Σχολεία κατ’ ευφημισμόν το 2ο Λύκειο και το ΕΠΑΛ της περιοχής.
Δεν είναι η πρώτη φορά που γίνεται λόγος για το χρόνιο, κτιριακό πρόβλημα των δημόσιων σχολείων της περιοχής των Άνω Λιοσίων και ευρύτερα. Όσα χρόνια η εκπαιδευτική διαδικασία στα Άνω Λιόσια λαμβάνει χώρα μέσα σε κοντέινερ και αίθουσες προκάτ, τόσα χρόνια η ΕΛΜΕ της περιοχής, οι μαθητές και οι Σύλλογοι Γονέων αντιδρούν και κινητοποιούνται για να δοθούν επιτέλους οι λύσεις, που οι αρμόδιοι φορείς υπόσχονται από το 1999, όταν η περιοχή καταστράφηκε σε μεγάλο βαθμό από τον τότε σεισμό, και σε κάποιες περιπτώσεις ακόμα και από το 1993.
Το κουδούνι που ακούγεται, τα παιδιά που συνωστίζονται σε ένα μικρό προαύλιο και οι ταμπέλες που αναγράφουν την ταυτότητα του εκπαιδευτικού ιδρύματος, είναι η απαραίτητη σημειολογία που μας οδηγεί να συμπεράνουμε ότι αυτές οι… κατασκευές είναι στην πραγματικότητα το 2ο Λύκειο και το ΕΠΑΛ Άνω Λιοσίων.
1ο ΕΠΑΛ Άνω Λιοσίων: «Αυτό το πράγμα δεν είναι σχολειό»
Το ΕΠΑΛ Άνω Λιοσίων αποτελείται από 10 περίπου κοντέινερ και κάποια βαρέως τύπου λυόμενα. Μεταφέρθηκε στο σημείο που βρίσκεται σήμερα μετά το σεισμό του 1999. Έκτοτε, τίποτα ουσιαστικά δεν έχει αλλάξει, εκτός βέβαια από την –μετά από αγώνες– ολοκλήρωση του νέου σχολικού κτιρίου που θα στεγάσει το ΕΠΑΛ, το οποίο παραμένει αχρησιμοποίητο, καθώς ο Οργανισμός Σχολικών Κτιρίων (ΟΣΚ) δεν καταβάλει το 1,5 εκατ. ευρώ που χρωστάει στον εργολάβο, ώστε να παραδοθεί επιτέλους το καινούριο –και κανονικό– σχολείο στους μαθητές και τους καθηγητές τους. Έως τότε οι μαθητές θα πρέπει να μεταφέρονται σε άλλο σχολείο για να παρακολουθήσουν τα εργαστηριακά τους μαθήματα, καθώς τα κοντέινερ δεν μπορούν να στεγάσουν οποιοδήποτε εξοπλισμό. Θα υπομένουν το κρύο και τη ζέστη μέσα στα κοντέινερ, που είναι όχι μόνο δυσλειτουργικά αλλά και επικίνδυνα.
«Οι συνθήκες είναι τριτοκοσμικές. Όλα τα κοντέινερ στάζουν, αν καεί ένα παιδί τι θα γίνει; Μένουν τόσα χρόνια χωρίς σέρβις. Για τη νόσο των λεγεωνάριων ποιος θα μας αποζημιώσει;» λέει στον Δρόμο ένας από τους καθηγητές του ΕΠΑΛ, ενώ μια μαθήτρια συμπληρώνει: «Τώρα, που έβρεχε, το κοντέινερ έσταζε πάνω μου. Κανένα δεν είναι σε καλή κατάσταση. Το χειμώνα φοράμε μέσα στην τάξη μπουφάν, κασκόλ και γάντια γιατί τα κλιματιστικά αντί να βγάζουν ζεστό αέρα, βγάζουν κρύο. Μάλιστα, μέσα στο χειμώνα είχαν έρθει και σφράγισαν τα παράθυρα για να μην σπάσουν από τον αέρα. Τώρα, που ακόμα κάνει ζέστη δεν μπορούμε να τα ανοίξουμε και το κοντέινερ βράζει».
