Πριν 5 χρόνια
Σαν αύριο πριν πέντε χρόνια πραγματοποιούνταν το ελληνικό δημοψήφισμα. Παρεκκλίνοντας από την «κανονική» σύνθεση της στήλης, σήμερα δημοσιεύουμε αποσπάσματα από δύο φύλλα του Δρόμου: αυτά που κυκλοφόρησαν ακριβώς πριν και μετά το δημοψήφισμα. Τα σχόλια περιττεύουν!
Το σημείωμα «Νίκη και υπονόμευση του Όχι» υπογραμμίζει: «Η σημασία της νίκης του Όχι παραμένει η μόνη αδήριτη αναγκαιότητα. Όχι επειδή από αυτό θα προκύψει τάχα μια εύκολη ή έντιμη συμφωνία. Τέτοια δεν προτείνεται, πολύ περισσότερο δεν παλεύεται πια, ούτε από την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ. Η αναγκαιότητα του Όχι αφορά αποκλειστικά την επόμενη μέρα… Οι μεγάλες αλλαγές δεν γίνονται από περίκλειστα επιτελεία, διαπραγματευτικές ομάδες και έξυπνες διατυπώσεις εντός της λογικής και του πλαισίου των δανειστών. Μεγάλες μάχες κερδίζονται μόνο από ένα λαό συγκροτημένο σε σώμα»…
Το editorial, με τίτλο «Ένα δυνατό Όχι μπορεί να ανοίξει δρόμους», επισημαίνει: «Είναι γεγονός ότι αυτή η μάχη μπορούσε να δοθεί με καλύτερους όρους. Ας φανταστούμε π.χ. πόσο διαφορετική θα ήταν η εξέλιξη με ένα δημοψήφισμα αντί για συμφωνία στις 20 Φεβρουαρίου, όταν υπήρχαν πολύ περισσότερα οικονομικά και κυρίως πολιτικά αποθέματα… Ακόμα και τώρα, θα μπορούσε η εξέλιξη να είναι διαφορετική αν το δημοψήφισμα δεν εντασσόταν στα πλαίσια της “διαπραγμάτευσης”, αν άνοιγε ένα νέο δρόμο, έξω από αυταπάτες για αμοιβαία επωφελή συμφωνία»…
Ένα ακόμη από τα βασικά άρθρα του φύλλου, με τίτλο «Μπήκαμε στην επόμενη μέρα», υποστηρίζει: «Μόνο χάρη στην πρωτοβουλία και την αυτενέργεια των φτωχών λαϊκών στρωμάτων προωθήθηκε η περιορισμένη, ούτως ή άλλως, καμπάνια των 3-4 ημερών. Για άλλη μια φορά ο κόσμος βρέθηκε πιο μπροστά από μηχανισμούς και κόμματα… Έχουν ήδη ανοίξει διεργασίες “εθνικής ενότητας-συνεργασίας” για να κλείσει γρήγορα μια μνημονιακή συμφωνία… Η συμπύκνωση της πείρας 5 χρόνων αγώνων και προσπαθειών οφείλει να τροφοδοτήσει την προσπάθεια για μια πολιτική σωτηρίας, διεξόδου, και αναγέννησης του λαού και της χώρας»…
(εφημερίδα Δρόμος, 3-4/7/2015, φύλλο 270)
«Όχι στο νέο Μνημόνιο» γράφει ο κεντρικός τίτλος του μεταδημοψηφισματικού πρωτοσέλιδου, συμπληρούμενος από την επισήμανση «Τεράστιες οι ευθύνες όσων οδηγούν τη χώρα σε νέα αδιέξοδα και νέες δεσμεύσεις». Ο τίτλος κεντρικού άρθρου αναρωτιέται «Τελικά σε τι είπε Όχι ο λαός;», με τον υπότιτλο να δίνει μια ιδέα: «Τα μέτρα που αρνήθηκε με το δημοψήφισμα του επιβάλλονται πλέον ως πρόταση της κυβέρνησης»… «Με κομμένη την ανάσα παρακολουθεί ο ελληνικός λαός τη μετατροπή του Όχι σε ένα νέο μνημόνιο, ίδιο ή και χειρότερο με αυτό που απέρριψε το δημοψήφισμα», ξεκινά το editorial, και διαπιστώνει: «Όταν η κυβέρνηση κάλεσε τον απροετοίμαστο λαό να πάρει θέση, αυτός επέδειξε αξιοθαύμαστο φρόνημα. Αποδείχθηκε ηθικά έτοιμος να αναλάβει το φορτίο μιας σύγκρουσης. Παραβλέποντας αυτό το θαυμαστό γεγονός, η κυβέρνηση δεν έκανε δεύτερες σκέψεις: παρέμεινε εγκλωβισμένη στην ιδέα της διαπραγμάτευσης, αντιμετώπισε το δημοψήφισμα ως μη γενόμενο και επέστρεψε στο τραπέζι με όρους πολύ χειρότερους από αυτούς που αντιμετώπιζε πριν το δημοψήφισμα… Ο λαός ωριμάζει, το ίδιο και η κυβέρνηση, σε διαφορετική όμως κατεύθυνση: η ωρίμανσή της γίνεται με τους όρους των δανειστών»… «Η κυβέρνηση αναβίωσε τις χειρότερες στιγμές του μνημονιακού καθεστώτος της τελευταίας πενταετίας πριν στεγνώσει το μελάνι των εκατομμυρίων σταυρών στο κουτάκι του Όχι» επισημαίνει άλλο άρθρο…
(εφημερίδα Δρόμος, 11/7/2015, φύλλο 271)
