Της Ματίνας Παπαχριστούδη. Αναβρασμός επικρατεί στο χώρο των ΜΜΕ.
Οι εργοδότες, όπως εξάλλου αναμενόταν, δεν τήρησαν καμία υπογραφή, καμία υπόσχεση τους. Οι περσινές περικοπές, μειώσεις, ατομικές συμβάσεις, απολύσεις που θα έσωζαν υποτίθεται τα Μέσα τους, επιβλήθηκαν με την κατασυκοφάντηση των σωματείων και την εξολόθρευση των συνδικαλιστών δημοσιογράφων που αντιστάθηκαν.
Για ορισμένα Μέσα, όπως για παράδειγμα το Έθνος ή τα περιοδικά του Αντώνη Λυμπέρη δεν έκλεισε ούτε καν χρόνος από τότε που τα αφεντικά τους έβαλαν φαρδιά πλατιά την υπογραφή τους στα ιδιωτικά συμφωνητικά διάρκειας ενός έτους.
Τα μνημόνια περικοπών που επιβλήθηκαν με τη βοήθεια σημαντικής μερίδας φοβισμένων δημοσιογράφων και λιγότερων πιστών υπασπιστών της εργοδοσίας σε κάθε Μέσο, όπως αποδεικνύεται σήμερα, ήταν μόνο η αρχή. Για την πλήρη επιβολή του νέου μοντέλου εργασίας στα Μedia, το οποίο και δεν έχουν κανένα πρόβλημα να περιγράψουν με τα μελανότερα χρώματα. Μισθοί πείνας, ωράρια 70 ωρών, χωρίς αργίες και Σαββατοκύριακα. Για την προώθηση αυτού του σχεδίου, όπως αποδεικνύεται από τις εξελίξεις και τι μεθόδους που ακολουθούνται, είναι αναγκαίο να πεταχτούν έξω από τους χώρους εργασίας τα συνδικαλιστικά σωματεία. Όσα τουλάχιστον αντιστέκονται. Το επιχείρησε με επιτυχία την περασμένη εβδομάδα ο Σταύρος Ψυχάρης στον ΔΟΛ. Όπως γράφτηκε και στο Διαδίκτυο η εντολή του εκδότη ήταν σαφής: «Πετάξτε την ΕΣΗΕΑ έξω και θα τα βρούμε». Μετά από αυτή τη σύσκεψη, κυκλοφόρησε κείμενο πρωτοβουλίας αρχισυντακτών με το οποίο εκβιάστηκαν οι υπογραφές των δημοσιογράφων. Και τι μεγαλύτερος φόβος, ειδικά σήμερα στον Τύπο, από το επιχείρημα «εμείς πληρωνόμαστε τουλάχιστον»… Η απειλή κρύβεται σε φήμες, σενάρια για τις εφημερίδες του συγκροτήματος. Με βάση τις προτάσεις των αρχισυντακτών η συνέλευση της εφημερίδας Το Βήμα αποφάσισε με πλειοψηφία να αποδεχθεί τη μείωση των μισθών κατά 20%. Το σοβαρότερο, ωστόσο, είναι ότι αποφάσισε να διαπραγματευτεί μέσω της «διορισμένης» από την εργοδοσία, επιτροπής με τον Σταύρο Ψυχάρη, χωρίς την παρουσία του σωματείου της ΕΣΗΕΑ και χωρίς να υπογράψει ατομικές συμβάσεις. Μετά τη διαπραγμάτευση η «συμφωνία» θα πρέπει να υπογραφεί από το σωματείο!
Το παράδειγμα του ΔΟΛ προσπάθησε να εφαρμόσει την αμέσως επόμενη μέρα και ο Φώτης Μπόμπολας στο δικό του συγκρότημα. Ο εκδότης, όμως, εκεί δεν είχε τι να υποσχεθεί στους δικούς του υποτακτικούς. Σε αντίθεση με τον Στ. Ψυχάρη και με τη δύναμη που νιώθει πως έχει με τον παρά του, εκβίασε ανοιχτά τους εργαζόμενους του. Δηλώνοντας πως και απολύσεις θα κάνει και μειώσεις μισθών. Και εδώ με εντελώς τραμπούκικο τρόπο, ρόλο που ανέλαβαν τα γνωστά διευθυντικά στελέχη, επιχείρησαν να πετάξουν εκτός συνελεύσεων και συγκεντρώσεων τα σωματεία.
Είναι ενδεικτικό ότι οι εκδότες που στα Μέσα τους προπαγανδίζουν την ανάγκη μείωσης μισθών στον ιδιωτικό τομέα, δεν επιλέγουν να επιβάλλουν τη δημιουργία ξεχωριστών ενώσεων προσώπων, όπως συμβαίνει σε άλλους χώρους εργασίας. Το γιατί αυτό συμβαίνει μπορεί να εξηγηθεί από τις ιδιαιτερότητες του δημοσιογραφικού κλάδου. Τα ίδια τα στελέχη των εφημερίδων, καναλιών γνωρίζουν πως η τυχόν έξοδος τους από τα σωματεία των ΜΜΕ θα επιφέρει την απώλεια της ασφάλισης τους στο ΕΤΑΠ ΜΜΕ. Για αυτό και διάλεξαν άλλον δρόμο. Επειδή σκοντάφτει στην παρούσα φάση η επιχείρηση υπογραφής ατομικών συμβάσεων με τις νέες μειώσεις, προσπαθούν να το επιβάλλον με τη δύναμη των εκβιασμών, συλλογικά.
