Ολοένα και πιο πολυπληθείς γίνονται καθημερινά οι αφίξεις προσφύγων και μεταναστών, καθώς η Τουρκία άνοιξε τη στρόφιγγα ελέγχου, εκβιάζοντας την Ευρώπη και καθιστώντας όμηρο των στοχεύσεων της τη χώρα, από τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου μέχρι τον Έβρο.
Σύμφωνα με στοιχεία που έδωσε η κυβέρνηση, προκύπτει ότι έχουμε καθημερινά σημαντική αύξηση των προσφυγικών ροών.
Συγκεντρωτικά, την περίοδο Ιανουάριος-Απρίλιος 2018 καταγράφηκαν περισσότερες από επτά χιλιάδες είσοδοι από τα θαλάσσια σύνορα, ενώ οι επιστροφές στην Τουρκία, ήταν μόλις 112. Στο σύνολο των νησιών, μόνο τον μήνα Απρίλιο καταγράφηκαν 2.168 είσοδοι προσφύγων και μεταναστών.
Στο πρώτο δίμηνο του έτους, σημειώνονταν 66 νέες αφίξεις ημερησίως. Μετά τη σύνοδο Ε.Ε.-Τουρκίας στη Βάρνα της Βουλγαρίας διπλασιάστηκαν σε 126, ενώ τις τελευταίες ημέρες καταγράφονται 200 είσοδοι ημερησίως. Μόνο στη Μυτιλήνη, έχει τετραπλασιαστεί ο αριθμός των αφίξεων, από τις 54 εισόδους ανά ημέρα που είχαμε το 2017.
Δίπλα στα συνηθισμένα σημεία εισόδου προσφύγων και μεταναστών από τα τουρκικά παράλια, σήμερα φαίνεται να έχει ενεργοποιηθεί και ο δρόμος του Έβρου. Το τελευταίο διάστημα, από εκεί έχουν περάσει περισσότεροι από 2.700 άνθρωποι.
Εντυπωσιακά ήταν τα στοιχεία που έδωσε η περιφερειάρχης Βορείου Αιγαίου Χρ. Καλογήρου, μιλώντας στη Βουλή:
«Στα νησιά του Βορείου Αιγαίου, σήμερα βρίσκονται 13.000 μετανάστες και πρόσφυγες σε δομές φιλοξενίας που δεν ξεπερνούν σε χωρητικότητα τις 5.500. Η Λέσβος έχει 8.095 μετανάστες και πρόσφυγες. Ο αντίστοιχος αριθμός πέρυσι ήταν 3.050. Πέρυσι ήταν 6.500, φέτος 13.000 συνολικά άνθρωποι σε όλα τα νησιά του Βορείου Αιγαίου».
Την ίδια στιγμή, είναι τεράστιες οι καθυστερήσεις που παρουσιάζονται στις διαδικασίες εξέτασης των αιτήσεων ασύλου που βρίσκονται σε εκκρεμότητα. Όπως είπε η περιφερειάρχης στην ίδια συζήτηση στη Βουλή, χρειάζονται τουλάχιστον 35 μήνες για να εξεταστούν οι αιτήσεις που βρίσκονται σε εκκρεμότητα.
Δραματική είναι οι όροι διαβίωσης των προσφύγων και μεταναστών, σύμφωνα και με την εικόνα που έδωσε η εκπρόσωπος της Διεθνούς Αμνηστίας κ. Δ. Σπαθαρίδου:
«Είδαμε εκατοντάδες ανθρώπους να κοιμούνται σε αυτοσχέδιες σκηνές. Στη Σάμο, η περιοχή είναι γεμάτη αρουραίους. Είδαμε δεκάδες άντρες με αγχώδεις διαταραχές, κατάθλιψη και άλλα ψυχολογικά προβλήματα λόγω του γεωγραφικού περιορισμού. Είδαμε ντόπιους που έχουν δώσει όλη τους την ψυχή για να σώσουν ζωές ,ανθρώπους που έχουν δείξει την ανθρωπιά τους ανοίγοντας τα σπίτια του να βλέπουν τα νησιά τους να κινδυνεύουν λόγω του γεωγραφικού περιορισμού. Οι συνθήκες διαμονής αποτελούν ανοικτή πληγή στα ανθρωπινά δικαιώματα. Κάθε μέρα οι γυναίκες υφίστανται σεξουαλική παρενόχληση, μας καταγγέλλουν εκπρόσωποι οργανώσεων στους καταυλισμούς της Λέσβου και της Σάμου. Τα νησιά έχουν μετατραπεί από χώρους αλληλεγγύης σε σύγχρονες φυλακές».
