Η άλλη Αριστερά, η ετερόκλητη, είναι σαν το ελάφι που βρίσκεται στη μέση της ασφάλτου, τυφλωμένο και ακινητοποιημένο από τους προβολείς της νταλίκας που τρέχει ξέφρενα! Όλες οι ωραίες ιδέες, όλα τα παράσημα, όλες οι εμπειρίες, όλα εγκλωβισμένα μέσα σε ένα μυαλό που έχει παραλύσει και παρακολουθεί ανήμπορο το επερχόμενο κακό. Δεν υπάρχει κανένας να το σπρώξει, να το τραβήξει, να το κάνει να γυρίσει το κεφάλι προς τα μπρος, να ξαναδεί το δάσος, ν’ ακούσει τους ήχους της φύσης, να ορμήσει ακάθεκτο μακριά από την ισοπέδωση, μέσα στη ζωή.
Η κατάρρευση του σοβιετικού μοντέλου δεν αρκεί πια σαν δικαιολογία για το χάσιμο του προσανατολισμού, το μούδιασμα και τη σύγχυση. Αν 20 χρόνια δεν είναι αρκετά για να βρει η Αριστερά ισορροπία, διαύγεια και στόχους, θα φταίει και κάτι άλλο.
Ίσως ένα τραύμα πιο βαθύ, ίσως κάτι πιο ανίατο και αναπόφευκτο, σαν τα γηρατειά όταν εμφανίζονται όλα μαζί τα προβλήματα που συσσωρεύει ο βίος. Νεφρά, διαβήτης, αρθριτικά, αρρυθμία, αρτηριοσκλήρωση. Ίσως ένα μεγαλύτερο κενό, αόρατο μέσα σ’ ένα σώμα που διατηρεί περισσότερα εξωτερικά παρά εσωτερικά γνωρίσματα.
Μπορεί και κάτι πιο σύγχρονο. Μετάλλαξη. Προσαρμογή. Δεν έχει άραγε επίπτωση στην Αριστερά η διολίσθηση, συνειδητή ή ασυνείδητη, ενός σημαντικού δυναμικού της στο σύστημα; Οι θέσεις στα πανεπιστήμια, στα συνδικάτα, στους κρατικούς φορείς, τα υπουργεία και την τοπική αυτοδιοίκηση, η ενσωμάτωση στα δημοσιογραφικά συγκροτήματα, η εξάρτηση από χορηγίες, τα κομματικά αξιώματα, οι αργομισθίες, η επαγγελματική καταξίωση, η δημοσιότητα, ο πλουτισμός, η οικογενειακή γαλήνη, τα θεάματα και άλλα προνόμια (θεμιτά και αθέμιτα), δεν αλλοίωσαν τη φυσιογνωμία του αριστερού κόσμου; Δεν δημιούργησαν ένα πολύ ισχυρό εσωτερικό ρεύμα εφησυχασμού, συμβιβασμού, μη μου τους κύκλους τάραττε;
Πού είναι όλοι αυτοί οι αριστεροί ψηφοφόροι; Κοντά ένα εκατομμύριο. Ένα «φτού!» να ξεστόμιζαν, θα γινόταν σεισμός. Γιατί δεν ξεμυτάνε από τα σπίτια τους, γιατί δεν αφήνουν τους καναπέδες τους, γιατί δεν υψώνουν τη φωνή τους, γιατί δεν στηρίζουν εκείνους που ματώνουν; Φταίει μόνο η απογοήτευση;
