Υποτίθεται ότι η ήττα των τζιχαντιστών του Ισλαμικού Κράτους ήταν αυτό που επεδίωκαν όλες οι μεγάλες και περιφερειακές δυνάμεις οι οποίες έχουν επέμβει στη Συρία για να «σώσουν» το λαό της. Ή τουλάχιστον αυτό διακήρυτταν ως κεντρικό στόχο τους τους τελευταίους μήνες. Άρα όσοι είναι αφελείς ανέμεναν ότι η τεράστια πράγματι οπισθοχώρηση των τζιχαντιστών, κάτω από τα συνδυασμένα χτυπήματα άσπονδων συμμάχων (Κούρδοι, Σύριοι και οι αντίστοιχοι ξένοι πάτρωνές τους), θα σήμαινε μια περίοδο σχετικής έστω ειρήνευσης. Σε αυτό θα συντελούσαν, υποτίθεται, και οι συμφωνίες για κατάπαυση του πυρός και δημιουργία αποστρατιωτικοποιημένων ζωνών, όπως και ο διάλογος μεταξύ όλων των εμπλεκομένων στο ματωμένο συριακό κουβάρι για εξεύρεση μιας πολιτικής λύσης. Αυτή η προσδοκία φυσικά δεν επιβεβαιώθηκε ποτέ. Κανείς από τους διεθνείς και περιφερειακούς παίκτες δεν έχει σκοπό είτε να παραχωρήσει κάποια από τα κέρδη του, είτε να αποδεχθεί τις απώλειές του, ώστε να επιτευχθεί μια βιώσιμη συμφωνία. Κι έτσι το κουβάρι περιπλέκεται κι άλλο, με τις ασταθείς συμμαχίες να τροποποιούνται καθημερινά, ενώ η αιματοχυσία καλά κρατεί.
Η εισβολή του τουρκικού στρατού στην υπό κουρδικό έλεγχο συριακή επαρχία του Αφρίν συνεχίζεται, αν και δεν αποδεικνύεται περίπατος. Οι υπό τουρκική διοίκηση αντικαθεστωτικοί χρησιμοποιούνται από την Άγκυρα ως κρέας για κανόνια, και γνωρίζουν μεγάλες απώλειες καθώς οι Κούρδοι αμύνονται σκληρά. Οι Τούρκοι αποφεύγουν τη μαζική εμπλοκή δικών τους στρατιωτικών μονάδων επί του εδάφους, και βομβαρδίζουν από απόσταση (και από αέρος) τις κουρδικές θέσεις, προκαλώντας και εκατοντάδες νεκρούς μεταξύ του άμαχου πληθυσμού. Οι Κούρδοι μέχρι στιγμής αμύνονται χωρίς ουσιαστική βοήθεια από τους Αμερικάνους, αν και προχθές ένας εκ των διοικητών των αμερικανικών μονάδων που εδρεύουν κοντά στο Αφρίν και… διαβεβαίωσε τη διοίκηση των YPG/Μονάδων Λαϊκής Προστασίας ότι είναι στο πλάι τους. Ερωτηθείς τι θα κάνει εάν οι τουρκικές δυνάμεις στραφούν εναντίον των αμερικανικών (μέχρι στιγμής όλοι προσέχουν να μην έχουν τέτοιες εμπλοκές) δήλωσε ότι… θα αποκλιμακώσει την ένταση.
Πολλαπλά «μηνύματα» προς Ρωσία
Το πραγματικό μήνυμα της αμερικανικής αστραπιαίας επίσκεψης στο Αφρίν απευθυνόταν, ως συνήθως, αλλού: οι ΗΠΑ καθιστούν σαφές προς όλους ότι δεν πρόκειται να αποχωρήσουν από το συριακό έδαφος και να αποδεχθούν τη ρωσική επικράτηση. Ήδη στις αρχές της εβδομάδας οι Κούρδοι είχαν απευθύνει για πολλοστή φορά έκκληση στη «διεθνή κοινότητα» να σταματήσει την τουρκική επίθεση, δίχως φυσικά να υπάρξει ανταπόκριση. Ταυτόχρονα κατηγόρησαν τη Ρωσία ότι είναι συνυπεύθυνη για τα «εγκλήματα του τουρκικού φασιστικού τρομοκρατικού κράτους». Φαίνεται πάντως πως κανείς δεν θέλει μια πλήρη επικράτηση οποιασδήποτε αντιμαχόμενης πλευράς.