Οι κινητοποιήσεις των μαθητών και των καθηγητών τους είναι συνεχείς και συνεπείς, αντίστοιχες τις ασυνέπειας που δείχνουν οι ιθύνοντες. Και παλεύουν για το αυτονόητο. Μαζί με την ΕΛΜΕ Άνω Λιοσίων-Ζεφυρίου-Φυλής και με ανοιχτές συγκεντρώσεις, εκπομπές στα Μέσα Ενημέρωσης, δημοσιεύματα στις εφημερίδες, καταλήψεις και παραστάσεις διαμαρτυρίας έχουν προσπαθήσει να κάνουν γνωστό το θέμα και απαιτούν την οριστική λύση του μέσα από συγκεκριμένες προτάσεις.
Ο πρόεδρος του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων του ΕΠΑΛ, Σταύρος Καλδερεμίδης, μας λέει χαρακτηριστικά: «Από κοινού με εκπροσώπους των καθηγητών και των μαθητών απευθυνθήκαμε στο υπουργείο Παιδείας, στον ΟΣΚ πολλές φορές, αλλά δυστυχώς κάθε χρόνο μας λένε ότι το έργο θα τελειώσει, και μετά ότι θα παραδοθεί το σχολείο και μέχρι σήμερα που μιλάμε, ακούμε μόνο υποσχέσεις. Η τελευταία ενημέρωση, κατόπιν δύο συναντήσεων που είχαμε και ως Σύλλογος Γονέων στο υπουργείο Παιδείας, είναι ότι το σχολείο θα παραδοθεί στις 24/12».
Η κατασκευή του καινούριου σχολείου, που θα στεγάσει το ΕΠΑΛ, είχε μείνει στα τούβλα εξαιτίας της χρεοκοπίας τηςκατασκευαστικής εταιρίας του Δήμου Άνω Λιοσίων (ΔΕΤΕΑΝΑ), που είχε αναλάβει το έργο. Για χρόνια παρέμενε έτσι, ώσπου μαθητές και εκπαιδευτικοί προχώρησαν σε μια μεγάλη κατάληψη και κατάφεραν να καταργηθεί νομικά η ανάθεση του έργου από την κατασκευαστική του δήμου και να αναλάβει το έργο ο Οργανισμός Σχολικών Κτιρίων. «Άμα δεν υπήρχε αυτό το πρόβλημα, με τα λεφτά που σίγουρα τα φάγανε, θα μας το είχαν δώσει το σχολείο. Άλλες χρονιές δεν μας έδιναν καθόλου σημασία αλλά εδώ και τρία χρόνια ακούμε ότι από μήνα σε μήνα θα μπούμε στο καινούριο κτίριο», μας λέει μαθήτρια του ΕΠΑΛ.
Τρία χρόνια μετά από εκείνη την κατάληψη, το σχολείο αν και έτοιμο μένει άδειο. «Το σχολείο έφτασε στην τελική του μορφή, τώρα μένει η αποπληρωμή. Δεν θα τους δείξουμε εμείς πώς θα πληρώσουν, πώς θα πληρώσει το κράτος, δεν είναι η δουλειά μας, ούτε μπορούμε να δεχτούμε ότι δεν υπάρχουν λεφτά για την αποπληρωμή. Εμείς απαιτούμε στις 24 του Δεκεμβρίου να είμαστε μέσα. Είναι κοροϊδία να έχεις το παλάτι δίπλα και εσύ να μένεις στο τσαντίρι», λέει ο καθηγητής και συνεχίζει: «δεν μπορώ να πω από τώρα τι πρόκειται να κάνουμε, πάντως είναι σίγουρο ότι θα υπάρξουν οξυμένες αντιδράσεις, γιατί πλέον τίθεται και θέμα σεβασμού».
«Ήδη μετά τις υποσχέσεις του υπουργείου τα παιδιά δεν πείθονται, γιατί τα έχουν ξανακούσει αυτά. Οι αγώνες των μαθητών δεν πρόκειται να σταματήσουν μέχρις ότου δοθεί το καινούριο κτίριο και εμείς σαν γονείς θα τους στηρίξουμε», τονίζει ο κ. Καλδερεμίδης.
