Με υψηλό αγωνιστικό φρόνημα οι εργαζόμενοι στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς βρέθηκαν στο δρόμο την προηγούμενη Τετάρτη και ένωσαν, για πρώτη φορά, τις φωνές τους και σε μία γεμάτη παλμό κινητοποίηση, αποδεικνύοντας πόσο αναγκαίες είναι οι δημόσιες συγκοινωνίες σε ένα μεγάλο αστικό κέντρο όπως η Αθήνα.
Η συντονισμένη κινητοποίηση από έξι ξεχωριστά σωματεία των αστικών συγκοινωνιών (ΕΘΕΛ, ΗΛΠΑΠ, ΗΣΑΠ, Μετρό – ΑΜΕΛ, ΟΣΕ – Προαστιακός, Τραμ) έδωσε ένα πρώτο μήνυμα στην κυβέρνηση, η οποία με το νέο νομοσχέδιο που εν κρυπτώ προσπαθεί να περάσει από τη Βουλή, αφενός απορρυθμίζει πλήρως τις εργασιακές σχέσεις στις αστικές συγκοινωνίες, αφετέρου επιχειρεί νέα επιδρομή στο λαϊκό εισόδημα, αυξάνοντας κι άλλο τις τιμές των εισιτηρίων.
Όπως δήλωσε στον Δρόμο ο Βασίλης Σταθούσης, μέλος του Συντονιστικού των Σωματείων Αστικών Συγκοινωνιών «είναι ιδιαιτέρως σημαντικό για την πορεία του αγώνα ότι, για πρώτη φορά, υπάρχει ενιαίος συντονισμός και η απεργία είναι μαζική και καθολική. Είμαστε αποφασισμένοι να αντιμετωπίσουμε ενιαία τη λαίλαπα που μας ετοιμάζουν κυβέρνηση και τρόικα». Τόσο ο ίδιος, όσο και μέλη της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Σιδηροδρομικών (ΠΟΣ) δήλωσαν ότι ο αγώνας δεν σταμάτησε με την 24ωρη απεργία της Τετάρτης, καθώς τον Συντονιστικό Αγώνα έχει ήδη πάρει απόφαση για 6ωρη στάση εργασίας την ερχόμενη Δευτέρα και πορεία διαμαρτυρίας των εργαζομένων προς το υπουργείο Υποδομών-Μεταφορών & Δικτύων. Σε περίπτωση, όμως, που η κυβέρνηση επιλέξει αδιάλλακτη στάση αναφορικά με την κατάθεση του νομοσχεδίου -τις λεπτομέρειες του οποίου, όπως καταγγέλλουν οι απεργοί έμαθαν και οι ίδιοι από δημοσιεύματα, καθώς δεν προηγήθηκε ούτε καν ο υποτυπώδης διάλογος με τα σωματεία- θα προχωρήσουν σε επαναλαμβανόμενες 24ωρες απεργίες.
Καμπάνια για ενημέρωση των επιβατών
Παρά τη δημόσια διαπόμπευση που δέχονται εδώ και καιρό οι εργαζόμενοι στις ΔΕΚΟ από τα καθεστωτικά Μέσα Ενημέρωσης, τα συνδικάτα των αστικών συγκοινωνιών, έκαναν πριν από την απεργία της Τετάρτης μια μεγάλη προσπάθεια ενημέρωσης του επιβατικού κοινού για το δίκιο τού αγώνα τους. Όπως μας τόνισε ο κ. Σταθούσης «βγάλαμε μια σειρά αφίσες για τους επιβάτες, καθώς δεν έχουμε βήμα λόγου από τα αστικά ΜΜΕ που εξυπηρετούν τα σχέδια της τροϊκανής κυβέρνησης, εξηγώντας στον κόσμο πως πρέπει να σταθεί αλληλέγγυος στους αγώνες των εργαζομένων στα Μέσα Μεταφοράς, καθώς αν καταφέρουν (σ.σ. η κυβέρνηση) να περάσουν το νομοσχέδιο, θα ακολουθήσει η πλήρης υποβάθμιση των δημόσιων συγκοινωνιών και ο ίδιος ο επιβάτης-εργαζόμενος θα επιβαρυνθεί με υψηλό κόστος μεταφοράς και κακές υπηρεσίες».
