Η κυρία Μαρία Γεωργίτση που απαντά στις ερωτήσεις μας, είναι ένα από τα τρία ιδρυτικά μέλη του KEOS (οι άλλοι δυο είναι ο Παναγιώτης Κλούβας και η Ρίτα Ντούλη), ενός χιώτικου περιοδικού που έφτασε αισίως στο 3ο του τεύχος. Στην πραγματικότητα θα μπορούσαμε να χαρακτηρίσουμε τα τεύχη που ήδη κυκλοφορούν και ως «λευκώματα», λόγω της υψηλής αισθητικής και της προσεγμένης εκτύπωσης.
Είναι το έντυπο που θα βάλεις στη βιβλιοθήκη σου και θα ανατρέχεις κάθε τόσο στα θαυμάσια αφιερώματά του. Είναι το πρώτο δίγλωσσο περιοδικό που κυκλοφορεί εντός Χίου από το 2021 με εμπνευστές τρεις Χιώτες.
Ωστόσο στα σχέδια της ομάδας είναι και η παρουσίαση των άλλων νησιών του Βόρειου Αιγαίου. Μακάρι να υπήρχαν τέτοιες προσπάθειες και σε άλλες περιοχές της Ελλάδας.
«Στόχος μας εξαρχής ήταν να δημιουργήσουμε μια έντυπη ανάμνηση για τον εκάστοτε επισκέπτη του νησιού, ένα ενθύμιο που θα μπορέσει να πάρει μαζί του»
Πώς αποφασίσατε να ιδρύσετε το KEOS και πού παραπέμπει ο τίτλος του;
Πάνε 12 χρόνια που η ιδέα του συγκεκριμένου πρότζεκτ γεννήθηκε. Καθώς αγαπάμε πολύ το νησί μας, και είμαστε βαθιά συνδεδεμένοι με τον τόπο αυτόν, θέλαμε να γνωρίσουν όσο περισσότεροι άνθρωποι είναι δυνατόν τις φυσικές ομορφιές, την ποικιλομορφία, την αύρα και τους ανθρώπους της Χίου.
Η ιδέα λοιπόν προϋπήρχε και στην καραντίνα του 2020 ανασύρθηκε από τα συρτάρια μας, καθώς νιώθαμε πιο έτοιμοι ώστε να το προχωρήσουμε.
Καθώς διαβάζαμε διάφορες αναφορές σχετικά με το νησί μας και την ιστορία του, το όνομα ΚΕΟΣ μας προσέλκυσε από την πρώτη στιγμή. Κατά τον Όμηρο, το προελληνικό Κίος ή Κέως, ήταν το όνομα της Χίου, το οποίο είναι και παραπλήσιο με το σημερινό. Έτσι πληροφορηθήκαμε τουλάχιστον, από τις διάφορες αναφορές.
Ποια τεύχη έχουν κυκλοφορήσει μέχρι σήμερα; Δεν θα θέλατε να προχωρήσετε σε μια πιο τακτική έκδοση;
Μέχρι σήμερα, έχουν κυκλοφορήσει τρία τεύχη:
Το επετειακό «200 Χρόνια από την Ελληνική Επανάσταση» (2021),
«Τα Μυστικά της Μαστίχας» (2022) και
οι «Άγνωστες Ιστορίες του Ωκεανού» (2023).
Κάθε τεύχος του περιοδικού έχει διαφορετική θεματολογία, εμπνευσμένη από αναφορές του νησιού, εστιάζοντας στην τοπική κουλτούρα. Ο τόπος και ο άνθρωπος βρίσκονται στο επίκεντρο της έμπνευσής μας. Ακολουθούμε την καθοδήγηση των ντόπιων, οι οποίοι έχουν να μας διηγηθούν ενδιαφέρουσες ιστορίες. Έτσι, μέσα από τα τεύχη μας, ξεκινά μια μοναδική αφηγηματική διαδρομή, καθώς μοιραζόμαστε αυτές τις ιστορίες.
Αναμφίβολα, αποτελεί ένα στοίχημα για εμάς το να καταφέρουμε να προχωρήσουμε σε μια πιο τακτική έκδοση και ακόμα μεγαλύτερο στοίχημα το να καταφέρουμε να βγούμε έξω από τα σύνορα του νησιού μας και να μπορέσουμε επισκεφτούμε και άλλα όμορφα νησιά του Βορείου Αιγαίου, όπως η Λέσβος, η Λήμνος, η Ικαρία κ.λπ., για να συγκεντρώσουμε εικόνες και εντυπώσεις, να γνωρίσουμε τους ντόπιους, να ακούσουμε τις ιστορίες τους και να ενώσουμε λόγο και εικόνες γύρω από ένα κοινό θέμα.
Το καινούργιο τεύχος τι περιλαμβάνει;
Το τρίτο τεύχος του KEOS επιχειρεί ένα ταξίδι στη ναυτική παράδοση του νησιού μας, μέσα από εικόνες και αφηγήσεις. Οι ναυτότοποι και οι άνθρωποι που αφιέρωσαν τη ζωή τους στη θάλασσα μοιράστηκαν μαζί μας ιστορίες αξιοσύνης, προκοπής, πένθους, και αποχωρισμού.
Αυτοί οι άνθρωποι, που αγάπησαν τη θάλασσα και μαγεύτηκαν από αυτήν, είναι οι δικοί μας ήρωες.