2ο Λύκειο Άνω Λιοσίων: «Από τον Άννα στον Καϊάφα»
Το κτιριακό πρόβλημα του 2ου Λυκείου ανταγωνίζεται αυτό του ΕΠΑΛ, και παρά την «πολυτέλεια» της απουσίας κοντέινερ, τα μαθήματα γίνονται σε χώρους ακατάλληλους και μικρούς, ενώ τα παιδιά είναι πολύ περισσότερα από όσα το σχολείο χωράει. Το οικόπεδο όπου στεγάζεται το 2ο Λύκειο, είναι μισθωμένο, όπως συμβαίνει και με άλλα σχολεία της περιοχής. «Δεν είναι τυχαίο ότι στην περιοχή μας το 3ο λύκειο, το 2ο λύκειο, το ΕΠΑΛ και η ΕΠΑΣ είναι σε μισθωμένα κτίρια για τα οποία το δημόσιο δίνει κάθε χρόνο πάρα πολλά χρήματα» λέει στο Δρόμο ο κ. Παπαδόπουλος, καθηγητής του 2ου Λυκείου.
Όπως και στην περίπτωση του ΕΠΑΛ, ένα νέο κτίριο που πρόκειται να στεγάσει το 2ο Λύκειο είναι σχεδόν έτοιμο και θα μπορούσε να παραδοθεί στη σχολική κοινότητα στις 28 Δεκεμβρίου, ωστόσο η καθυστέρηση της πληρωμής του εργολάβου θα έχει ως αποτέλεσμα το έργο να μένει μισοτελειωμένο. Ο κ. Κώστας Λουμιώτης, πρόεδρος του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων του 2ου Λυκείου και αντιπρόεδρος της ΕΛΜΕ Άνω Λιοσίων-Ζεφυρίου-Φυλής μας εξηγεί: «Για να παραδοθεί ένα δημόσιο έργο, πρέπει φυσικά να αποπληρωθεί, διότι διαφορετικά η συμφωνία με το Δημόσιο ακυρώνεται. Η μεγάλη μας ανησυχία λοιπόν από τις πληροφορίες που έχουμε είναι ότι υπάρχει στάση πληρωμών, δεν πληρώνουνε δηλαδή τον εργολάβο, ώστε να είναι κι αυτός συνεπής με το χρόνο που είναι συμφωνημένος, δηλαδή στις 28/12. Έχουμε εξαντλήσει την υπομονή μας, επειδή το έργο θα μπορούσε να είχε γίνει και πολύ νωρίτερα αν προχωρούσανε στις πληρωμές. Είχε τη δυνατότητα ο εργολάβος να το ολοκληρώσει και αρχές του σχολικού έτους, τον Σεπτέμβρη.»
Ο λόγος που το έργο έχει καθυστερήσει τόσο είναι, λίγο πολύ, γνωστός σε όλους. «Είναι η κακή πολιτική του δήμου Άνω Λιοσίων. Είναι ο πιο αμαρτωλός δήμος, με τον οποίο θα έπρεπε να είχε ασχοληθεί η δικαιοσύνη.»
Το κτιριακό πρόβλημα γίνεται εντονότερο όσο περνάει ο καιρός και αλλάζει η πληθυσμιακή σύνθεση της περιοχής. «Αυξάνονται τα κρούσματα βίας, όταν μέσα σε ένα χώρο στεγάζονται παραπάνω από όσους ο κατασκευαστής έχει προβλέψει και δημιουργούνται προβλήματα στη συμπεριφορά. Δεν υπάρχουν χώροι γυμναστικής, χώροι διαλείμματος, δεν υπάρχουν χώροι να περπατήσουνε σωστά τα παιδιά μέσα στο σχολείο, να κινηθούν με τον τρόπο που πρέπει», εξηγεί ο κ. Λουμιώτης, «τα παιδιά δεν μπορούν να ζουν σε ένα σχολείο που όχι μόνο το ίδιο αλλά και ο περιβάλλων χώρος είναι σε άθλια κατάσταση και το υγειονομικό πρόβλημα που προκύπτει είναι τεράστιο. Εάν ερχόταν ένας ιδιώτης και ζητούσε αυτόν το χώρο για να τον κάνει ιδιωτικό σχολείο, δεν θα έπαιρνε άδεια από το δημόσιο λόγω της ακαταλληλότητας. Ωστόσο, εδώ στεγάζονται παιδιά του δημοσίου σχολείου. Δηλαδή, κι αυτό είναι ενδεικτικό της αντίληψης της ελληνικής κυβέρνησης και ορισμένων δημοτικών αρχόντων, επειδή είναι δημόσιο το σχολείο μπορεί να βρίσκεται στην οποιαδήποτε άθλια κατάσταση. Για αυτό, λοιπόν, όλοι εμείς, και οι γονείς και οι μαθητές και οι καθηγητές, αφού εξαντλήσαμε την υπομονή μας πηγαίνοντας από τον Άννα στον Καϊάφα, θα προχωρήσουμε σε κινητοποιήσεις το επόμενο διάστημα».
