Να προωθήσει και στον Οργανισμό Ισλαμικής Συνεργασίας τις θέσεις της για τη Θράκη και την Κύπρο επεδίωξε για μια ακόμη φορά η Άγκυρα, χωρίς να καταφέρνει να περάσει τις διατυπώσεις της στο τελικό ψήφισμα μετά από επιφυλάξεις που εξέφρασαν –σύμφωνα με διπλωματικές πηγές– η Αίγυπτος, το Ιράκ, η Σαουδική Αραβία, το Κουβέιτ, ο Λίβανος και το Μπαχρέιν.
Η τουρκική πλευρά είχε κάνει από νωρίς εμφανείς τις προθέσεις της, με τον ΥΠΕΞ κ. Φιντάν να αφιερώνει σημαντικό μέρος της εναρκτήριας ομιλίας του στα δύο αυτά θέματα: «Η τουρκική μουσουλμανική μειονότητα στη Δυτική Θράκη και ο τουρκικός πληθυσμός των Δωδεκανήσων στην Ελλάδα αντιμετωπίζουν σοβαρές παραβιάσεις, που τους εμποδίζουν να απολαύσουν ακόμη και τα πιο βασικά δικαιώματα και ελευθερίες» ανέφερε. Συνέχισε δε λέγοντας: «Η προσοχή του Οργανισμού Ισλαμικής Συνεργασίας σε αυτό το ζήτημα είναι κρίσιμη για να διασφαλιστεί ότι η εθνική ταυτότητα, η θρησκευτική εκπαίδευση και τα πολιτιστικά δικαιώματα της τουρκικής μουσουλμανικής μειονότητας γίνονται σεβαστά από τις ελληνικές αρχές». Ενώ εξίσου οξείες ήταν οι αναφορές του και στην Κύπρο, για την οποία ανέφερε χαρακτηριστικά: «Υπάρχουν δύο λαοί και δύο κράτη στο νησί της Κύπρου. Ως αναπόσπαστο μέρος του ισλαμικού κόσμου, το τουρκοκυπριακό κράτος εκπροσωπείται ως παρατηρητής στον Οργανισμό Ισλαμικής Συνεργασίας. Δυστυχώς, οι Τουρκοκύπριοι συνεχίζουν να ζουν υπό την άδικη και απάνθρωπη απομόνωση που τους επιβάλλεται εδώ και δεκαετίες. Καλούμε όλα τα μέλη να υποστηρίξουν τα εγγενή δικαιώματά τους και να συνεργαστούν άμεσα μαζί τους».
Προς ώρας, η Tουρκία δεν καταφέρνει να μετατρέψει τον Οργανισμό Ισλαμικής Συνεργασίας σε μοχλό πίεσης προς την Ελλάδα και την Κύπρο, καθώς οι ενστάσεις μιας σειράς χωρών δίνουν στη χώρα μας σημαντικό διπλωματικό χώρο και χρόνο. Είναι στο χέρι της δικής μας εξωτερικής πολιτικής να αξιοποιήσουμε αυτή τη στάση, η οποία οφείλεται όχι σε δικές μας ενέργειες, αλλά περισσότερο σε καραμπόλες που έχουν να κάνουν με το Ισραήλ και τη σχέση του με τα εν λόγω αραβικά καθεστώτα, και να μην τη θυσιάσει (όπως τόσες και τόσες φορές) στο όνομα της όποιας ελληνοτουρκικής προσέγγισης και του business as usual.
Ν.Τ.