Χαρακτηριστική είναι η δήλωση απλού εργαζομένου στην ΕΘΕΛ, ο οποίος δήλωσε σε τηλεφωνική συνομιλία με τον Δρόμο, πως «η 8η Δεκεμβρίου δεν θέλαμε να αποτελέσει ημέρα ταλαιπωρίας του επιβατικού κοινού στους δρόμους της Αθήνας, αλλά ημέρα αλληλεγγύης προς έναν κλάδο που δεν αγωνίζεται μόνο για το δικαίωμά του στη μόνιμη και σταθερή εργασία, αλλά και για το δικαίωμα του επιβάτη-εργαζόμενου-φορολογούμενου για φθηνή και αξιόπιστη μετακίνηση».
Αποδιάρθρωση του δημόσιου χαρακτήρα
Η κυβέρνηση, έχει εξαγγείλει εδώ και αρκετό καιρό ανοικτό «πόλεμο» στις δημόσιες συγκοινωνίες, με πρώτο «πείραμα» τον ΟΣΕ και την περίφημη «αναδιάρθρωσή» του, που οδηγεί σε πάνω από 2.500 μετατάξεις εργαζομένων και σε ένα μοντέλο ελαχιστοποίησης της χρήσης του σιδηροδρόμου – σε πλήρη αντιδιαστολή με τις εξαγγελίες της κυβέρνησης για ανάπτυξη του «πράσινου» αυτού Μέσου Μεταφοράς.
Στο νέο νομοσχέδιο που σχεδιάζει να περάσει με τη μορφή του κατεπείγοντος το ΥΠΜΕΔΙ, περιλαμβάνεται σειρά αντεργατικών ρυθμίσεων που οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια στην πλήρη αποδιάρθρωση του δημόσιου χαρακτήρα των συγκοινωνιών και στην υποβάθμιση των παρεχόμενων υπηρεσιών. Σύμφωνα με πληροφορίες, στο νομοσχέδιο προβλέπονται συγχωνεύσεις των συγκοινωνιακών φορέων από 5 σε 2, αυξήσεις εισιτηρίων, περικοπές και μειώσεις δρομολογίων (ήδη οι περικοπές λεωφορειακών γραμμών έχουν προκαλέσει σε γειτονιές της Αθήνας τεράστια ταλαιπωρία), μείωση προσωπικού με μετατάξεις και συνταξιοδοτήσεις, κατάργηση Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας και του Γενικού Κανονισμού Προσωπικού, αλλά και επέκταση των συνεργασιών (προμηθευτές, εργολάβους έργου κ.λπ.) με ιδιώτες.
Όπως τονίζουν, μέσω του Δρόμου, οι συνδικαλιστές στα ΜΜΜ, οι λεπτομέρειες του νομοσχεδίου καθρεφτίζουν τις εντολές της τρόικας που αφορούν τις ΔΕΚΟ και τις δημόσιες μεταφορές αποτελούν ένα μεγάλο «πείραμα». Οι ίδιοι καταγγέλλουν πως «ο μέσος πολίτης πρέπει να αντισταθεί στην πλύση εγκεφάλου που προσπαθούν να περάσουν μέσω των ΜΜΕ. Οι εργαζόμενοι στις δημόσιες συγκοινωνίες δεν είναι καλοπληρωμένοι καρεκλοκένταυροι, καθώς καταφέρνουν να πάρουν τον μισθό των 1.500 ευρώ μετά από 25 χρόνια εργασίας και οι υπόλοιπες αμοιβές αφορούν σε υπερωριακή εργασία». Χαρακτηριστική η δήλωση απεργού που μας είπε «αν θέλουν να μην πληρωνόμαστε υπερωριακά, να προσλάβουν προσωπικό για να βγαίνουν οι βάρδιες ή να φτιάξουν συγκοινωνίες που θα λειτουργούν 8ωρο!».