Πλήρως υπεύθυνη η κυβέρνηση για τα γεγονότα της Μυτιλήνης
Πολλοί ξαφνιάστηκαν για όσα έγιναν την προηγούμενη εβδομάδα στη Μυτιλήνη όταν ομάδα φασιστοειδών και χουλιγκάνων επιτέθηκε με δολοφονικό τρόπο στους πρόσφυγες που ήταν συγκεντρωμένοι στην κεντρική πλατεία του νησιού.
Όμως, όσο και αν φαίνεται παράξενο, τα γεγονότα ήταν κάτι παραπάνω από αναμενόμενα. Και αυτό γιατί όσα συμβαίνουν στα νησιά αλλά και σε άλλα μέρη της χώρας με το προσφυγικό, δημιουργούν εκρηκτικούς όρους στις τοπικές κοινωνίες. Αυτούς προσπαθούν να αξιοποιήσουν τα διάφορα φασιστοειδή για να κάνουν τη δική τους δουλειά.
Πάνω σε αυτό το υπόστρωμα, πάνω σε ένα υπαρκτό πρόβλημα, βρίσκουν την ευκαιρία να δράσουν με σκοπό να αποκτήσουν κάποια επιρροή, παριστάνοντας τους αυτόκλητους σωτήρες. Η πραγματικότητα είναι ότι οι πολίτες στις νησιωτικές περιοχές δεν συμφωνούν με τις πράξεις αγριανθρωπισμού, έχουν εκφράσει την αλληλεγγύη τους και την ίδια στιγμή απαιτούν να δοθεί λύση στην αφόρητη κατάσταση που επιβάλλεται στον τόπο τους.
Είναι φανερό ότι η βασική ευθύνη για τα γεγονότα, ανήκει στην κυβέρνηση Τσίπρα. Αυτή είναι που έχει δημιουργήσει τις καταστάσεις που βλέπουμε και μετά έρχεται να χρησιμοποιήσει κι από πάνω τα βίαια γεγονότα για να προωθήσει την πολιτική της ατζέντα. Αυτή είναι που υπέγραψε τις συμφωνίες με την Ευρωπαϊκή Ένωση, ώστε να φτιαχτούν τα hot spot στα νησιά, να στοιβάζονται χιλιάδες πρόσφυγες σε απάνθρωπες συνθήκες, να δημιουργούνται καταστάσεις ανθρωπιστικής κρίσης, να διαλύονται επί της οι ουσίας οι τοπικοί κρατικοί μηχανισμοί και να μετατρέπονται ακριτικά μέρη της χώρας σε σύγχρονα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Με ό,τι επιπτώσεις έχει αυτό τόσο για τους πρόσφυγες όσο και για τους κατοίκους των περιοχών αυτών.
Όταν λέμε ότι η κυβέρνηση προωθεί, μέσα από τέτοια γεγονότα, τη δική της πολιτική ατζέντα, εννοούμε ότι προσπαθεί να εμφανιστεί σαν «ευαίσθητη» για το προσφυγικό ζήτημα σε αντιπαράθεση με την «ανάλγητη» και σκληρή Δεξιά. Μη έχοντας κάτι ουσιαστικό να πει, αφού έχει υιοθετήσει πλήρως τις νεοφιλελεύθερες ρυθμίσεις σε όλα τα θέματα, επιχειρεί να αξιοποιήσει τέτοια κοινωνικά ζητήματα για να διχάσει και για να εμφανιστεί η ίδια ότι δήθεν βρίσκεται στην αριστερή πλευρά του πολιτικού σκηνικού. Βεβαίως, όσα έχει πράξει και σε αυτό το ζήτημα, αποδεικνύουν ξεκάθαρα ότι οι ισχυρισμοί της αυτοί εξαντλούνται στο επικοινωνιακό πεδίο.
