Ρόσκοου Πουρκαπάϊλ
Μ’ αγαπούσε. Αχ! πόσο μ’ αγαπούσε!
Ποτέ δε βρήκα μια ευκαιρία να ξεφύγω
Από τη μέρα που με πρωτοείδε.
Όμως αργότερα αφού είχαμε παντρευτεί συλλογιζόμουν
Πως θα μπορούσε ν’ αποδείξει τη θνητότητά της
και να μ’ αφήσει ελεύθερο,
Ή θα μπορούσε να χωρίσει.
Λίγοι όμως πεθαίνουν, κανένας δεν παραιτείται.
Τότε το ’σκασα κι έλειψα ένα χρόνο για να το γλεντήσω.
Όμως ποτέ της δεν παραπονέθηκε.
Έλεγε πως όλα θα διορθώνονταν
Φτάνει μόνο να γύριζα. Και γύρισα.
Της είπα πως καθώς έκανα μια βόλτα με τη βάρκα
Με πιάσανε κοντά στην οδό Βαν Μπιούρεν
Κάτι πειρατές στη λίμνη Μίτσιγκαν,
Και μ’ είχαν αλυσοδεμένο και δεν μπορούσα να της γράψω.
Έκλαψε και με φίλησε, κι είπε πως ήταν σκληρό,
Φρικιαστικό, απάνθρωπο!
Τότε λοιπόν συμπέρανα ο γάμος μας
Πως ήταν θέλημα Θεού
Και δεν μπορούσε να διαλυθεί,
Παρά μόνο με θάνατο.
Είχα δίκιο.
Κυρία Πουρκαπάϊλ
Το ’σκασε και χάθηκε για ένα χρόνο.
Σαν γύρισε σπίτι μου διηγήθηκε την ανόητη ιστορία
Της απαγωγής του από πειρατές στη Λίμνη Μίτσιγκαν
Και πως δεν μπορούσε να μου γράψει γιατί τον είχαν αλυσοδεμένο.
Έκανα πως τον πίστεψα, αν και γνώριζα πολύ καλά
Τι έκανε, και ότι συναντούσε
Πότε πότε την κυρία Γουίλιαμς, την καπελού,
Όταν κατέβαινε στην πόλη να ψωνίσει, καθώς έλεγε εκείνη.
Αλλά ο λόγος είναι λόγος
Κι ο γάμος είναι γάμος,
Κι από σεβασμό προς τον ίδιο μου το χαρακτήρα
Αρνήθηκα να παρασυρθώ σ’ ένα διαζύγιο
Απ’ το κόλπο ενός συζύγου που απλούστατα είχε βαρεθεί
Το συζυγικό του όρκο και τα καθήκοντά του.
Νέλλη Κλαρκ
Ήμουνα μόνο οχτώ χρονώ•
Και προτού μεγαλώσω έμαθα τι θα πει
Δεν είχα λόγια να το περιγράψω, εκτός
Από το ότι ήμουν τρομαγμένη και το ’πα της μάνας μου•
Κι από το ότι ο πατέρας μου πήρε ένα πιστόλι
Και πάρα λίγο να σκότωνε τον Τσάρλη, που ήταν μεγάλο παιδί,
Γύρω στα δεκαπέντε θα ’τανε, λυπήθηκε όμως τη μάνα του.
Όπως και να ’ναι μου έμεινε η ρετσινιά.
Όμως ο άντρας που με παντρεύτηκε, ένας χήρος τριανταπεντάρης,
Ήταν νεοφερμένος και ποτέ δεν το είχε ακούσει
Παρά δύο χρόνια μετά το γάμο μας.
Θεώρησε τον εαυτό του γελασμένο,
Και το χωριό συμφώνησε πως στ’ αλήθεια δεν ήμουν παρθένα.
Με παράτησε, λοιπόν, και πέθανα
Τον επόμενο χειμώνα.
Μετάφραση: Κλείτος Κύρου
