Πριν 10 χρόνια
«Κυβέρνηση-Ε.Ε.-ΔΝΤ: Επικίνδυνοι για τη χώρα, εχθρικοί για το λαό» Με αυτόν τον πρωτοσέλιδο τίτλο κυκλοφορεί ο Δρόμος, συνοδευόμενο από το γνωστό σκίτσο του Λατούφ με τον ΓΑΠ να κρατά τη θηλιά των μέτρων που επιβάλλει το λεγόμενο σύμφωνο σταθερότητας. Σε άλλο άρθρο, με αφορμή το ταξίδι του τότε πρωθυπουργού στις ΗΠΑ και την επιστολή του στον Ερντογάν για «αποκλιμάκωση της έντασης στο Αιγαίο και επίσπευση της προσφυγής στη Χάγη», επισημαίνεται: «Ο επεκτατισμός, θεμελιακό στοιχείο του σύγχρονου τουρκικού κράτους, έχει αυτοδύναμα χαρακτηριστικά και δεν είναι απλό εργαλείο των αμερικανικών σχεδίων. Άλλωστε ο Νταβούτογλου, σημερινός υπουργός Εξωτερικών, είναι ο μεγάλος οραματιστής της τουρκικής μετεξέλιξης σε περιφερειακή δύναμη πλανητικής κλίμακας… Έχουμε επίσης την πολλαπλά επίκαιρη Frontex, η οποία επιδιώκει την κατοχύρωση της ρευστής έννοιας των συνοριακών περιοχών έναντι των καθορισμένων συνόρων… Η κατάσταση χειροτερεύει, μακριά από το ενδιαφέρον της κοινής γνώμης κι ακόμη πιο μακριά από την παρουσία της Αριστεράς η οποία, παγιδευμένη στα δικά της στερεότυπα, αδυνατεί να συνδράμει στους απαιτούμενους επαναπροσδιορισμούς». Σημείωμα στο ίδιο φύλλο επανέρχεται στο θέμα της προβοκάτσιας ενάντια στην ΚΟΕ, που δήθεν οργάνωσε και υλοποίησε την επίθεση ενάντια στον Παναγόπουλο της ΓΣΕΕ: «Η προβοκάτσια, που στήθηκε από κύκλους του ΠΑΣΟΚ (Παπουτσής, Πάγκαλος) και από το ΛΑΟΣ (Άδωνις), και αναπαράχθηκε από ΜΜΕ (με πρωτοπόρο το MEGA και την δυνατή τριπλέτα των Πρετεντέρη-Καψή-Τρέμη), είχε κοντά ποδάρια. Ήταν χοντροκομμένο ψέμα που βόλευε εκείνη τη στιγμή για να συγκαλυφθεί η επίθεση στον Γλέζο και κυρίως το αίσχος μέσα στη Βουλή, όπου 30 βουλευτές “ψήφισαν” να βάλουν την κοινωνία σε γύψο».
(εφημερίδα Δρόμος, 20/3/2010, φύλλο 5)
Πριν 20 χρόνια
«Λαϊκή εξέγερση στο Εκουαδόρ» Αυτό το θέμα κυριαρχεί στα Διεθνή του φύλλου, με τη σχετική ανταπόκριση να περιγράφει την εκδίωξη του αντιδραστικού προέδρου Μαχούντ και τη δυσκολία με την οποία η ολιγαρχία και οι ιμπεριαλιστές κατάφεραν να ξαναπάρουν τον έλεγχο της κατάστασης, βάζοντας στην προεδρία τον ως τότε αντιπρόεδρο Νομπόα – που κι αυτός ανατράπηκε λίγο αργότερα από άλλη λαϊκή εξέγερση. Ένα χαρακτηριστικό απόσπασμα: «Τα ξημερώματα το πλήθος κινείται προς τα φυλασσόμενα από το στρατό κυβερνητικά κτίρια. Αλλά οι φαντάροι και οι κατώτεροι αξιωματικοί, αντί να χτυπήσουν τον λαό, ενώνονται μαζί του. Ο Μαχούντ το σκάει από το προεδρικό μέγαρο κρυμμένος μέσα σε ασθενοφόρο. Δημιουργείται Επιτροπή Εθνικής Σωτηρίας με επικεφαλής τον Βάργκας, ηγέτη των ιθαγενών, τον συνταγματάρχη Γκουτιέρεζ, επικεφαλής του τμήματος του στρατού που συντάσσεται με την εξέγερση, και έναν πρώην δικαστικό που είχε παυθεί από την κυβέρνηση…».
(εφημερίδα Αριστερά!, Μάρτης 2000, φύλλο 51)