Οι εκπρόσωποι του Συντονιστικού Αγώνα των εργαζομένων ήταν σαφείς: εδώ και πολλές δεκαετίες οι ΔΕΚΟ υπήρξαν λάφυρα των εκάστοτε πολιτικών διοικήσεων. Οι ίδιες οι κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ. καλλιέργησαν πελατειακές σχέσεις τάζοντας προσλήψεις και τώρα θέλουν να μετακυλήσουν τις τεράστιες πολιτικές ευθύνες τους στους εργαζόμενους.
Οι αστικές κυβερνήσεις και τα Μέσα Ενημέρωσης, ωστόσο, ενώ προσπαθούν να παρουσιάσουν τους εργαζόμενους ως μια κάστα ακριβοπληρωμένων συνδικαλιστών, αποκρύπτουν πως:
Α) τα ελλείμματα των ΔΕΚΟ δημιουργήθηκαν γιατί το ίδιο το Δημόσιο χρωστά στις συγκοινωνίες περί τα 2,950 δισ. ευρώ από το 1998,
Β) συντηρείται εδώ και χρόνια ένα διαβλητό σύστημα σχέσεων του Δημοσίου με ιδιώτες εργολάβους για ανάθεση εργασιών που, δήθεν, μειώνει το κόστος ενώ οικοδομεί ένα νέο μοντέλο κατασπατάλησης δημόσιου χρήματος και εκμετάλλευσης εργαζομένων,
Γ) διατηρείται το σαθρό καθεστώς των υπερτιμημένων προμηθειών -και μάλιστα σε μερικές περιπτώσεις με μοναδικούς προμηθευτές υλικού μεγάλες πολυεθνικές εταιρίες, όπως η «αμαρτωλή» Siemens- και υπερκοστολογημένων έργων.
Δ) μετακυλύουν το κόστος της κοινωνικής πολιτικής μέσω του «φθηνού εισιτηρίου» για ειδικές πληθυσμιακές ομάδες, στους συγκοινωνιακούς οργανισμούς, χρεώνοντάς τους επιπλέον.
Επιβάρυνση στο λαϊκό εισόδημα
Με την απεργία της 8ης Δεκέμβρη οι εργαζόμενοι στα Μέσα Μεταφοράς έστειλαν μήνυμα προς την κοινωνία πως η δημόσια αστική μεταφορά αποτελεί κοινωνικό αγαθό, που δεν μπορεί να αντιμετωπίζεται ως αγοραίο εμπόρευμα και να υπακούει στη λογική εσόδων-εξόδων, καλώντας το επιβατικό κοινό να στηρίξει τον αγώνα για την προάσπιση των συγκοινωνιών.
Εάν περάσουν τα σχέδια της κυβέρνησης για το «νέο πρόσωπο των συγκοινωνιών», η επιβάρυνση στο λαϊκό εισόδημα από την αύξηση των τιμών των εισιτηρίων θα είναι άμεση. Με δηλώσεις του αρμόδιου υπουργού -και προσωπικού πολέμιου των δημόσιων συγκοινωνιών- Δ. Ρέππα, το ύψος του εισιτηρίου δεν θα είναι χαμηλότερο του 1,30 ευρώ, ενώ εξετάζεται και το ενδεχόμενο της αναπροσαρμογής του ανάλογα με τις ώρες κυκλοφοριακής αιχμής (μπορεί δηλαδή σε αυτές τις ώρες η τιμή του εισιτηρίου να φτάνει και τα 2,60 ευρώ!).
Παράλληλα, ο Οργανισμός Αστικών Συγκοινωνιών φέρεται να εξετάζει και την εφαρμογή ζωνικού συστήματος στα εισιτήρια, χωρίζοντας την Αττική σε 3 ζώνες, ώστε η μετακίνηση μεταξύ των ζωνών να κοστίζει έως και 1,50 ευρώ.
Τον… λογαριασμό των αναδιαρθρώσεων αυτών θα κληθεί να πληρώσει το επιβατικό κοινό, καθώς είναι ήδη δεδηλωμένη η κυβερνητική απόφαση για μείωση της επιδότησης του κόστους λειτουργίας των αστικών συγκοινωνιών στο 50%, από 75% που είναι σήμερα.
Μ.Ε.