Για ορισμένα Μέσα, όπως για παράδειγμα το Έθνος ή τα περιοδικά του Αντώνη Λυμπέρη δεν έκλεισε ούτε καν χρόνος από τότε που τα αφεντικά τους έβαλαν φαρδιά πλατιά την υπογραφή τους στα ιδιωτικά συμφωνητικά διάρκειας ενός έτους.
Τα μνημόνια περικοπών που επιβλήθηκαν με τη βοήθεια σημαντικής μερίδας φοβισμένων δημοσιογράφων και λιγότερων πιστών υπασπιστών της εργοδοσίας σε κάθε Μέσο, όπως αποδεικνύεται σήμερα, ήταν μόνο η αρχή. Για την πλήρη επιβολή του νέου μοντέλου εργασίας στα Μedia, το οποίο και δεν έχουν κανένα πρόβλημα να περιγράψουν με τα μελανότερα χρώματα. Μισθοί πείνας, ωράρια 70 ωρών, χωρίς αργίες και Σαββατοκύριακα. Για την προώθηση αυτού του σχεδίου, όπως αποδεικνύεται από τις εξελίξεις και τι μεθόδους που ακολουθούνται, είναι αναγκαίο να πεταχτούν έξω από τους χώρους εργασίας τα συνδικαλιστικά σωματεία. Όσα τουλάχιστον αντιστέκονται. Το επιχείρησε με επιτυχία την περασμένη εβδομάδα ο Σταύρος Ψυχάρης στον ΔΟΛ. Όπως γράφτηκε και στο Διαδίκτυο η εντολή του εκδότη ήταν σαφής: «Πετάξτε την ΕΣΗΕΑ έξω και θα τα βρούμε». Μετά από αυτή τη σύσκεψη, κυκλοφόρησε κείμενο πρωτοβουλίας αρχισυντακτών με το οποίο εκβιάστηκαν οι υπογραφές των δημοσιογράφων. Και τι μεγαλύτερος φόβος, ειδικά σήμερα στον Τύπο, από το επιχείρημα «εμείς πληρωνόμαστε τουλάχιστον»… Η απειλή κρύβεται σε φήμες, σενάρια για τις εφημερίδες του συγκροτήματος. Με βάση τις προτάσεις των αρχισυντακτών η συνέλευση της εφημερίδας Το Βήμα αποφάσισε με πλειοψηφία να αποδεχθεί τη μείωση των μισθών κατά 20%. Το σοβαρότερο, ωστόσο, είναι ότι αποφάσισε να διαπραγματευτεί μέσω της «διορισμένης» από την εργοδοσία, επιτροπής με τον Σταύρο Ψυχάρη, χωρίς την παρουσία του σωματείου της ΕΣΗΕΑ και χωρίς να υπογράψει ατομικές συμβάσεις. Μετά τη διαπραγμάτευση η «συμφωνία» θα πρέπει να υπογραφεί από το σωματείο!
Το παράδειγμα του ΔΟΛ προσπάθησε να εφαρμόσει την αμέσως επόμενη μέρα και ο Φώτης Μπόμπολας στο δικό του συγκρότημα. Ο εκδότης, όμως, εκεί δεν είχε τι να υποσχεθεί στους δικούς του υποτακτικούς. Σε αντίθεση με τον Στ. Ψυχάρη και με τη δύναμη που νιώθει πως έχει με τον παρά του, εκβίασε ανοιχτά τους εργαζόμενους του. Δηλώνοντας πως και απολύσεις θα κάνει και μειώσεις μισθών. Και εδώ με εντελώς τραμπούκικο τρόπο, ρόλο που ανέλαβαν τα γνωστά διευθυντικά στελέχη, επιχείρησαν να πετάξουν εκτός συνελεύσεων και συγκεντρώσεων τα σωματεία.
Είναι ενδεικτικό ότι οι εκδότες που στα Μέσα τους προπαγανδίζουν την ανάγκη μείωσης μισθών στον ιδιωτικό τομέα, δεν επιλέγουν να επιβάλλουν τη δημιουργία ξεχωριστών ενώσεων προσώπων, όπως συμβαίνει σε άλλους χώρους εργασίας. Το γιατί αυτό συμβαίνει μπορεί να εξηγηθεί από τις ιδιαιτερότητες του δημοσιογραφικού κλάδου. Τα ίδια τα στελέχη των εφημερίδων, καναλιών γνωρίζουν πως η τυχόν έξοδος τους από τα σωματεία των ΜΜΕ θα επιφέρει την απώλεια της ασφάλισης τους στο ΕΤΑΠ ΜΜΕ. Για αυτό και διάλεξαν άλλον δρόμο. Επειδή σκοντάφτει στην παρούσα φάση η επιχείρηση υπογραφής ατομικών συμβάσεων με τις νέες μειώσεις, προσπαθούν να το επιβάλλον με τη δύναμη των εκβιασμών, συλλογικά.
Σχόλια