Έτσι, σύμφωνα με ορισμένες πληροφορίες, το συριακό καθεστώς (άρα και η Ρωσία και το Ιράν) επέτρεψαν σιωπηρά τη μετακίνηση Κούρδων μαχητών από άλλες περιοχές προς το Αφρίν… Αν αυτό ισχύει, εξηγεί και την «προς πάντα ενδιαφερόμενο» προειδοποίηση του Ερντογάν ότι ο αμερικανικός στρατός σχεδιάζει κατά μέτωπο χτύπημα στην (εξίσου ασταθή με όλες τις άλλες) συμμαχία της Τουρκίας με τη Ρωσία και το Ιράν. Πάντως η τουρκοκουρδική σύρραξη επισκιάστηκε αυτή τη Δευτέρα από την επίθεση του συριακού στρατού και των συμμάχων του εναντίον των φιλοδυτικών αντικαθεστωτικών στην επαρχία Ιντλίμπ. Η απάντηση ήρθε σχεδόν ταυτόχρονα, την Τρίτη, στην… άλλη άκρη της Συρίας, στο Ντέιρ Αζ-Ζορ, όπου η αεροπορία των ΗΠΑ βομβάρδισε από αέρος κυβερνητικές στρατιωτικές εγκαταστάσεις, προξενώντας σημαντικές υλικές ζημιές και περίπου 100 νεκρούς στο συριακό στρατό και σε φιλοκυβερνητικές πολιτοφυλακές.
Μπάτε σκύλοι αλέστε
Κανείς από τους διεθνείς και περιφερειακούς παίκτες δεν έχει σκοπό είτε να παραχωρήσει κάποια από τα κέρδη του, είτε να αποδεχθεί τις απώλειές του, ώστε να επιτευχθεί μια βιώσιμη συμφωνία
Η αντίδραση τόσο του Άσαντ όσο και των Ρώσων ήταν άμεση, κατηγορώντας τις ΗΠΑ ότι χτυπούν ακριβώς τις δυνάμεις εκείνες που καταδιώκουν τα υπολείμματα των τζιχαντιστών του ISIS… Εκπρόσωπος της ρωσικής κυβέρνησης δήλωσε ότι η χώρα του θα ζητήσει έκτακτη συνεδρίαση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ για να καταδικάσει αυτήν την «παράνομη επιθετική ενέργεια». Η απάντηση της Ουάσιγκτον ήταν ότι φταίει το… Ιράν, που εξοπλίζει τις φιλοκυβερνητικές δυνάμεις «απειλώντας τους συμμάχους μας στην περιοχή». Την επόμενη μέρα στο αιματηρό αυτό παιχνίδι μπήκαν και οι… ισραηλινοί! Συγκεκριμένα, χτύπησαν συριακές στρατιωτικές εγκαταστάσεις βορειοδυτικά της Δαμασκού με πυραύλους που εκτοξεύθηκαν από αεροσκάφη…
Η αιτιολόγηση ήταν και σ’ αυτήν την περίπτωση το Ιράν που, σύμφωνα με το κατοχικό κράτος του Ισραήλ, «επιδίδεται σε αντιισραηλινές δραστηριότητες στο Λίβανο και τη Συρία»! Μάλιστα ο ακροδεξιός ισραηλινός υπουργός Παιδείας (ναι, Παιδείας…) Ναφτάλι Μπένετ δήλωσε χωρίς φιοριτούρες: «Δεν μας ενδιαφέρουν τα χειρουργικά χτυπήματα. Γειτονιές στις οποίες βρίσκουν καταφύγιο οι τρομοκράτες αποτελούν για εμάς νόμιμους στόχους». Συμπερασματικά, κάθε άλλο παρά προς εκτόνωση βαίνει η συριακή σύρραξη. Το τελευταίο πράγμα που ενδιαφέρει είναι η ειρήνευση στην περιοχή. Και φυσικά θεωρείται πλέον… φυσιολογική από την επιλεκτικής ευαισθησίας «διεθνή κοινότητα» αυτού του είδους η εξόφθαλμη δολοφονική δράση, ακόμη και από το Ισραήλ, και η πανταχόθεν παραβίαση της διεθνούς νομιμότητας. Όλα επιτρέπονται, αρκεί στην ούγια της αιτιολογίας να γράφει «αντιτρομοκρατική εκστρατεία».