Η βασική ευθύνη για τα γεγονότα, ανήκει στην κυβέρνηση Τσίπρα. Αυτή είναι που έχει δημιουργήσει τις καταστάσεις που βλέπουμε και μετά έρχεται να χρησιμοποιήσει κι από πάνω τα βίαια γεγονότα για να προωθήσει την πολιτική της ατζέντα.
Ένα «όπλο» στα χέρια του Ερντογάν
Πολλές φορές έχουμε αναφερθεί από τις στήλες του Δρόμου στο γεγονός ότι το προσφυγικό ζήτημα αποτελεί ένα μεγάλης κλίμακας όπλο στα χέρια της Τουρκίας και του Ερντογάν. Ένα μέσο πίεσης με το οποίο μπορεί να εκβιάζει τους Δυτικούς, ώστε να λαμβάνει αθρόα χρηματοδοτήσεις και πάσης φύσεως ανταλλάγματα και ωφελήματα. Όποτε το θελήσει, μπορεί να ανοίγει την «κάνουλα» των προσφυγικών ροών δημιουργώντας μεγάλους πονοκεφάλους στη Δύση.
Ο βασικός όμως αποδέκτης του προβλήματος είναι η Ελλάδα. Αυτή είναι που πρωτίστως εκβιάζεται, αυτή εισπράττει επί της ουσίας πολλές από τις συνέπειες του πολέμου στη Μέση Ανατολή. Η πολιτική του Ερντογάν για το προσφυγικό, έχει καταφέρει να «γκριζάρει» την ελληνική κυριαρχία στο Αιγαίο και τα νησιά του.
Σε αυτό το εγχείρημα, δεν συνάντησε κανένα πρόσκομμα από τη μεριά των Ευρωπαίων, κυρίως της Γερμανίας, αλλά και της ελληνικής κυβέρνησης. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι το Ανατολικό Αιγαίο βρίσκεται εδώ και δύο χρόνια κάτω από την επικυριαρχία του ΝΑΤΟ, ενώ τα νησιά της περιοχής αντιμετωπίζουν πλέον πολλαπλά προβλήματα (τα πρόσφατα γεγονότα της Μυτιλήνης το υπενθυμίζουν περίτρανα).
Η συσσώρευση προσφυγικών πληθυσμών στα ακριτικά νησιά και η απαγόρευση μετακίνησης τους απ’ αυτά (έτσι ορίζουν οι διεθνείς συμφωνίες που έχει αποδεχτεί η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ) δημιουργεί εκρηκτικές κοινωνικές καταστάσεις και έχει τραγικές συνέπειες για τους πρόσφυγες και για τους κατοίκους των νησιών, φέρνοντας στα όρια της διάλυσης τις κρατικές δομές. Όλα αυτά σε μια περίοδο κατά την οποία Λιμενικό και Στρατός έχουν να αντιμετωπίσουν τις συνεχείς προκλήσεις της Άγκυρας στο Αιγαίο.
Έτσι, ο Ερντογάν έχει μέχρι τώρα καταφέρει το τουρκικό Πολεμικό Ναυτικό να κυκλοφορεί στις ελληνικές θάλασσες σαν μέρος της νατοϊκής αρμάδας, να έχουν προκληθεί σοβαρά προβλήματα στον ελληνικό κρατικό μηχανισμό και την ελληνική κοινωνία, να έχουν «θολώσει» τα σύνορα Ελλάδας-Τουρκίας και να έχει μειωθεί επικίνδυνα η ελληνική κυριαρχία στο Ανατολικό Αιγαίο. Όλα αυτά δεν είναι καθόλου λίγα για την Τουρκία, ειδικά όταν έχει τη δυνατότητα να χρησιμοποιεί το γεωπολιτικό όπλο του προσφυγικού κατά το δοκούν. Τώρα, το ίδιο έργο έχει αρχίσει να παίζεται και στον Έβρο.
