Το φαίνεσθαι και το είναι…
Αρχικά να ξεκαθαρίσουμε ότι σεβόμαστε το κοινό περί δικαίου αίσθημα. Ότι συμφωνούμε και εμείς, πως πρέπει να κολάζονται αυστηρά, να μπαίνουν φυλακή, όσοι από τους μεγαλόσχημους νομίζουν πως μπορούν να κάνουν ό,τι θέλουν, όσοι νομίζουν ότι η δημόσια ισχύ τούς εξασφαλίζει ατομική ασυλία. Χαιρόμαστε, γιατί η τιμωρία του Στρος Καν ενέχει και μια μικρή νίκη της κοινωνίας. Έστω και αν αυτή υπερκαλύπτεται από τα σκληρά πολιτικά κίνητρα, τις εξωτερικές μεθοδεύσεις.
Υπάρχουν σκέψεις που γεννήθηκαν από τις εικόνες και συνειρμοί από τα πολιτικά αποτελέσματα του «αποκεφαλισμού» του Στρος Καν. Υπάρχουν ανάλογα, πρόσφατα πολιτικά, ιστορικά παραδείγματα.
Δεν συμμεριζόμαστε ορισμένες επιφανειακές σκέψεις που κυκλοφόρησαν κατά κόρον στα ελληνικά ΜΜΕ ότι το αμερικάνικο σύστημα δικαιοσύνης είναι άτεγκτο και δεν αλληθωρίζει. Ούτε συμφωνούμε πως η Ελλάδα έχασε έναν φίλο…
Η εικόνα του Στρος Καν θύμισε την εικόνα του Νοριέγκα, πρώην προέδρου του Παναμά (ανθρώπου των αμερικανών, διακινητή ναρκωτικών και δικτάτορα της χώρας αυτής), που όταν ήρθε σε οικονομικές συμφωνίες με τους ιάπωνες, οι Αμερικανοί προχώρησαν στη σύλληψή του, στη διαπόμπευσή του και τελικά στη φυλάκισή του. Αργότερα, αυτό το μοντέλο διεθνούς δικαίου επεκτάθηκε: Ο Μιλόσεβιτς πεθαίνει στο ειδικό δικαστήριο της Χάγης, ο Αραφάτ δηλητηριάζεται από τους ισραηλινούς, ο Σαντάμ, εκτελείται από την κατοχική κυβέρνηση στο Ιράκ, ο Μπιν Λάντεν δολοφονήθηκε σε επιχείρηση αμερικανών ειδικών κομάντος σε άλλη χώρα. Τα εκλεκτά έθνη (του θεού) επιβάλλουν την δικαιοσύνη όχι μόνο στη χώρα τους, αλλά παντού όπου νομίζουν.
Τι σχέση έχουν όλα αυτά με τον «αποκεφαλισμό» του Στρος Καν; Κανείς δεν μπορεί να πιστέψει ότι οι εισαγγελικές αρχές κινήθηκαν ακαριαία, αυτόματα, ανεξάρτητα, κατέβασαν από το αεροπλάνο τον επικεφαλής του ΔΝΤ, του πέρασαν χειροπέδες και με διαδικασίες εξπρές, σαν να ήταν οποιοσδήποτε κοινός και σεσημασμένος εγκληματίας τον προφυλάκισαν, ενώ οι εικόνες προβάλλονταν σε απευθείας σύνδεση σε ολόκληρο τον κόσμο. Αποτέλεσμα, η γρήγορη παραίτηση από το ΔΝΤ και φυσικά η έξοδος από την κούρσα της προεδρίας στις προσεχείς εκλογές της Γαλλίας, όπου εμφανιζόταν σαν φαβορί. Άσχετο; Δεν νομίζουμε…
Το παγκόσμιο οικονομικοπολιτικό σύστημα είναι μαφιόζικο. Τα γεγονότα το υπενθυμίζουν συνεχώς. Υπάρχει ξεκαθάρισμα λογαριασμών. Οι διαγκωνισμοί – ανταγωνισμοί διαπερνούν τις κορυφές των παγκόσμιων οργανισμών. Η αδιαφορία για τις ασέλγειες και τους βιασμούς λαών, χωρών, κρατών και ανθρώπων είναι δεδομένη. Η αδιαφορία για την καμαριέρα και για ό,τι έγινε μέσα στην σουίτα, επίσης. Απλά, τα χρησιμοποιούν υποκριτικά, αφού τους βολεύουν για να ξεκαθαρίσουν λογαριασμούς και να απομακρύνουν έναν ενεργό παράγοντα από την πολιτική και οικονομική κονίστρα.
