Ήταν μια ωραία χοροεσπερίδα!
Κάτι σαν γκαλά των βρικολάκων!
Για τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ λέω, όπου περιέφεραν τον Αλ Γκολάνι από χειραψία σε χειραψία
με το αίμα να στάζει στα φορέματα, τα χαλιά και τα κουστούμια, ανέμελο, ευχάριστο και καθώς πρέπει, αίμα
μεταξύ φίλων,
μεταξύ συνδαιτημόνων,
αίμα όμοιο σαν το επόμενο αίμα που θα χυθεί.
Ήταν όλοι έτσι στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ; Όχι βέβαια. Υπήρξαν κι εκείνοι που αποδοκίμασαν τον Νετανιάχου, αλλά το λάβαρο που περιέφερε η Δύση στην Αίθουσα και στις παράπλευρες δεξιώσεις ήταν ο Αλ Γκολάνι.
Ο Ισλαμιστής της Αλ Κάιντα και του ISIS, ο αιμοσταγής δολοφόνος και φασίστας, έμαθε ακόμα και να δίνει το χέρι του στις γυναίκες καθώς και να φωτογραφίζει τη γραβάτα του δίπλα στις γραβάτες του Τραμπ, του Ερντογάν, του Μακρόν και του Μητσοτάκη! – (ώπα, ο τελευταίος εξαιρείται: δεν ήξερε τι του γινόταν).
Όχι πως ξέρει γενικώς τι του γίνεται, αλλά εκείνη την ημέρα ειδικώς είχε φάει μια σβουριχτή σφαλιάρα από τον Ερντογάν και είχε αποχαζέψει.
Πλην όμως ο Κ. Μητσοτάκης έστειλε, όπως το συνηθίζει, «μηνύματα προς πάσα κατεύθυνση», πως η σφαλιάρα δεν ήταν σβερκάδα, αλλά χάδι στο μάγουλο, και ότι ο διάλογος (με τις σφαλιάρες) θα συνεχιστεί διότι δεν μας πειράζει καθόλου
να κουράζει το χέρι του ο Ερντογάν, ώσπου να ιδρώσει, να κρυώσει, και να εγκαταλείψει τη ματαιότητα αυτού του κόσμου (κατά την ακολουθία της γνωστής ιστοριούλας).
Εκεί όμως που ο Κ. Μητσοτάκης στάθηκε αγέρωχος ήταν στην άμυνα της Δανίας για τα ρωσικά ντρόουν που επιτίθενται στην Εσθονία, αν και δεν είναι πολύ σίγουρη για αυτό η Πολωνία.
Θα μου πείτε, στην περίπτωση του Μητσοτάκη, φταίει η μαριονέτα για το αίμα που χύνει αυτός που τη χειρίζεται (στη Συρία, στη Γάζα ή όπου αλλού);
Αρχαίο ερώτημα.
Φταίει ο Μητσοτάκης που φωτογραφίζεται με τον Αλ Γκολάνι;
Φταίει που τον βάζουν να στέλνει όπλα στην Ουκρανία;
Φταίει που ξεμένει ο Μήτσος από φράγκα στις 15 του μηνός;
Βεβαίως –και αυτό πρέπει να του το αναγνωρίσουμε– σε μια προσπάθειά του να αποδείξει ο Κ. Μητσοτάκης ότι δεν είναι μαριονέτα, κήρυξε τον πόλεμο στη Ρωσία, χωρίς να του το πει κανείς. Και κατά μίαν έννοια έφερε προ τετελεσμένων τον Τραμπ.
Τα ίδια κάνει και με την Ούρσουλα φον ντερ Φύρερ. Πριν να μας προτείνει εκείνη τις πολεμικές οικονομίες, τις πρότεινε ο Μητσοτάκης. (Ίσως έχοντας και το κρυφό σχέδιο να πεινάσουν οι Γερμανοί και οι Γάλλοι) – αν και εμείς κάνουμε ό,τι μπορούμε για να μην πεινάσει η Γαλλική πολεμική βιομηχανία και η Γερμανική αδηφαγία.
Κατόπιν τούτων το ερώτημα, αν φταίει το χέρι ή το μαχαίρι για τον φόνο, δεν μας αφορά, μια μαριονέτα δεν φταίει ποτέ για τίποτα κι ό,τι στοιχεία έχετε εναντίον της να τα πάτε στον εισαγγελέα.
Ο οποίος είναι κι αυτός μαριονέτα της μαριονέτας. Οπότε, ό,τι στοιχεία έχετε, καλύτερα θάψ’τε τα κάπου. Και περιμένετε να τελεσιδικήσουν σε καμιά δεκαριά χρόνια. Καθότι, εκτός των άλλων, η απονομή της Δικαιοσύνης είναι κάπως αργή στη χώρα μας. Άσε που μπορεί να παραγραφούν,
όπως παραγράφηκαν στο μυαλό του Τσίπρα όλα όσα έκανε, και τώρα γυρεύει να επιστρέψει για να κάνει τον καπιταλισμό πιο δημοκρατικό, τους πλειστηριασμούς πιο ανθρώπινους και τις παρλαπίπες πιο χρήσιμες.
Ένα θέατρο σκιών, κυρίες και κύριοι. Δεξιά το Σαράι του Πασά, Τραμπ, Ερντογάν, Ούρσουλα, κι αριστερά η καλύβα με τον Καραγκιόζη πρωθυπουργό. Τον κάθε Καραγκιόζη κάθε φορά, την κάθε μαριονέτα.
Κι εμείς οι φιγούρες του θεάτρου σκιών, ο σιορ Διονύσιος κι ο Σταύρακας, η Αγλαΐα και το Κολλητήρι, ο Μπάρμπα Γιώργος κι ο Βεληγκέκας με τα χρώματα στις φιγούρες μας ξεβαμμένα
σαν σκιές απ’ τον Άδη σ’ αυτό το θέατρο σκιών που δεν προσφέρει καμία χαρά και καμία κάθαρση…
ΣΤΑΘΗΣ Σ.
25•ΙΧ•2025
