Οι άνεργοι δημοσιογράφοι ακόμα περιμένουν τα χρήματα των σεμιναρίων
Και οι άνεργοι δημοσιογράφοι δεν θα μπορούσαν να αποτελούν εξαίρεση του κανόνα σε σχέση με τα όσα βιώνουν οι προερχόμενοι από άλλους κλάδους της οικονομίας άνεργοι, που παρακολουθούν επιδοτούμενα σεμινάρια κατάρτισης. Γραφειοκρατία, εμπαιγμός και καθυστέρηση στην πληρωμή τους, από ένα κράτος-«μάγειρα» στη διαχείριση της ανεργίας και των ποσοστών της.
Ο λόγος για το επιδοτούμενο πρόγραμμα κατάρτισης 1.400 άνεργων δημοσιογράφων στις νέες τεχνολογίες, και τη μη καταβολή του εκπαιδευτικού επιδόματος σε όσους το έχουν παρακολουθήσει.
Δύο μήνες μετά την ολοκλήρωση του προγράμματος από πολλά ΚΕΚ, εξακολουθεί να παραμένει άγνωστο, μέχρι αυτή τη στιγμή, το πότε θα καταβληθούν τα χρήματα του σεμιναρίου στους καταρτιζόμενους. Και τούτο λόγω της ανεξήγητης καθυστέρησης που επιδεικνύει το υπουργείο Εργασίας στην εκταμίευση του χρηματικού ποσού για την πληρωμή τους.
Σημειώνουμε ότι ο συνολικός προϋπολογισμός του έργου –ενταγμένος στο πρόγραμμα «Ανάπτυξη Ανθρώπινου Δυναμικού», και με δικαιούχο των πράξεων της δράσης την ΕΣΗΕΑ- ανέρχεται στο ποσόν των 5,1 εκατ. ευρώ.
Μέλη της διοίκησης της ΕΣΗΕΑ καθώς και άλλων δημοσιογραφικών ενώσεων θεωρούν αδικαιολόγητη τη στάση του υπουργείου, και τονίζουν ότι «η στάση αυτή δεν προσμετρά την αγωνία των ανθρώπων που έχουν μείνει άνεργοι χωρίς κανένα ουσιαστικό βοήθημα».
Σε κάθε περίπτωση, εκτιμάται ότι πρέπει να τεθούν δημόσια ερωτήματα για το πού βρίσκονται αυτά τα χρήματα και ποιος τα παρακρατεί.
Υπενθυμίζουμε πάντως ότι η ΕΣΗΕΑ, με βάση πληροφόρηση που είχε από τη Διεύθυνση Εφαρμογής της Γραμματείας Κοινοτικών και Άλλων Πόρων, ζήτησε από τα μέλη της που συμμετείχαν στα σεμινάρια, να πιέσουν τα ΚΕΚ στα οποία εκπαιδεύτηκαν, για την αποστολή των προβλεπόμενων στοιχείων στη Διεύθυνση Εφαρμογής «έτσι ώστε, μετά τον έλεγχο των στοιχείων αυτών από τη Διεύθυνση, να προχωρήσουμε άμεσα στη διαδικασία εξόφλησης των επιταγών κατάρτισης».
Αγανάκτηση…
Το μόνο σίγουρο είναι ότι η όλη καθυστέρηση προκαλεί συχνές διαμαρτυρίες των καταρτιζόμενων μελών προς τις Ενώσεις τους, αφού οι ημερομηνίες για το πότε θα πληρωθούν, αποτελεί «στοίχημα».
Ενδεικτική είναι η αναφορά συναδέλφου που παρακολούθησε το πρόγραμμα: «Είμαι άνεργος δύο χρόνια. Μπαίνω σ’ ένα πρόγραμμα όπου έχει μεσολαβήσει και η Ένωσή μου, και το οποίο υποτίθεται ότι φτιάχτηκε για να με βοηθήσει να πάρω κάποια χρήματα και γνώσεις. Το παρακολουθώ, τελειώνω, έχουν περάσει δυο μήνες και ακόμη τίποτε.
Αρχίζω να αισθάνομαι το μέγεθος της κοροϊδίας, την περιδίνηση της γραφειοκρατίας ανάμεσα σε διαχειριστική Αρχή και ΚΕΚ. Γινόμαστε επαίτες για χρήματα που δικαιούμαστε, και τα οποία τα έχουμε ανάγκη».
Αλήθεια, μήπως είναι καιρός να γίνουν πιο έντονες οι διαμαρτυρίες των δημοσιογραφικών σωματείων προς το υπουργείο Εργασίας;
Βασίλης Τσάκος
