Την Τρίτη, 19 Απριλίου, στις 7μ.μ. σε εκδήλωση που θα γίνει στο Θέατρο Χυτήριο, στην Ιερά Οδό, η Ζωή Κωνσταντοπούλου θα εξηγήσει το πρόγραμμα και τους στόχους του νέου σχήματος που αποφάσισε να δημιουργήσει. Το νέο όνομα αυτού Πλεύση Ελευθερίας και ως λογότυπο έχει ένα καραβάκι με έξι συμβολικά Δ (Δημοκρατία, Δικαιοσύνη, Διαφάνεια, Δικαιώματα, Διαγραφή Χρέους, Διεκδίκηση Γερμανικών Αποζημιώσεων). Υποθέτουμε πως θα έχουν γίνει κι άλλες διεργασίες οι οποίες θα συνοψίζουν τον χαρακτήρα και τη φυσιογνωμία του.
Σε μια εποχή που κυριαρχεί το «φτιάξε ένα κόμμα, μπορείς», «έχω φιλοδοξία, φτιάχνω το κόμμα μου», σε έναν πολιτικό ορίζοντα που αναβιώνουν τα παλαιοκομματικά αρχηγικά χαρακτηριστικά, προστίθεται ένας ακόμη σχηματισμός που θα πει μεγάλα λόγια χωρίς να απαντά στην ανάγκη μιας ανοικτής συμμετοχικής διεργασίας (παρ’ ότι ορκίζεται στις αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες).
Ελπίζουμε το νέο εγχείρημα να μην κινηθεί στο παλαιοκομματικό, αρχηγοκεντρικό μοντέλο. Χωρίς να υπάρχει καμιά ουσιαστική αιτιολόγηση για τη σιωπή που υπήρξε απέναντι στην ανάγκη μιας μεγάλης πρωτοβουλίας το καλοκαίρι, χωρίς να απαντιέται γιατί στηρίχθηκε η Λαϊκή Ενότητα, και τι γίνεται η συνεργασία μαζί της, χωρίς δημόσια ζύμωση για την ανάγκη ενός νέου κόμματος, χωρίς καμία ευρύτερη διαβούλευση, φθάσαμε σε μια φιλόδοξη αρχηγική πλεύση.
Θα το ξανατονίσουμε για πολλοστή φορά: Ο ελληνικός λαός σε δύο περιπτώσεις τους τελευταίους 8 μήνες (μία με το «όχι» στο δημοψήφισμα και μία με την αλληλεγγύη προς τους πρόσφυγες), έδειξε ένα μεγαλειώδες φρόνημα. Απέδειξε ότι έχει αποθέματα να κινηθεί σε διαφορετική κατεύθυνση από εκείνη που του σερβίρει η κομματοκρατία. Δεν περιμένει τίποτα από τις εκλογές κι απ’ το υπάρχον πολιτικό σύστημα. Ο τόπος έχει ανάγκη από ένα άλλο, πολιτικό σύστημα, από ένα πολιτικό κίνημα διεξόδου που θα ανοίξει δρόμους για να λειτουργήσει πραγματικά η δημοκρατία. Οφείλουμε να βοηθήσουμε όσο γίνεται ώστε να υπάρξει ένα τέτοιο πολιτικό κίνημα. Έχουμε παιδευτεί από τους εκάστοτε επικεφαλής. Χρειάζεται κάτι πιο δημοκρατικό, κάτι πιο ανοιχτό στο οποίο να συμμετέχει πραγματικά ο κόσμος και να δεσμεύονται όλοι από κοινές εκτιμήσεις και στόχους. Οι αρχηγοί και οι κεφαλές παίδεψαν αυτό τον λαό κι αυτό τον τόπο. Χρειαζόμαστε κάτι διαφορετικό και πρέπει να το εφεύρουμε.
