετία ανέρχεται στο ποσό των 741,7 εκατ. ευρώ (527,4 εκατ. οι συνεχιζόμενες δράσεις και 214,3 εκατ. οι νέες δράσεις). Αντιστοιχούν δηλαδή (με δεδομένο ότι ο πληθυσμός της περιφέρειας είναι 1.874.590 άτομα) 396 ευρώ ανά κάτοικο ή 132 ευρώ ανά κάτοικο το έτος. Αναδεικνύεται με τον πλέον σαφή τρόπο η απάτη της καλλικρατικής μεταρρύθμισης που υποτίθεται ότι θα ενίσχυε την τοπική αυτοδιοίκηση. Ακόμη όμως και το ποσό των 741,7 εκατ. είναι στον αέρα, καθώς οι μόνοι εξασφαλισμένοι πόροι του προγράμματος ανέρχονται στο ποσό των 42,8 εκατ. ευρώ περίπου (6% περίπου του συνόλου). Τα υπόλοιπα εξαρτώνται από την υλοποίηση του ΕΣΠΑ και της καταβολής της εθνικής συμμετοχής…
Μια πρώτη παρατήρηση στο επιχειρησιακό πρόγραμμα όπως έχει εκπονηθεί αφορά στη μη καταγραφή, παρά την υποχρέωση που προκύπτει από το άρθρο 186 του «Καλλικράτη», των νέων θέσεων εργασίας που δημιουργούνται από την υλοποίηση των εγκεκριμένων επενδύσεων στο επιχειρησιακό πρόγραμμα. Όπως θα φανεί από την ανάλυση που γίνεται παρακάτω, αυτή η έλλειψη μόνο τυχαία δεν είναι.
Όλες οι δαπάνες για την οικονομική ανάπτυξη και την απασχόληση φτάνουν το συνολικό ποσό των 556 εκατ. ευρώ, όπου τα 514,9 εκατ. προορίζονται για την κατασκευή νέων τμημάτων οδικού δικτύου ή τη συντήρησή του. «Χαράς ευαγγέλια», δηλαδή, για την εγχώρια διαπλοκή των εργολάβων και των ξένων συνεργατών τους, καθώς είναι γνωστές και τεκμηριωμένες οι καταγγελίες για την υπερκοστολόγηση των έργων (μέχρι 90%) και για την κακή κατασκευή τους που είχαν σαν αποτέλεσμα την επιβολή προστίμων από την Ε.Ε. Επισημαίνεται, για μια ακόμη φορά, ότι οι επενδύσεις στο οδικό δίκτυο είναι περιβαλλοντικά επιζήμιες αφού ευνοούν τη χρήση του Ι.Χ. και την οδική μεταφορά εμπορευμάτων. «Φυσικά», δεν υπάρχουν διαθέσιμα ποσά για το σιδηροδρομικό δίκτυο (προκειμένου να ευνοηθούν τα ΚΤΕΛ) ενώ για τα λιμενικά έργα προβλέπονται μόλις 4,7 εκατ. ευρώ (λιγότερο από 1% του συνόλου).
Οι δαπάνες για την κατασκευή οδικού δικτύου ελάχιστα συμβάλλουν στη δημιουργία θέσεων εργασίας, άρα δεν εξυπηρετούν το στόχο της μείωσης της ανεργίας. Είναι χαρακτηριστικό ότι μετά την ολοκλήρωση της κατασκευής των πέντε εθνικών αυτοκινητοδρόμων οι νέες θέσεις εργασίας που θα έχουν δημιουργηθεί δεν θα ξεπερνούν τις 1.100.
Ακόμα δεν υπάρχουν δαπάνες για την ενίσχυση της μεταποίησης, ενώ για την ενίσχυση της αγροτικής παραγωγής προβλέπεται το «ιλιγγιώδες» ποσό των 270 χιλ. ευρώ και της αλιείας το ποσό των 952 χιλ. ευρώ.
Ακόμη, προβλέπονται 7,5 εκατ. ευρώ για την τουριστική προβολή ή την προσέλκυση επενδυτών(!) αλλά μόλις 1,4 εκατ. ευρώ για τη γεωργική ανάπτυξη σε μια περιφέρεια που η αγροτική παραγωγή εξακολουθεί να παίζει σημαντικό ρόλο και μπορεί να αναβαθμιστεί συνδεόμενη με τη μεταποίηση, ώστε να καλύψει τις βασικές ανάγκες διατροφής των κατοίκων.
Όπως βλέπουμε όλα τα παραπάνω είναι μακριά και έξω από τις ανάγκες του κόσμου. Και αυτές οι παρατηρήσεις είναι μόνο η αρχή. Θα επανέλθουμε και θα συνεχίσουμε σε επόμενο φύλλο της εφημερίδας.
Σχόλια