Αλήθεια, μπορεί να σκεφτεί κάποιος τι ακριβώς θα γίνει στην Ελλάδα αν η Τουρκία αποφασίσει να «στείλει» προς την χώρα μας ένα μεγάλο μέρος από τα 4 εκατομμύρια πρόσφυγες που βρίσκονται στο έδαφος της; Ναι, μετά από μερικούς αιώνες ανθρώπινης προόδου, ολόκληροι πληθυσμοί χρησιμοποιούνται ουσιαστικά σαν ζωντανές βόμβες στο πεδίο των γεωπολιτικών αντιπαραθέσεων. Η απάντηση είναι μάλλον εύκολη και καθόλου ευχάριστη.
Την περίοδο Ιανουάριος-Απρίλιος 2018 καταγράφηκαν περισσότερες από επτά χιλιάδες είσοδοι από τα θαλάσσια σύνορα, ενώ οι επιστροφές στην Τουρκία, ήταν μόλις 112. Στο σύνολο των νησιών, μόνο τον μήνα Απρίλιο καταγράφηκαν 2.168 είσοδοι προσφύγων και μεταναστών
Οι «φίλοι μας» και τα σύνορα της Ευρώπης…
Πόσες φορές δεν ακούσαμε τελευταία ότι οι Ευρωπαίοι είναι φίλοι μας και ότι στηρίζουν την Ελλάδα απέναντι στις τουρκικές προκλήσεις; Πόσες φορές δεν έχουν ισχυριστεί οι κυβερνώντες ότι τα σύνορά μας είναι και σύνορα της Ε.Ε.; Όταν όμως η πραγματικότητα αναδεικνύει καυτά ζητήματα όπως το προσφυγικό, καταρρίπτονται περίτρανα οι υποκριτικές δηλώσεις και διαπιστώσεις.
Γιατί είναι φανερό ότι η «πολιτισμένη Ευρώπη» αντιμετωπίζει σαν σύνορά της, όχι τα σύνορα της Ελλάδας με την Τουρκία, αλλά αυτά της Ελλάδας με τη Βουλγαρία, την ΠΓΔΜ και την Αλβανία. Αυτά θέλει να φρουρούνται αυστηρά, όπως και τα λιμάνια της Πάτρας και της Ηγουμενίτσας. Εγκλωβίζει στην Ελλάδα, με τις συμφωνίες που έχουν συναφθεί, δεκάδες χιλιάδες ανθρώπους που θέλουν να φύγουν από τη χώρα και τους επιβάλλει να ζουν φυλακισμένοι στα ελληνικά νησιά για να μην «εισβάλουν» στη βόρεια Ευρώπη, στην «πραγματική» Ευρώπη δηλαδή.
Αν οι Ευρωπαίοι εννοούσαν όσα κατά καιρούς δηλώνουν, τα λόγια συμπάθειας προς την Ελλάδα για τις προκλήσεις του γειτονικού της κράτους, τότε ας σταματούσαν το αίσχος του εγκλωβισμού μιας μάζας ταλαιπωρημένων ανθρώπων, δυσανάλογα μεγάλης σε σχέση με τον πληθυσμό των νησιών.
Αν η κυβέρνηση εννοούσε τη δική της εκτίμηση προς τους «φίλους Ευρωπαίους», ας ζητούσε τον τερματισμό αυτού του ειδικού καθεστώτος στα νησιά. Θα είχε ακόμα ένα επιχείρημα να το πράξει τη στιγμή που κλιμακώνονται οι τουρκικοί επιθετικοί σχεδιασμοί.
Βεβαίως, για το καθεστώς αυτό και την εφαρμογή του, έχουν όλοι βάλει τις υπογραφές τους, ενώ τα λόγια και οι δηλώσεις είναι γνωστό ότι έχουν σχεδόν μηδενικό κόστος.