Καπετάνιοι, ναυτικοί, ασυρματιστές, και μέλη των οικογενειών τους καταθέτουν μαρτυρίες-βιώματα ψυχής σε μια προσπάθεια να μας βοηθήσουν να κατανοήσουμε αυτό τον μύθο που δεν ξεθωριάζει ποτέ.
Η υπόλοιπη θεματολογία του τεύχους αφορά ένα αφιέρωμα σε χωριά, παραλίες και τοπόσημα τόσο του νότιου όσο και του βόρειου τμήματος του νησιού. Και τέλος, το κεφάλαιο «meet the people» όπου γίνεται μια αναφορά σε πρόσωπα της Χίου, τα οποία έχουν βαθιά σύνδεση με τον τόπο αυτόν, και ο καθένας έχει αφήσει το δικό του δημιουργικό αποτύπωμα, έχοντας πάντα ως σημείο αναφοράς τη Χίο.
Υπάρχουν σχέδια για την επόμενη έκδοση;
Ιδανικά θέλουμε να βγει μια μικρότερη ενδεχομένως έκδοση λίγο πριν το Πάσχα.
Και έπειτα ακολουθεί η καλοκαιρινή ετήσια έκδοση. Η αλήθεια είναι ότι κάθε φορά που ετοιμαζόμαστε να προχωρήσουμε για την επόμενη έκδοση, όλο και περισσότεροι άνθρωποι θέλουν να συμμετέχουν στο δημιουργικό κομμάτι του περιοδικού, και αυτό είναι πολύ ενδιαφέρον, καθώς θέλουμε να υπάρχει μια ποικιλομορφία τόσο στα θέματα όσο και στο κομμάτι της δημιουργικότητας.
Πώς έχει ανταποκριθεί το κοινό, οι αναγνώστες; Πολλοί θεωρούν πως η εποχή των έντυπων περιοδικών έχει παρέλθει. Υπάρχει μέλλον πιστεύετε και με ποιον τρόπο;
Ομολογουμένως, το κοινό ανταποκρίθηκε πολύ θετικά από την πρώτη κιόλας έκδοση. Παρατηρήσαμε ότι μέχρι και τώρα ‒την τρίτη δηλαδή έκδοση‒ υπάρχουν άνθρωποι που πράγματι εκτιμούν αυτό το έργο, μας το δείχνουν και μας στηρίζουν με όποιον τρόπο μπορούν.
Επιχειρηματίες του νησιού ήταν ιδιαίτερα υποστηρικτικοί από το πρώτο τεύχος, ώστε να καταχωρήσουν διαφήμιση, αλλά και ο Δήμος Χίου, το Γραφείο Τουρισμού, η Περιφέρεια Βορείου Αιγαίου και ο Ελληνικός Οργανισμός Τουρισμού στάθηκαν δίπλα μας από τα πρώτα μας βήματα και μας προσέφεραν τη βοήθειά τους.
Στόχος μας εξαρχής ήταν να δημιουργήσουμε μια έντυπη ανάμνηση για τον εκάστοτε επισκέπτη του νησιού, ένα ενθύμιο που θα μπορέσει να πάρει μαζί του, να το χαρίσει ενδεχομένως, να το τοποθετήσει στη βιβλιοθήκη του ως έναν προορισμό που επισκέφθηκε ή πρόκειται να επισκεφθεί.
Και η αλήθεια είναι ότι, ναι, πολλοί πιστεύουν ότι η εποχή των έντυπων περιοδικών έχει παρέλθει. Παρόλα αυτά υπάρχουν και πολλοί ακόμα, μεταξύ των οποίων κι εμείς, που θεωρούμε το βιβλίο όχι απλά σαν ένα αντικείμενο του οποίου η αξία μπορεί κάποια στιγμή να θεωρηθεί και ξεπερασμένη, αλλά σαν κάτι πολύ ανώτερο. Το βιβλίο για όσους το αγάπησαν και το αγαπούν έχει μια υπόσταση εντελώς διαχρονική. Το βιβλίο έχει μνήμη. Και μόνο το ότι μπορείς να σημειώνεις πάνω στις σελίδες του, του προσδίδει μια ιδιαίτερη ιδιότητα και σημασία.
Ίσως οι επόμενες γενιές να μην μπαίνουν στον κόπο να αγοράζουν πια ένα βιβλίο, παρόλα αυτά είναι στο χέρι μας να διατηρήσουμε αυτή την αξία και να τη μεταβιβάσουμε.
Όπως πάντα υπήρχαν άνθρωποι που δεν άνοιγαν καν ένα βιβλίο και κάποιοι άλλοι το λάτρευαν, έτσι και τώρα θα υπάρχουν κάποιοι που θα διαβάζουν μέσα από μια οθόνη ή θα το ακούνε στα ακουστικά τους, και κάποιοι άλλοι που θα συνεχίσουν να το αγαπούν και θα θέλουν να το βλέπουν στη βιβλιοθήκη τους.
Μπορεί να συγκριθεί άραγε η ανάγνωση ενός βιβλίου ενόσω το ακουμπάς και το μυρίζεις, με την ανάγνωσή του μέσα από μια οθόνη;!
Για περισσότερα μπορείτε να επισκεφθείτε και την ιστοσελίδα του περιοδικού: https://keosmagazine.com/