Ανάμεσα στα αιτήματα της ΕΛΜΕ είναι και η ενδυνάμωση του Οργανισμού Σχολικών Κτιρίων, που είναι ο αρμόδιος για την κατασκευή των σχολείων, αλλά πλέον ανίκανος να αναλάβει το οικονομικό κόστος: «Έχουν κάνει τον ΟΣΚ ανώνυμη εταιρία. Εμείς σαν καθηγητές ζητάμε να επανέλθει ο οργανισμός στην αρμοδιότητα του υπουργείου Παιδείας, να χρηματοδοτείται από τον κρατικό προϋπολογισμό, να σχεδιάζει και να συντηρεί τα σχολεία. Είναι ένα από τα αιτήματα και του κλάδου μας, των καθηγητών αλλά και του Συλλόγου Γονέων», λέει κλείνοντας ο κ. Λουμιώτης.
Φυλή: «Ο δήμαρχος έχει στο μυαλό του να κλείσει το σχολειό»
Όχι πολύ μακριά από τα σχολεία στα Άνω Λιόσια, το Λύκειο Φυλής δεν αντιμετωπίζει παρόμοιο κτιριακό πρόβλημα, πολύ απλά γιατί δεν υπάρχει καν κτίριο να το στεγάσει! Το Λύκειο ιδρύθηκε πριν ένα χρόνο αλλά δεν μπορεί να στεγαστεί σε δικό του χώρο, καθώς ο δήμαρχος κ. Μπουραΐμης κρατά για λογαριασμό του δήμου ένα μεγάλο κτίριο –που είναι μάλιστα πρώην γυμνάσιο– απασχολώντας εκεί ελάχιστους υπαλλήλους και αρνείται να το παραχωρήσει στη σχολική κοινότητα. «Αυτό το κτίριο διεκδικούμε όλοι να δοθεί στη σχολική κοινότητα και να γίνει το Λύκειο Φυλής».
Αυτή τη στιγμή το αίτημα είναι να δώσει ο δήμαρχος δύο αίθουσες για να γίνεται το μάθημα σε κατάλληλους χώρους», τονίζει η κ. Χρυσούλα Ψυμούλη από την ΕΛΜΕ και συνεχίζει: «Ο δήμαρχος αρνείται πεισματικά να δώσει αυτές τις αίθουσες από το παλαιό κτίριο του σχολείου, παρά τις πιέσεις όλων μας και ειδικά της ΕΛΜΕ». Παράλληλα ο κ. Λουμιώτης επισημαίνει: «Αυτό που μας ανησυχεί σαν ΕΛΜΕ είναι ότι ο κ. Μπουραΐμης έχει στο μυαλό του να κλείσει το Λύκειο και να στέλνει τα παιδιά εδώ, στα Άνω Λιόσια».
Οι λέξει που περιγράφουν την κατάσταση τόσο στα Άνω Λιόσια όσο και στη Φυλή είναι συρρίκνωση και εγκατάλειψη. Και όταν αυτοί οι παράμετροι προστεθούν στην εξίσωση της εκπαίδευσης, δεν μπορεί παρά να επιφέρουν αρνητικότατο αποτέλεσμα.
