Πριν 10 χρόνια
«Αποπολιτικοποίηση ή πολιτική;» αναρωτιέται το editorial ενώ πλησιάζουν αυτοδιοικητικές εκλογές, και εξηγεί: «Οι πολιτικές δυνάμεις που στηρίζουν το Μνημόνιο, ανοικτά ή έμμεσα, επέλεξαν να αναμετρηθούν σε δευτερεύοντα θέματα και με ομάδες πολιτικών στελεχών δεύτερης γραμμής, σε μια εμφανή προσπάθεια εμπέδωσης ενός κλίματος αποπολιτικοποίησης των αυτοδιοικητικών εκλογών. Για παράδειγμα, οι κοινοί υποψήφιοι ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ-Οικολόγων κ.κ. Καμίνης και Μπουτάρης, τι λένε για το Μνημόνιο; “Είναι αναγκαίο κακό, αλλά η αυτοδιοίκηση… μπλα-μπλα-μπλα”… Η γραμμή του Μητρόπουλου “Γιώργο, άλλαξε πολιτική” είναι και αυτή στη ρότα της αποπολιτικοποίησης των εκλογών. Κοινή ρίζα της επιβαλλόμενης αποπολιτικοποίησης είναι η ενιαία προσπάθεια να χτυπηθεί κάθε προσδοκία πως μπορεί να υπάρχει άλλος δρόμος και άλλη πορεία για τον τόπο και τον λαό. Στην ίδια ρότα αποπολιτικοποίησης κινείται και η Αριστερά. Πληγώνει την ιδέα της ενότητας, αναστέλλει την ελπίδα για μια διαφορετική κίνηση, συρρικνώνεται, αναδεικνύει βολεμένους και μηχανισμούς που αρκούνται στη μίζερη ισχνή αναπαραγωγή τους και μόνο. Αδιαφορώντας πρακτικά για τη σύγκρουση με τις συνθήκες που επιβάλλει το Μνημόνιο, δεν προτείνει καμιά πράξη και μέτωπο που να οδηγεί στην αλλαγή, δεν είναι διόλου χρήσιμη στην κοινωνία. Η επιστροφή της πολιτικής για την Αριστερά οφείλει να είναι μια πορεία πολιτικοποίησης που να ενώνει τον κόσμο σε έναν στόχο… Σε μια εποχή όπου όλοι είμαστε όχι απλά υπό δοκιμή αλλά υπό ανατροπή και εξαφάνιση, είναι αναγκαία η τόλμη και η έξοδος προς την κοινωνία».
(εφημερίδα Δρόμος, 11/9/2010, φύλλο 30)
Πριν 20 χρόνια
«Το όραμά τους – Το όραμά μας» είναι ο κεντρικός τίτλος του φύλλου, και στο κείμενο του πρωτοσέλιδου διευκρινίζεται ότι το δικό τους είναι «η εξαθλίωση και ο κοινωνικός αποκλεισμός για τους πολλούς» και το δικό μας στον αντίποδα: «Η Ελλάδα της ανεξαρτησίας και της αξιοπρέπειας». Πάντα στο πρωτοσέλιδο, παρουσιάζονται τα σχέδια των ΗΠΑ για επέμβαση στην Κολομβία και οι διαδηλώσεις ενάντια στην επίσκεψη του Κλίντον εκεί: «Χαρακτηριστικό παράδειγμα της “προετοιμασίας” της επίσκεψης ήταν η εν ψυχρώ δολοφονία 6 μαθητών του Δημοτικού στις 15/8 στο Πουέμπλο Ρίκο. Οι στρατιωτικοί δήλωσαν ότι οι μικροί αποτελούσαν “ανθρώπινη ασπίδα” για τους αντάρτες…». Το σημείωμα της Σύνταξης είναι αφιερωμένο στον ΟΗΕ, που πραγματοποιεί πανηγυρική σύνοδο για την είσοδο στη νέα χιλιετία: «Πλέον δεν είναι ένας οργανισμός ο οποίος συμβάλλει στον Α΄ ή Β΄ βαθμό στην κατοχύρωση ενός διεθνούς δικαίου. Έχει μετατραπεί σε έναν διακοσμητικό οργανισμό, τυπικής μόνο επικύρωσης των αποφάσεων του διευθυντηρίου της Νέας Τάξης, σε έναν οργανισμό όπου επιτρέπεται μόνο η φλυαρία για τα “οικουμενικά” προβλήματα, ένα κυτίο παραπόνων το πολύ-πολύ».
(εφημερίδα Αριστερά!, 9/9/2000, φύλλο 60)