Τόσο απλά και τα περί δικαιοσύνης είναι για το περιτύλιγμα…
Υπάρχουν σκέψεις που γεννήθηκαν από τις εικόνες και συνειρμοί από τα πολιτικά αποτελέσματα του «αποκεφαλισμού» του Στρος Καν. Υπάρχουν ανάλογα, πρόσφατα πολιτικά, ιστορικά παραδείγματα.
Δεν συμμεριζόμαστε ορισμένες επιφανειακές σκέψεις που κυκλοφόρησαν κατά κόρον στα ελληνικά ΜΜΕ ότι το αμερικάνικο σύστημα δικαιοσύνης είναι άτεγκτο και δεν αλληθωρίζει. Ούτε συμφωνούμε πως η Ελλάδα έχασε έναν φίλο…
Η εικόνα του Στρος Καν θύμισε την εικόνα του Νοριέγκα, πρώην προέδρου του Παναμά (ανθρώπου των αμερικανών, διακινητή ναρκωτικών και δικτάτορα της χώρας αυτής), που όταν ήρθε σε οικονομικές συμφωνίες με τους ιάπωνες, οι Αμερικανοί προχώρησαν στη σύλληψή του, στη διαπόμπευσή του και τελικά στη φυλάκισή του. Αργότερα, αυτό το μοντέλο διεθνούς δικαίου επεκτάθηκε: Ο Μιλόσεβιτς πεθαίνει στο ειδικό δικαστήριο της Χάγης, ο Αραφάτ δηλητηριάζεται από τους ισραηλινούς, ο Σαντάμ, εκτελείται από την κατοχική κυβέρνηση στο Ιράκ, ο Μπιν Λάντεν δολοφονήθηκε σε επιχείρηση αμερικανών ειδικών κομάντος σε άλλη χώρα. Τα εκλεκτά έθνη (του θεού) επιβάλλουν την δικαιοσύνη όχι μόνο στη χώρα τους, αλλά παντού όπου νομίζουν.
Τι σχέση έχουν όλα αυτά με τον «αποκεφαλισμό» του Στρος Καν; Κανείς δεν μπορεί να πιστέψει ότι οι εισαγγελικές αρχές κινήθηκαν ακαριαία, αυτόματα, ανεξάρτητα, κατέβασαν από το αεροπλάνο τον επικεφαλής του ΔΝΤ, του πέρασαν χειροπέδες και με διαδικασίες εξπρές, σαν να ήταν οποιοσδήποτε κοινός και σεσημασμένος εγκληματίας τον προφυλάκισαν, ενώ οι εικόνες προβάλλονταν σε απευθείας σύνδεση σε ολόκληρο τον κόσμο. Αποτέλεσμα, η γρήγορη παραίτηση από το ΔΝΤ και φυσικά η έξοδος από την κούρσα της προεδρίας στις προσεχείς εκλογές της Γαλλίας, όπου εμφανιζόταν σαν φαβορί. Άσχετο; Δεν νομίζουμε…
Το παγκόσμιο οικονομικοπολιτικό σύστημα είναι μαφιόζικο. Τα γεγονότα το υπενθυμίζουν συνεχώς. Υπάρχει ξεκαθάρισμα λογαριασμών. Οι διαγκωνισμοί – ανταγωνισμοί διαπερνούν τις κορυφές των παγκόσμιων οργανισμών. Η αδιαφορία για τις ασέλγειες και τους βιασμούς λαών, χωρών, κρατών και ανθρώπων είναι δεδομένη. Η αδιαφορία για την καμαριέρα και για ό,τι έγινε μέσα στην σουίτα, επίσης. Απλά, τα χρησιμοποιούν υποκριτικά, αφού τους βολεύουν για να ξεκαθαρίσουν λογαριασμούς και να απομακρύνουν έναν ενεργό παράγοντα από την πολιτική και οικονομική κονίστρα.
Τόσο απλά και τα περί δικαιοσύνης είναι για το περιτύλιγμα…
Φ.Λ.
Σχόλια
