Συνέλευση την Τετάρτη, διαδήλωση το Σάββατο και συνέχιση του αγώνα
Η πολύ συστηματική δουλειά τόσο του ΣΥΡΙΖΑ όσο και του Συντονισμού Πολιτών και Συλλογικοτήτων για τον ΟΑΣΘ έχει αρχίσει να φαίνεται και η αποδόμηση του οργανισμού μοιάζει να μην είναι τόσο αδύνατη. Αποδόμηση που δεν αφορά μόνο το επίμαχο της αύξησης της τιμής του εισιτηρίου, της μείωσης της συχνότητας των ημερήσιων λεωφορείων και της εξαφάνισης των νυχτερινών, αλλά της συνολικής σχέσης ενός ιδιωτικού οργανισμού με την πόλη, τους πολίτες και την ποιότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών.
Έτσι, στην εποχή της σπουδαίας δουλειάς, από την άποψη της αποτελεσματικότητας των αντιπάλων στο επίπεδο της απαξίωσης του δημόσιου και των κοινών, έρχεται ένα κίνημα να ξεπουπουλιάσει το μεγαλείο και τον θρίαμβο του ιδιωτικού επί του δημοσίου. Δεν είναι το Δημόσιο, έρχεται να μας πει ο ΣΥΡΙΖΑ και ο Συντονισμός Συλλογικοτήτων που παράγει παθογένειες, που λειτουργεί με αδιαφάνεια, που δεν εξυπηρετεί, που φροντίζει τους ημετέρους, αλλά ένας ιδιώτης που ζει παρασιτικά με τις ευλογίες όσων επί δεκαετίες συντήρησαν και ανέχτηκαν αυτό το καθεστώς και οι οποίοι έχουν και ονοματεπώνυμα.
Στην εποχή του «είτε-είτε» -είτε θα είμαστε με το παλιό, φθαρμένο και πελατειακό κράτος είτε θα είμαστε με το μικρό κράτος και θα αφήσουμε την αγορά με τα γνωστά σε εμάς συνεπακόλουθα να πάρει τον φυσικό της δρόμο- όσοι και όσες συμμετέχουμε στο κίνημα ενάντια στον ΟΑΣΘ και όχι μόνο, καλούμαστε να δουλέψουμε σε πολλά επίπεδα.
Αφενός να αποδείξουμε και να είμαστε πειστικοί ως προς το ότι αυτός ο οργανισμός πρέπει, για πολλούς λόγους, να παραδώσει στο Δημόσιο τα κλειδιά των λεωφορείων και αφετέρου, από την ώρα που θα γίνει αυτό, να έχουμε και την απάντηση στο τι είδους δημόσιες συγκοινωνίες θέλουμε. Το «όχι στον ΟΑΣΘ», εδώ που είμαστε, δεν φτάνει. Ένα συνολικό σχέδιο για τις δημόσιες συγκοινωνίες που θέλουμε, για τον τρόπο υλοποίησης και τα οφέλη αυτού του σχεδίου πρέπει -και είναι- στον τρέχοντα σχεδιασμό του Τμήματος Μεταφορών όπως και της αντίστοιχης ΕΕΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ. Ταυτόχρονα, πρέπει να καταστήσουμε σαφές ότι οι δημόσιες συγκοινωνίες, όπως και όλα τα κοινά, θα έχουν ένα σαφές κοινωνικό πρόσημο, ότι η περιβαλλοντική διάσταση των συγκοινωνιών δεν θα είναι ανέκδοτο, ότι η ποιότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών δεν είναι πολυτέλεια για λίγους. Και, οπωσδήποτε, να δημιουργήσουμε τις προϋποθέσεις συμμετοχής στον έλεγχο και στη λειτουργία του νέου οργανισμού, απαραίτητη προϋπόθεση για την οπτική μέσα από την οποία εμείς βλέπουμε το Δημόσιο και τη σχέση των πολιτών με τα κοινά και τα θέματα που μας αφορούν όλες και όλους.
Ωστόσο -και η εμπειρία από το κίνημα για το νερό αυτό δείχνει- αν στην προσπάθεια για την αποδόμηση του ΟΑΣΘ δεν εμπλακεί μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας, αν δεν ασκηθεί η μεγαλύτερη δυνατή κοινωνική πίεση, είμαστε αδύναμοι. Και το Κίνημα για το Νερό μας βοηθάει γιατί νίκησε και γιατί έβαλε στο τραπέζι αλλά και εκπαίδευσε την κοινωνία της πόλης στις έννοιες του δημόσιου, των κοινών, του κοινωνικού χαρακτήρα των αγαθών και γιατί έδειξε τον δρόμο οργάνωσης και λειτουργίας ενός κινήματος που θέλει να έχει μαζικά χαρακτηριστικά. Γι’ αυτόν το λόγο η αίθουσα της συνέλευσης της Τετάρτης (19/11) στο Δημαρχείο, είναι πολύ σημαντικό να είναι γεμάτη και κυρίως σε αυτήν να εκπροσωπούνται όχι μόνο τα γνωστά-άγνωστα κομμάτια των συλλογικοτήτων της πόλης. Η πορεία του Σαββάτου (22/11), επίσης, πρέπει να έχει τον ίδιο προσανατολισμό.
Αλέκα Κρασοπούλου, μέλος Γραμματείας ΣΥΡΙΖΑ Α’ Θεσσαλονίκης
