Πώς θα σώσουμε τη φετινή τουριστική σεζόν
Του Γιώργου Παραλή*
Ας ξεκινήσω με ένα κλισέ: Ο τουρισμός αποτελεί τη βαριά βιομηχανία της χώρας. Η συμβολή του στο ΑΕΠ, εάν υπολογίσει κανείς και τις πολλαπλασιαστικές του επιδράσεις στους άλλους τομείς της οικονομίας, ανέρχεται στο 20%. Η προσφορά του στον τομέα της εργασίας αγγίζει τις 800.000 θέσεις εργασίας.
Κι όμως, αυτή τη χρονιά φαίνεται να βρίσκεται σε αδιέξοδο. Το δημοψήφισμα, οι διαπραγματεύσεις, η αβεβαιότητα, η φτηνή προπαγάνδα των ΜΜΕ αποτελούν αρνητικό περιβάλλον για την άνθησή του. Πολλοί μιλούν για χαμένη χρονιά. Είναι, όμως, έτσι; Κατά τη γνώμη μου όχι.
Χωρίς αμφιβολία, τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι μικρές και μεσαίες κυρίως επιχειρήσεις του κλάδου με ακυρώσεις, με ταξιδιωτικά γραφεία και προμηθευτές που ζητούν άμεση εξόφληση όλων των χρωστούμενων, οι κλειστές τράπεζες που δυσκολεύουν τη συναλλακτική ζωή είναι υπαρκτά και πρέπει με σεβασμό και ευλάβεια να σκύψουμε πάνω τους και να τα επιλύσουμε.
Συνεπώς, είναι επιβεβλημένο να σταματήσουμε άμεσα το αρνητικό momentum αυτής της χρονικής στιγμής, προκειμένου να σώσουμε όσα περισσότερα μπορούμε. Για να το επιτύχουμε αυτό πρέπει άμεσα να ξεκινήσει μια επιθετική επικοινωνιακή πολιτική που να δείχνει στους ξένους τουρίστες ότι όλα αυτά τα φοβερά και τρομερά που δείχνουν τα εγχώρια και ξένα κανάλια να συμβαίνουν, δεν ισχύουν.
Περνάμε μια κρίση αλλά δεν έχουμε ούτε πόλεμο, ούτε δεινοσαύρους που τρώνε όποιον βρίσκουν στο δρόμο τους. Η τροφοδοσία της αγοράς εξελίσσεται κανονικά, οι συναλλαγές με πλαστικό χρήμα ή και ηλεκτρονικά πραγματοποιούνται απρόσκοπτα. Τα όποια προβλήματα με το bank holiday εξομαλύνονται και θα εκλείψουν αρκετά πιο σύντομα απ’ ό,τι πολλοί εικάζουν. Άλλωστε, τα χρέη των επαγγελματιών του τουρισμού προς το κράτος, τις τράπεζες και τα ασφαλιστικά ταμεία, όπως και η πληρωμή επιταγών, έχουν παγώσει για όσο διάστημα θα διαρκέσει η τραπεζική αργία.
Για να μην παρεξηγηθώ, επαναλαμβάνω πως δεν είμαι εδώ για να ωραιοποιήσω την κατάσταση. Ο τουρισμός έχει ήδη υποστεί ένα βαρύτατο πλήγμα και η κυβέρνηση οφείλει να δουλέψει τάχιστα στην κατεύθυνση του να μη χαθεί η σεζόν «Καλοκαίρι 2015».
Ας σκεφτούμε, όμως, πώς οδηγηθήκαμε εδώ. Μπορούσε ο ΣΥΡΙΖΑ να αποδεχτεί τις προτάσεις των θεσμών για ΦΠΑ 23% στον τουρισμό όταν οι ανταγωνίστριες χώρες έχουν μέχρι και μονοψήφια ποσοστά; Πόσο θα συνέβαλλε αυτό στην περίφημη ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας για την οποία υποτίθεται ότι τόσο κόπτονται οι εταίροι; Η αλλαγή, επίσης, των συντελεστών στα μισά της σεζόν, όπως επιτακτικά ζητούσαν οι δανειστές και ενώ όλοι οι προϋπολογισμοί και οι τιμολογιακές πολιτικές έχουν σχεδιαστεί, εφαρμόζονται και δεν δύνανται να αλλάξουν, δεν θα τίναζε στον αέρα ένα σωρό επιχειρήσεις; Η πλειοψηφία των ανθρώπων του κλάδου στο δημοψήφισμα ψήφισε «όχι». Παρόλο που φοβήθηκε για τη φετινή σεζόν ζύγισε και το δυσοίωνο μέλλον που μας επιβάλλει η παραμονή στο μνημονιακό πλαίσιο. Τρανή απόδειξη το 60% που απέσπασε το «όχι» στην πιο τουριστική γωνιά της Χαλκιδικής, την Κασσάνδρα.
Η δέσμευση του ΣΥΡΙΖΑ για απαλλαγή από τα μνημόνια δεν δέχεται εκπτώσεις. Όπως δεν δέχεται εκπτώσεις και η μέγιστη δυνατή στήριξη των μικρομεσαίων του τουρισμού. Όπως δεν δέχεται εκπτώσεις και η κατά γράμμα εφαρμογή της εργατικής νομοθεσίας και η προστασία των σκληρά εργαζόμενων και χαμηλά αμειβόμενων υπαλλήλων στον τουρισμό, ανεξαρτήτως των δύσκολων συνθηκών. Όπως δεν δέχεται εκπτώσεις και η άποψη πως με σκληρή δουλειά θα σώσουμε τη σεζόν. Και ας μην ξεχνάμε πως στον τουρισμό η φετινή δουλειά αποτελεί και παρακαταθήκη για το μέλλον. Για ένα μέλλον, ελπίζω, δίχως μνημόνια.
* Ο Γιώργος Παραλής είναι Οικονομολόγος, εργαζόμενος στην Εθνική Τράπεζα
